Ηλεκτρική εμπέδηση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{ηλεκτρομαγνητισμός}}

Η εμπέδηση συμβολίζεται συνήθως με το γράμμα Ζ και συχνά αναγράφεται σε [[μιγαδικός αριθμός|μιγαδική]] αριθμητική μορφή. Η εμπέδηση μπορεί να είναι επαγωγική ή χωρητική και προκύπτει από την εν σειρά σύνδεση μίας ωμικής αντίστασης με ένα πηνίο ή ένα πυκνωτή αντίστοιχα. Ο όρος εμπέδηση επινοήθηκε από τον Oliver Heaviside το 1886.<ref>''Science'', p.&nbsp;18, 1888</ref><ref>Oliver Heaviside, ''The Electrician'', p.&nbsp;212, 23rd July 1886 reprinted as ''Electrical Papers'', p64, AMS Bookstore, ISBN 0-8218-3465-7</ref>. Ο πρώτος που χρησιμοποίησε μιγαδική αναπαράσταση της εμπέδησης ήταν ο Arthur Kennelly το 1893.<ref>Kennelly, Arthur. ''Impedance'' (IEEE, 1893)</ref>

Σύμφωνα με το γενικευμένο νόμο του Ohm, η εμπέδηση ισούται με τον λόγο της τάσης προς την ένταση ηλεκτρικού ρεύματος για μία συγκεκριμένη συχνότητα εναλλασσόμενου ρεύματος όταν η τάση και η ένταση δίνονται σε μιγαδική μορφή. Η τιμή της εμπέδησης ενός κυκλώματος ενδέχεται να μεταβάλλεται με την μεταβολή της συχνότητας του ηλεκτρικού ρεύματος που το διαρρέει και συχνά παριστάνεται ως μιγαδική συνάρτηση της γωνιακής συχνότητας ρεύματος ω. Μονάδα μέτρησης της είναι το [[Ωμ (μονάδα μέτρησης)|Ωμ]], όπως και της ωμικής αντίστασης.