Πόλεμοι της Γαλλικής Επανάστασης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 26:
Η εκστρατεία του Δούκα του Μπράουνσβαϊκ τερματίστηκε με τη [[Μάχη του Βαλμύ|μάχη του Βαλμύ]]. Η κρίσιμη αυτή μάχη υπήρξε νικηφόρα για τους Γάλλους, αναπτερώνοντας το ηθικό τους. Οι Πρώσοι βλέποντας πως η εκστρατεία αποδεικνυόταν μακρύτερη απ’ όσο υπολόγιζαν, και το κόστος της ν΄ αυξάνεται, αποφάσισαν ν΄ αποσυρθούν.
 
Την ίδια περίοδο οι Γάλλοι σημείωναν επιτυχίες και σε άλλα μέτωπα. Κατέλαβαν στο νότο τηντη [[Σαβοΐα]] και τη [[Νις]], που ήταν τμήματα του [[Βασίλειο της Σαρδηνίας|Βασιλείου της Σαρδηνίας]], και πολιόρκησαν πόλεις του [[Ρήνος|Ρήνου]], φτάνοντας μέχρι τη [[Φρανκφούρτη]].
 
Στις αρχές του 1793 εισήλθαν στον αντίπαλο συνασπισμό η [[Ισπανία]] και η [[Πορτογαλία]]. Την 1η Φεβρουαρίου η [[Γαλλία]] κήρυξε τον πόλεμο στη [[Βρετανική Αυτοκρατορία]] και την [[Ολλανδική Δημοκρατία]]. Για την αντιμετώπιση του διευρυμένου αντίπαλου συνασπισμού η Γαλλία προχώρησε σε μαζική στρατολόγηση νέων ανδρών, εγκαινιάζοντας την πολιτική των επιστρατεύσεων. Οι στρατιωτικές της δυνάμεις μετά την επιστράτευση αυξήθηκαν εντυπωσιακά και μπόρεσε να συντηρήσει τις επιθετικές της επιχειρήσεις.