Πόλεμος της Ιβηρικής Χερσονήσου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ενώ συνέβαιναν όλα αυτά, μόλις είχε υπογραφεί η μυστική Συνθήκη του Φονταινεμπλώ μεταξύ Γαλλίας και Ισπανίας. Το κείμενο της συνθήκης είχε σχεδιαστεί από τον αυλικό στρατάρχη του Ναπολέοντα, ΖερόΖερώ Ντυρόκ, και τον Εουχένιο Ιθκιέρδο, αντιπρόσωπο του [[Μανουέλ ντε Γοδόι]], πρωθυπουργού της Ισπανίας. Η συνθήκη αυτή προέβλεπε τον τεμαχισμό της Πορτογαλίας σε τρεις πολιτικές οντότητες. Το βόρειο τμήμα της με την πόλη Οπόρτο ως κέντρο θα αποτελούσε το Βασίλειο της Βόρειας Λυσιτανίας, υπό τον Κάρολο Λουδοβίκο της Ετρουρίας. Το νότιο τμήμα, ως Πριγκιπάτο του Αλγκάρβε, θα ήταν υπό τη διοίκηση του Μανουέλ ντε Γοδόι. Το κέντρο της χώρας, με κέντρο τη Λισσαβώνα, θα διοικείτο από τους Γάλλους. Σύμφωνα με τη Συνθήκη του Φονταινεμπλώ, η δύναμη εισβολής του στρατηγού Ζυνό θα υποστηριζόταν και από ισπανικές δυνάμεις, συνολικής δύναμης 25.000 αντρών, διαιρεμένων σε τρεις φάλαγγες. Ειδικότερα ως προς τις ισπανικές δυνάμεις, στο βορρά ο στρατηγός Ταράνκο με 6.500 άνδρες διατάχθηκε να προελάσει από την ισπανική πόλη [[Βίγο]] στο [[Οπόρτο]] και να το καταλάβει. Ο στρατηγός Σολάνο διατάχθηκε με τη σειρά του να βαδίσει με 9.500 άνδρες από τη συνοριακή ισπανική πόλη [[Μπαδαχόθ]] και να καταλάβει τη συνοριακή πορτογαλική πόλη Έλβας με το εκεί ευρισκόμενο οχυρό, ενώ ο στρατηγός Καράφφα διατάχθηκε να συγκεντρώσει τους 9.500 άνδρες του στη [[Σαλαμάνκα]] και τη δυτικότερα αυτής ευρισκόμενη μικρή πόλη Θιουδάδ Ροδρίγο, προκειμένου να συνεργαστεί με την κύρια γαλλική δύναμη του στρατηγού Ζυνό.