Ναζισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 118:
=== Ναζισμός και θρησκεία ===
[[File:Deutsche Christen Flagge.svg|thumb|Σημαία των Γερμανών Χριστιανών, 1934]]
====Χριστιανισμός====
Θεωρητικά, ο ναζισμός παρείχε στη χριστιανική Εκκλησία τη δυνατότητα εθελούσιας θρησκευτικής δράσης και δεν θα ερχόταν σε αντίθεση με αυτή, πλην της περιπτώσεως της πολιτικής δράσης, αντιτιθέμενος στην ανάμειξη της πολιτικής στα θρησκευτικά ζητήματα ή το αντίθετο.<ref>Otto Dietrich, Οι φιλοσοφικές βάσεις του εθνικοσοσιαλισμού, σελ. 41-42</ref> Το πρόγραμμα 25 σημείων του [[Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα|NSDAP]] του 1920 διακήρυττε την ελευθερία για όλα τα δόγματα εκτός από αυτά που έρχονται αντιμέτωπα με την φυλή ή το κράτος. Αναφέρει επακριβώς στο 24ο σημείο του προγράμματος: ''Απαιτούμε ελευθερία όλων των θρησκευτικών δογμάτων ανά την Επικράτεια, υπό την προϋπόθεση ότι δεν απειλούν την ύπαρξή της και δεν προσβάλλουν το δημόσιο αίσθημα της γερμανικής φυλής. Το Κόμμα υποστηρίζει το χριστιανικό δόγμα, αλλά δεν προσαρτά εαυτό σε κανένα συγκεκριμένο δόγμα. Αντιμάχεται την ιουδαϊκή - υλιστική νοοτροπία, εσωτερική και εξωτερική, και είναι πεπεισμένο ότι το Έθνος μας μπορεί να επιτύχει την αέναη υγεία μόνο επί τη βάσει της εξής αρχής: Το κοινό συμφέρον είναι υπεράνω του ατομικού συμφέροντος.''
Γραμμή 134 ⟶ 136 :
Η Γερμανία είχε κάποιες πολιτικές επαφές με ηγέτες του αραβικού κόσμου. Ο Χίτλερ δέχτηκε τον ειδικό απεσταλμένο της [[Σαουδική Αραβία|Σαουδικής Αραβίας]] Χαλίντ αλ-Χουντ αλ Γκαργκάνι. <ref name="Arabs & Holocaust, Achcar">The Arabs and the Holocaust: The Arab-Israeli War of Narratives, by Gilbert Achcar, (NY: Henry Holt and Co.; 2009), pp. 125—126</ref> Σ' αυτή τη συνάντηση ο Χίτλερ σημείωσε ότι ένας από τους τρεις λόγους για τους οποίους η ναζιστική Γερμανία είχε θερμές συμπάθειες για τους Άραβες ήταν ότι αγωνίζονταν από κοινού κατά των Εβραίων. Αυτό τον οδήγησε να συζητήσει την κατάσταση και τις συνθήκες στην Παλαιστίνη και δήλωσε ότι δεν θα ησυχάσει μέχρι να φύγει και ο τελευταίος Εβραίος από τη Γερμανία. Ο Kalid al Hud παρατήρησε ότι ο Προφήτης Mohammed είχε ενεργήσει με τον ίδιο τρόπο. Είχε οδηγήσει τους Εβραίους από την Αραβία.<ref>"Arabs & Holocaust, Achcar", pp. 125—126</ref>
Ωστοσο, ενώ υπήρχε συνεργασία των ηγεσιών των αράβων μαζί με τους Ναζί, τόσο οι φιλελεύθεροι διανοούμενοι του αραβικού κόσμου όσο και μαρξιστές και αλλοι αριστεροί καταδίκασαν τον Ναζισμό ως άλλη μορφή ιμπεριαλισμού. Για την ακρίβεια, μονο οι φανατικοί ισλαμιστές αποδέκτηκαν τον δυτικό αντισημιτισμό.<ref>[http://electronicintifada.net/content/holocaust-palestine-and-arab-world-gilbert-achcar-interviewed/9173 The Holocaust Palestine and the Arab World: Gilbert Achcar interviewed] 26 August 2014</ref> Περισσότεροι Άραβες πολέμησαν με τις δυνάμεις των συμμάχων παρά με τις δυνάμεις του Άξονα, πράγμα που αντανακλά οτι οι αραβες συμπαθούσαν περισσότερο τις συμμαχικές δυνάμεις, συμφωνα με τον Gilbert Achcar, καθηγητή στο πανεπιστήμιο του Λονδίνου στο θέμα των Ανατολικών και Αφρικάνικων σπουδών.
== Κατάληψη της εξουσίας ==
| |||