Το '''Δουκάτο της Βαρσοβίας''' ήταν ένα [[Πολωνοί|πολωνικό]] κράτος που ίδρυσε ο [[Ναπολέων Α΄ της Γαλλίας|Ναπολέων Βοναπάρτης]] το 1807, και αποτελείτο από τις πολωνικές περιοχές που παραχωρήθηκαν από το [[Βασίλειο της Πρωσίας]] μετά τις [[Συνθήκη του Τιλσίτ|Συνθήκες του ΤίλσιτΤιλσίτ]]. Το [[δουκάτο]] βρισκόταν υπό [[Προσωπική ένωση|προσωπική ένωση]] με έναν από τους συμμάχους του Ναπολέοντα, τον βασιλιά [[Φρειδερίκος-Αύγουστος Α΄ της Σαξωνίας|Φρειδερίκο-Αύγουστο Α΄ της Σαξονίας]]. Μετά την αποτυχημένη [[Γαλλική εισβολή στη Ρωσία|γαλλική εισβολή στη Ρωσία]], κατελήφθη από πρωσικές και ρωσικές δυνάμεις μέχρι το 1815, όταν και διαχωρίστηκε τυπικά σε δύο χώρες με το [[Συνέδριο της Βιέννης]]. Το δουκάτο κάλυπτε το κεντρικό και ανατολικό τμήμα της σημερινής [[Πολωνία|Πολωνίας]] και μικρά τμήματα της σημερινής [[Λιθουανία|Λιθουανίας]] και τη της σημερινής [[Λευκορωσία|Λευκορωσίας]].
