Αλέξανδρος Α΄ της Ελλάδας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 44:
[[Image:Tazza algeria2.jpg|thumb|right|250px|Μακάκος Μπάρμπαρι]]
[[Αρχείο:Tomb of Alexander I of Greece.jpg|thumb|250px|Ο τάφος του Αλεξάνδρου Α΄ στο Τατόι]]
Πέθανε στις 12 Οκτωβρίου / (25 Οκτωβρίου με το [[Γρηγοριανό ημερολόγιο|νέο ημερολόγιο]]) 1920 από [[σηψαιμία]]. Ο θάνατός του αποδόθηκε σε μόλυνση η οποία προκλήθηκε όταν ένας από τους δύο [[Μακάκος|μακάκους]] Μπάρμπαρι - κατοικίδια, στο βασιλικό κτήμα [[Τατόι|Τατοΐου]] τον δάγκωσε. Αναλυτικότερα, στις 30 Σεπτεμβρίου (με το νέο ημερολόγιο), καθώς ο Αλέξανδρος έκανε περίπατο στο βασιλικό κτήμα, κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες ο σκύλος του Φριτζ, ένα [[Γερμανικός Ποιμενικός|Γερμανικό Ποιμενικό]], ενεπλάκη σε καυγά με έναν απ´ τους δύο μακάκους-κατοικίδια του Γερμανού γεωπόνου Στούρμ του βασιλικού κτήματος.<ref>Μελέτης Μελετόπουλος, «Αλέξανδρος»,Η βασιλεία στη Νεώτερη Ελληνική Ιστορία. Από τον Όθωνα στον Κωνσταντίνο Β΄, εκδ.Νέα Σύνορα-Α.Α.Λιβάνη, Αθήνα, 1994, σελ.97</ref> Ενώ ο Αλέξανδρος προσπαθούσε να διαχωρίσει τα δύο ζώα, ο δεύτερος μακάκος του επιτέθηκε και τον δάγκωσε στο πόδι και τον κορμό. Λίγο αργότερα, υπηρέτες κατέφτασαν και έδιωξαν τους μακάκους.
Αμέσως μετά ο Αλέξανδρος τηλεφώνησε στον έμπιστο του υπολοχαγό [[Στέφανος Μεταξάς|Στέφανο Μεταξά]] από τον οποίο ζήτησε να φέρει γιατρό με επιδεσμικό υλικό. Ο Μέρμηγκας, διακεκριμένος καθηγητής της χειρουργικής του Πανεπιστημίου Αθηνών με σπουδές στη Γερμανία, έφτασε στο Τατόι και εξέτασε τα τραύματα του Βασιλιά παρουσία και της Ασπασίας Μάνου, η οποία έχει ειδοποιηθεί από το σπίτι του Χρήστου Ζαλοκώστα <ref group="Σημ."> Ο Χρήστος Ζαλοκώστας ήταν στενός φίλος του Βασιλιά και παντρεμένος με τη Ρωξάνη Μάνου, αδερφή της Ασπασίας. Κατά συνέπεια υπήρχε μια οικειότητα μεταξύ αυτού και της Ασπασίας. </ref> και είχε καταφθάσει ανήσυχη. Ο Μέρμηγκας έπλυνε τα τραύματα με οινόπνευμα και βενζίνη που εθεωρείτο άριστο αντισηπτικό και συμμάζεψε τις πολτοποιημένες μυικές μάζες με γάζες εμποτισμένες σε ιώδιο, αλλά δεν θεώρησε τον καυτηριασμό αναγκαίο πιστεύοντας ότι πρόκειται για ένα συνηθισμένο τραύμα. Ο ίδιος ο Βασιλιάς ζήτησε το παράξενο αυτό περιστατικό να μη δημοσιευτεί. Οι πληγές ωστόσο είχαν μολυνθεί και το ίδιο βράδυ ο Βασιλιάς ανέβασε πυρετό. Λίγες ημέρες αργότερα εμφανίστηκαν φλεγμονές και οι πληγές αντί να κλείσουν είχαν επεκταθεί. Καλούνται επτά από τους σπουδαιότερους Έλληνες καθηγητές ιατρικής της εποχής, ο [[Κωνσταντίνος Σάββας|Σάββας]], [[Γεράσιμος Φωκάς|Φωκάς]], [[Κωνσταντίνος Αναγνωστόπουλος|Αναγνωστόπουλος]], [[Σπυρίδων Λιβιεράτος|Λιβιεράτος]], [[Μενέλαος Σακόρραφος|Σακόρραφος]], [[Βλαδίμηρος Μπένσης|Μπένσης]] και [[Μαρίνος Γερουλάνος|Γερουλάνος]] για να δώσουν λύση. Ο Σάββας εντοπίζει με μικροσκόπιο στο πύον που αναβλύζει από τις πληγές το βακτήριο του [[Στρεπτόκοκκος|Στρεπτόκκοκου]]. Ο Φωκάς προτείνει ο Βασιλιάς να ακρωτηριαστεί αλλά πρόταση του απορρίπτεται από την Ασπασία Μάνου.
| |||