Εδουάρδος ο Πρεσβύτερος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 32:
===Άνοδος στον θρόνο===
 
Στο Λονδίνο ο πατέρας του Αλφρέδος (886) δέχθηκε την υποταγή ''"ολόκληρου του Αγγλικού λαού εκτός εκείνων οι οποίοι ήταν υποτελείς στους Δανούς"'' από τότε δέχθηκε τον τίτλο του ''"βασιλιά των Αγγλοσαξόνων"''. Ο συγγραφέας Σιμόν Κέινες (γεν. 1952) αναφέρει ότι τον υποστήριξαν όλοι οι ευγενείς από την Δυτική Σαξονία και την Μερκία με σημαντικότερο τον Πλέγκμουντ, αρχιεπίσκοπο του Καντέρμπερι. Ο Εδουάρδος ο πρεσβύτερος εξέδωσε τρία καταστατικά (903) στα οποία αναγνώριζε τον [[Έθελρεντ, λόρδος της Μερκίας|Έθελρεντ]] και την σύζυγο του [[Έθελφλιντ]] σαν βασιλείς της Μερκίας.<ref>Keynes 2001, pp. 44–54.</ref> Ο Ράιαν Μαρτίν αναφέρει ότι η Έθελφλιντ και ο σύζυγος της μοίρασαν την βασιλική εξουσία στην ανατολική Μερκία αλλά άλλοι ιστορικοί διαφωνούν. <ref>Ryan 2013, p. 298.</ref> Η συγγραφέας Πολίν Στάφορντ (γεν. 1946) αναφέρει την Έθελφλιντ ως την ''"τελευταία βασίλισσα της Μερκίας"'', ο Τσάρλς Ίνσλει αντίστοιχα αναφέρει την ανεξαρτησία της Μερκίας μέχρι τον θάνατο της Έθελφλιντ (918).<ref>Stafford 2001, p. 45.</ref><ref>Insley 2009, p. 330.</ref> Ο Ντάβιντσον αναφέρει ότι σε καταστατικό του 903 ο Έθελρεντ και η Έθελφλιντ ονομάζονται ''"βασιλείς ολόκληρου του λαού της Μερκίας με την χάρη του θεού"'' κάτι που εξηγεί ως ανικανότητα των Σαξόνων βασιλέων να κυβερνήσουν την Μερκία ή κάποιο πραξικόπημα.<ref>Davidson 2001, p. 205; Keynes 2001, p. 43.</ref> Το Αγγλοσαξωνικό χρονικό άρχισε να γράφεται στην βασιλική αυλή μετά την δεκαετία του 890 σε αυτό αναφέρεται ότι ''"ο Αλφρέδος και ο Εδουάρδος είχαν στην βασιλική αυλή εξειδικευμένους γιατρούς"''.<ref>Davidson 2001, pp. 203–204.</ref>
 
Ο Αγγλοσαξονικός νόμος καθιερώθηκε αυστηρά στα τέλη του 9ου αιώνα από τον Αλφρέδο, λόγιοι από την Μερκία όπως ο Πλέγκμουντ είχαν καθοριστικό ρόλο στην εφαρμογή του, η διάλεκτος της Μερκίας έγινε η βασική διάλεκτος στους δυτικούς Σάξονες.<ref>Gretsch 2001, p. 287.</ref> Τα πιο εντυπωσιακά κεντήματα χρονολογούνται από την εποχή του Εδουάρδου του πρεσβύτερου ανάμεσα στα οποία συμπεριλαμβάνονταν μια στολή και μια ζώνη τα οποία βρέθηκαν στον τάφο του Αγίου Κάθμπερτ. Δωρήθηκαν από τον Έθελσταν (934) αλλά η πρώτη δωρεά έγινε από την Έλφλιντ δεύτερη σύζυγο του Εδουάρδου στον Φρίθεσταν, αρχιεπίσκοπο του Καντέρμπερι, πιθανότατα δεν έφτασαν στον προορισμό τους επειδή η κατάσταση στο Γουίντσεστερ ήταν εναντίον του Έθελσταν.<ref>Coatsworth 2001, pp. 292–296.</ref>
Στα τέλη του 9ου αιώνα και στις αρχές του 10ου ξεκίνησαν στενά οι συνδέσεις του Αλφρέδου με τους βασιλικούς οίκους της Ευρώπης μετά τον γάμο της κόρης του Έλφθριθ με τον [[Βαλδουίνος Β΄ της Φλάνδρας|Βαλδουίνο Β΄ της Φλάνδρας]] και στην συνέχεια πάντρεψε την κόρη του [[Έντζιφου της Αγγλίας]] με τον [[Κάρολος Γ΄ της Γαλλίας|Κάρολο τον Απλό]] βασιλιά των δυτικών Φράγκων (919). Το 925 μια άλλη κόρη του Εδουάρδου του πρεσβύτερου η Έντγκυθ παντρεύτηκε τον [[Όθων Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]].<ref>Sharp 2001, pp. 81–86.</ref>
Δεν καταγράφονται άλλες μάχες ανάμεσα στους Αγγλοσάξονες και τους Δανούς για μερικά χρόνια μετά την ''μάχη του Χόλμ'', το 906 ο Εδουάρδος υπέγραψε ειρήνη με την ανατολική Αγγλία και τους Νορθούμπριους της Δανίας με την εγγύηση ότι δεν θα υπάρχει μεταξύ τους σύγκρουση. Σύμφωνα με μια έκδοση των Αγγλο-Σαξονικών χρονικών έκλεισε ειρήνη μαζί τους αφού πιέστηκε να τους εξαγοράσει. <ref>Miller 2004.</ref> Μετέφερε Άγγλους σε Δανικές περιοχές ενώ σώθηκαν από την εποχή του δυο καταστατικά που αφορούσαν το Μπέντφορντσερ και το [[Ντέρμπισαϊρ]].<ref>Abrams 2001, p. 136.</ref>
 
===Οριστική υποταγή των Δανών===