Όλγα των Ελλήνων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''Όλγα Κωνσταντίνοβνα της Ρωσίας''' ([[ρώσικα]]:'''Ольга Константиновна Романова''') ήταν [[Μέγας Δούκας|μεγάλη δούκισσα]] της Ρωσίας, η οποία, μέσω του γάμου της με τον βασιλιά [[Γεώργιος Α΄ της Ελλάδας|Γεώργιο Α΄ της Ελλήνων]], έγινε [[Κατάλογος Βασιλισσών της Ελλάδας|βασίλισσα των Ελλήνων]] και πριγκίπισσα της [[Δανία]]ς. Γεννήθηκε στις [[3 Σεπτεμβρίου]] [[1851]] (22 Αυγούστου, σύμφωνα με το [[Ιουλιανό ημερολόγιο|Ιουλιανό Ημερολόγιο]]) στο [[Παλάτι του Παβλόφσκ]], στην [[Αγία Πετρούπολη]] της [[Ρωσική Αυτοκρατορία|Ρωσίας]] και πέθανεαπεβίωσε στις [[18 Ιουνίου]] [[1926]] στην [[Ρώμη]] της [[Ιταλία]]ς. Ήταν μέλος της [[Οίκος του Σλέσβιχ-Χολστάιν-Γκόττορπ|Δυναστείας των ΡομανόφΡομάνοφ]], [[Κατάλογος Βασιλισσών της Ελλάδας|Βασίλισσα]] της [[Ιστορία της Ελλάδας|Ελλάδας]] (μεταξύ του [[1867]] και του [[1913]]) και [[Κατάλογος αντιβασιλέων της Ελλάδας|Αντιβασίλισσα]] της χώρας αυτής (από τις [[18 Νοεμβρίου]] ως τις [[11 Δεκεμβρίου]] [[1920]]).

Κόρη του Μεγάλου Δούκα [[Κωνσταντίνος Νικολάγιεβιτς της Ρωσίας|Κωνσταντίνου Νικολάγιεβιτς της Ρωσίας]] και της Μεγάλης Δούκισσας [[Αλεξάνδρα του Σαξ-Άλτενμπουργκ|Αλεξάνδρας της Σαξονίας-Άλτενμπουρκ]], πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της παιδικής της ηλικίας μετακινούμενη μεταξύ της [[Αγία Πετρούπολη|Αγίας Πετρούπολης]], της [[Βασίλειο του Συμβουλίου|Πολωνίας]] και της [[Κριμαία]]ς. Παντρεύτηκε, σε ηλικία δεκαέξι ετών, το [[1867]], τον βασιλιά [[Γεώργιος Α΄ της Ελλάδας|Γεώργιο Α΄ της Ελλάδας]] και τον συνόδευσε στη νέα του χώρα. Εντός του [[Ελλάδα|Ελληνικού Βασιλείου]] η Όλγα δυσκολεύτηκε ιδιαιτέρως να προσαρμοστεί. ΣεΩστόσο σε σύντομο διάστημα, ωστόσο, αφιερώθηκε σε κοινωνικές εργασίες και ίδρυσε αριθμό νοσοκομείων και κέντρα βοήθειας προς τους οικονομικά ασθενέστερους. Στήριξε επίσης τον σύζυγό της, του οποίου η βασιλεία σημαδεύτηκε από αρκετές πολεμικές συγκρούσεις με την [[Οθωμανική Αυτοκρατορία]]. Επίσης, η βασίλισσα έδωσε γέννηση σε σημαντικό αριθμό διαδόχων, με την φροντίδα των οποίων πέρασε αρκετό χρόνο ενασχόλησης.

Το [[1913]], ο [[Γεώργιος Α΄ της Ελλάδας]], σύζυγος της Όλγας, δολοφονήθηκε από έναν [[αναρχισμός|αναρχικό]]. Πλέον,Η χηρεύουσα πια βασίλισσα, δεν άργησε να επιστρέψει στην [[Ρωσική Αυτοκρατορία|Ρωσία]]. Όταν ξέσπασεξεκίνησε ο [[ΑΠΠ|Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος]], ίδρυσε [[στρατιωτικό νοσοκομείο]] εντός του [[Παλάτι του Παβλόφσκ|Παλατιού του Παβλόφσκ]], το οποίο ανήκε στην οικογένειά της. Ωστόσο, όταν έλαβε χώρα η [[Ρωσική Επανάσταση]] το [[1917]], βρέθηκε κρατούμενη στο ανάκτορο και χρειάστηκε η παρέμβαση της πρεσβείας της Δανίας στην χώρα, ώστε οι [[Μπολσεβίκοι]] να της δώσουν, επιτέλους, την άδεια να αποχωρήσει από την γενέθλιο χώρα της. ΟύσαΑν και ασφαλής πλέον, η Όλγα δεν μπορούσε να επιστρέψει στην Ελλάδα, όπουαφού ο γιος της, ο βασιλιάς [[Κωνσταντίνος Α΄ της Ελλάδας|Κωνσταντίνος Α΄]], είχε μόλις απομακρυνθεί του θρόνου. Εγκαταστάθηκε, λοιπόν, στην [[Ελβετία]], όπου κατοικούσαν, πλέον, τα περισσότερα των παιδιών και εγγονιώνεγγονών της, και δεν ήταν παρά μόνο το [[1920]], που μπόρεσε να επιστρέψει στην [[Αθήνα]]. Η χώρα είχε εισέλθει, τότε, στον [[Ελληνοτουρκικός πόλεμος (1919-1922)|Ελληνοτουρκικό Πόλεμο της περιόδου 1919-1922]], ενώ η πολιτική αστάθεια, που είχε προκληθεί από τον θάνατο δίχωςτου απογόνους τουάτεκνου βασιλιά [[Αλέξανδρος Α΄ της Ελλάδας|Αλεξάνδρου]], έδωσε τη δυνατότητα στην βασιλομήτορα να λάβει τον τίτλο της [[αντιβασιλεία|αντιβασίλισσας]], περιμένοντας την επάνοδο του Κωνσταντίνου Α΄ στον θρόνο. Ωστόσο, η ήττα της Ελλάδας απέναντι στις δυνάμεις του [[Μουσταφά Κεμάλ]] οδήγησε την βασιλική οικογένεια σε εκ νέου εξορία, με την Όλγα να περνά τα τελευταία χρόνια της ζωής της μεταξύ του [[Ηνωμένο Βασίλειο|Ηνωμένου Βασιλείου]], της [[Γαλλία]]ς και της [[Ιταλία]]ς.

Παιδί, η Όλγα περιγραφόταν ως ένα μικρό κορίτσι, απλό στους τρόπους του και παχουλό, το οποίο είχε ένα πλατύ πρόσωπο, το οποίο φωτιζόταν από μεγάλα γαλάζια μάτια<ref name="King36">Greg King et Penny Wilson, ''Gilded Prism, The Konstantinovichi Grand Dukes and the Last Years of the Romanov Dynasty'', Eurohistory, 2006, p. 36</ref>. Σε αντίθεση με την μικρότερη αδερφήαδελφή της, την Μεγάλη Δούκισσα [[Βέρα Κωνσταντίνοβνα της Ρωσίας|Βέρα Κωνσταντίνοβνα]]<ref>Greg King et Penny Wilson, '' op. cit.'', p. 37-38.</ref>, διέθετε ιδιαιτέρως ήρεμο χαρακτήρα, ωστόσο, ταυτόχρονα ήταν ιδιαιτέρως επιφυλακτική. Έτσι, υπάρχουν αναφορές για περιστατικά, όπου οι όταν οι δάσκαλοί της τηςτής έκαναν ερωτήσεις κατά την διάρκεια των μαθημάτων, εκείνη, συχνά, ξέσπαγε σε κλάματα και έφευγε τρέχοντας από την αίθουσα μαθημάτων της<ref name="King36"/>. Εντός της οικογένειάς της, η Όλγα είχε ιδιαιτέρως στενή σχέση με τον πατέρα της<ref group=N>Μία απόδειξη για την στενή μεταξύ τους σχέση, που είχαν η Όλγα και ο Μέγας Δούκας [[Κωνσταντίνος Νικολάγιεβιτς της Ρωσίας|Κωνσταντίνου Νικολάγιεβιτς]], ήταν το γεγονός ότι, αφότου έγινε βασίλισσα, υποδέχθηκε στην Αθήνα, μία εκ των νόθων κoρώνκορών του πατέρα της, την Μαρία Κοντορούσσο, την οποία και έκανε μία εκ των [[κυρία της συνοδείας|κυριών της συνοδείας]] της. Greg King et Penny Wilson, ''Gilded Prism, The Konstantinovichi Grand Dukes and the Last Years of the Romanov Dynasty'', Eurohistory, 2006, p. 39.</ref> και τον μεγαλύτερο αδερφόαδελφό της, ο οποίος την λάτρευε<ref>Greg King et Penny Wilson, '' op. cit.'', p. 55.</ref>. Μετά την εξόρισηεξορία του ΜέγαΜεγάλου Δούκα [[Νικόλαος Κωνσταντίνοβιτς της Ρωσίας|Νικολάου Κωνσταντίνοβιτς]] στην [[Τασκένδη]], η Όλγα ήταν ένα από τα λιγοστά μέλη της αυτοκρατορικής οικογένειας, που διατήρησε επαφή μαζί του<ref>Greg King et Penny Wilson, '' op. cit.'', p. 109-110.</ref>.

Το [[1862]], ο Μέγας Δούκας Κωνσταντίνος Νικολάγιεβιτς ορίστηκε από τον αδερφόαδελφό του ως [[αντιβασιλέας]] της [[Βασίλειο του Κογκρέσου|Πολωνίας]]. Μετά το [[Συνέδριο της Βιέννης]], η χώρα βρισκόταν χωρισμένη μεταξύ της [[Βασίλειο της Πρωσίας|Πρωσίας]], της [[Αυστριακή Αυτοκρατορία|Αυστρίας]] και της [[Ρωσική Αυτοκρατορία|Ρωσίας]]. Η τελευταία, που κατείχε και το μεγαλύτερό της τμήμα, είδε την εξουσία της να τίθεται υπό αμφισβήτηση από τους Πολωνούς εθνικιστές. Καθώς ο Κωνσταντίνος Νικολάγιεβιτς ήτανείχε φιλελεύθερη προσωπικότητα, ο Αλέξανδρος Β΄ τον θεώρησε ικανό να καταφέρει να γίνει αγαπητός από τους Πολωνούς. Ως εκ τούτου, ο Μέγας Δούκας εγκαταστάθηκε στην [[Βαρσοβία]] με την σύζυγο και τα παιδιά του. Ωστόσο, η διαμονή των Κωνσταντίνοβιτς στην Πολωνία ήταν δύσκολη και ο Μέγας Δούκας υπήρξε θύμα απόπειρας δολοφονίας την επομένη, μόλις, της άφιξήάφιξής του στην πρωτεύουσα. Τελικώς, η [[Πολωνική εξέγερση του 1861/1864|εξέγερση των Πολωνών]] τον Ιανουάριο του [[1863]] και η ριζοσπαστικοποίηση των αυτονομιστών οδήγησαν τον Τσάρο να ανακαλέσει τον αδερφόαδελφό του στην Αγία Πετρούπολη τον Αύγουστο. Την περίοδο των γεγονότων αυτών, η Όλγα ήταν ηλικίας περίπου έντεκα ετών και η δύσκολη αυτή εμπειρία την σημάδεψε βαθιά<ref>Greg King et Penny Wilson, '' op. cit.'', p. 34-36.</ref>{{,}}<ref name="Christmas81">Walter Christmas, ''King George of Greece'', MacBride, Naste & Company, New York, 1914, p. 81.</ref>.

[[Image:Grand Duke Konstantine Nikolaievich and his family.jpg|thumb|Ο Μέγας Δούκας Κωνσταντίνος Νικολάγιεβιτς και η οικογένειά του. Από αριστερά προς τα δεξιά εμφανίζονται: ο Μέγας Δούκας [[Δημήτρις Κωνσταντίνοβιτς της Ρωσίας|Δημήτριος Κωνσταντίνοβιτς]] ένας μη αναγνωρισμένος υπασπιστής (σε μιαένα καρέκλακάθισμα), ο Μέγας Δούκας [[Κωνσταντίνος Κωνσταντίνοβιτς της Ρωσίας (1858-1915)|Κωνσταντίνος Κωνσταντίνοβιτς]] (καθισμένος στο χώμα), η Μεγάλη Δούκισσα [[Αλεξάνδρα του Σαξ-Άλτενμπουργκ|Αλεξάνδρα]] και ο Μέγας Δούκας [[Κωνσταντίνος Νικολάγιεβιτς της Ρωσίας|Κωνσταντίνος Νικολάγιεβιτς]] κρατώντας τον Μέγα Δούκα [[Βιάτσεσλαβ Κωνσταντίνοβιτς της Ρωσίας|Βιάτσεσλαβ Κωνσταντίνοβιτς]] (σε μια καρέκλα), η Μεγάλη Δούκισσα Όλγα Κωνσταντίνοβνα και ο Μέγας Δούκας [[Νικόλαος Κωνσταντίνοβιτς της Ρωσίας|Νικόλαος Κωνσταντίνοβιτς]] (όρθιος στο βάθος).]]

Η Μεγάλη Δούκισσα Όλγα συνάντησε για πρώτη φορά τον μέλλοντα σύζυγό της, τον βασιλιά [[Γεώργιος Α΄ της Ελλάδας|Γεώργιο Α΄ της Ελλάδος]], τον Σεπτέμβριο του [[1863]]. Ο τελευταίος, είχε έρθει να επισκεφθεί τον [[τσάρος|τσάρο]] [[Αλέξανδρος Β΄ της Ρωσίας|Αλέξανδρο Β΄]] στην [[Αγία Πετρούπολη]], προκειμένου να τον ευχαριστήσει για την υποστήριξη, που του είχε παράσχει με την ευκαιρία της εκλογής του ως Βασιλιά των Ελλήνων. Ο νεαρός μονάρχης εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία για να συναντήσει τον Μέγα Δούκα Κωνσταντίνο και την οικογένειά του, στο [[Παλάτι του Παβλόφσκ]]. Ωστόσο, η παραμονή του Γεωργίου Α΄ στην [[Ρωσία]] δεν διήρκεσε παρά μόνο έξι ημέρες και η Όλγα, η οποία ήταν τότε μόλις δώδεκα ετών, δεν φαινόταν να έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον μονάρχη<ref name="Christmas81"/>{{,}}<ref>John Van der Kiste, ''Kings of the Hellenes. The Greek Kings 1863-1974'', Sutton publishing, 1999, p. 14 et 25.</ref>.

Το [[1867]], οι δύο νέοι συναντήθηκαν εκ νέου στην αυτοκρατορική πρωτεύουσα, όταν ο βασιλιάς των Ελλήνων, όντας καλεσμένος για διάστημα αρκετών μηνών από τον Αλέξανδρο Β΄, πραγματοποίησε επίσκεψη στην αδερφήαδελφή του, την [[τσάρεβνα]] [[Δάγμαρ της Δανίας|Μαρία Φεοντόροβνα]], καθώς και τον γαμπρό του, τον [[τσάρεβιτς]] [[Αλέξανδρος Γ΄ της Ρωσίας|Αλεξάντρ]]<ref name="Mateos69"/>{{,}}<ref>John Van der Kiste, ''op. cit.'', p. 24-25.</ref>. Εκείνη την περίοδο, ο Γεώργιος Α΄ ήταν αποφασισμένος να βρει σύζυγο και η ιδέα ενός γάμου με μια Ρωσίδα Μεγάλη Δούκισσα, γεννημένη [[Ορθοδοξία|Ορθόδοξη]], δεν του ήταν αδιάφορη<ref>John Van der Kiste, ''op. cit.'', p. 24.</ref>. Στο [[Μαρμάρινο Παλάτι (Αγία Πετρούπολη)|Μαρμάρινο Παλάτι]] και το Παβλόφσκ, ο Γεώργιος γνωρίστηκε, λοιπόν, με την Όλγα και η νεαρή κοπέλα δεν άργησε να τον ερωτευτεί<ref group=N>Ούσα μητέρα, η Όλγα διηγείτο συχνά την γνωριμία της με τον Γεώργιο στα παιδιά της. Τότε, διευκρίνιζε πάντοτε: « Ερωτεύτηκα τον άνθρωπο, όχι τον βασιλιά. » Grand Duchess George of Russia, ''A Romanov Diary'', Atlantic International Publications, 1988, p. 1.</ref>. Ωστόσο, η ιδέα του να εγκαταλείψει την Ρωσία φαίνεται να την ανησυχούσε ιδιαιτέρως και φέρεται να πέρασε νύχτες ολόκληρες να κλαίει στο δωμάτιο της στη διάρκεια των αρραβώνων της<ref name="King37"/>.

Έχοντας την υποστήριξη της αδερφήςαδελφής του<ref name="King37">Greg King et Penny Wilson, '' op. cit.'', p. 37.</ref>, ο Γεώργιος Α΄ τελικώς ζήτησε το χέρι της Όλγας από τους γονείς της. Ωστόσο, εμπρός στο ενδεχόμενο αυτού του γάμου, ο Κωνσταντίνος Νικολάγιεβιτς παρουσιάστηκε αρχικά επιφυλακτικός. Έχοντας ιδιαίτερα στενή σχέση με την κόρη του, ο Μέγας Δούκας θεωρούσε ότι, όντως, σε ηλικία δεκαπέντε ετών, ήταν ακόμη ιδιαιτέρως νέα για να νυμφευθεί. Ταυτόχρονα, ανησυχούσε για την μεγάλη απόσταση που χώριζε την [[Ελλάδα]] από την [[Ρωσία]]. Από την πλευρά της, η Μεγάλη Δούκισσα Αλεξάνδρα αποδείχθηκε πολύ πιο ενθουσιώδης σε αυτό το ενδεχόμενο από τον σύζυγό της και, όταν ορισμένα μέλη της αυτοκρατορικής οικογένειας της υπενθύμισαν την εξαιρετικά νεαρή ηλικία της κόρης της, εκείνη τους απαντούσε ότι δεν θα παρέμενε για πάντα τόσο νεαρή<ref name="JVD25">John Van der Kiste, ''op. cit.'', p. 25.</ref>.

Κατά τη διάρκεια επισκέψεών της στο μέτωπο του [[Ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1897|Ελληνοτουρκικού Πολέμου]] του [[1897]], διαπίστωσε ότι οι στρατιώτες δεν είχαν την ικανότητα να διαβάσουν την [[Βίβλος|Βίβλο]], διότι ήταν γραμμένη στην [[Καθαρεύουσα]]. Έτσι ξεκίνησε πρωτοβουλία για την έκδοση της Βίβλου στη [[δημοτική γλώσσα|Δημοτική]]. Η έκδοση στη Δημοτική έγινε το [[1901]] χωρίς την επίσημη άδεια της [[Ιερά Σύνοδος|Ιεράς Συνόδου]] και προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων, τα λεγόμενα [[Ευαγγελικά]]. Ταραχές έγιναν στην Αθήνα από τους φοιτητές και καθηγητές του Πανεπιστημίου, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών αναγκάσθηκε να παραιτηθεί, καθώς και η κυβέρνηση του [[Γεώργιος Θεοτόκης|Γεωργίου Θεοτόκη]]. Η μετάφραση τελικώς αποσύρθηκε.

Μετά την έκπτωση της Δυναστείας το [[1924]], η Όλγα ακολούθησε τη βασιλική οικογένεια στην εξορία. Έτσι, τα επόμενα έτη βρέθηκε να φιλοξενείται άλλοτε από τον [[Γεώργιος Ε΄ του Ηνωμένου Βασιλείου|βασιλιά Γεώργιο Ε΄]] στα [[Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ]] και στο [[Κάστρο Γουίντσορ]], άλλοτε στο [[Σάντριγχαμ]], όπου διαμένει η κουνιάδα της [[Αλεξάνδρα της Δανίας|βασίλισσα Αλεξάνδρα]], άλλοτε στο [[Ξενοδοχείο Regent's Park]], όπου είχε νοικιάσει διαμέρισμα η κόρη της [[Πριγκίπισσα Μαρία της Ελλάδας|πριγκίπισσα Μαρία]], και άλλοτε στο [[Σπένσερ Χάουζ]] στο [[Λονδίνο]] ή στη [[Βίλα Αναστασία]] στη Ρώμη, όπου ανήκε στον πρίγκιπα Χριστόφορο και την [[πριγκίπισσα Αναστασία της Ελλάδας|πριγκίπισσα Αναστασία]].<ref>http://www.royalchronicles.gr/olgagreece/</ref>

Η βασίλισσα Όλγα, πέθανεαπεβίωσε μετά από μία εβδομάδα ασθένειας, στις [[18 Ιουνίου]] [[1926]], στη Βίλα Αναστασία της Ρώμης. Παρότι η ελληνική κυβέρνηση ενημέρωσε την εξόριστη βασιλική οικογένεια, ότι η βασίλισσα μπορούσε να ενταφιαστεί στο νεκροταφείο του Τατοΐου, οι συγγενείς της δεν δέχτηκαν αυτή την πρόταση. Η σωρός της μεταφέρθηκε στη Φλωρεντία και τοποθετήθηκε στην κρύπτη της εκκλησίας του Αγίου Κυρίλλου, όπου βρισκόταν και το φέρετρο του γιου της βασιλιά Κωνσταντίνου Α΄. Μετά την παλινόρθωση της βασιλείας, τα οστά της μεταφέρθηκαν και ενταφιάστηκαν στις [[17 Νοεμβρίου]] [[1936]] στο βασιλικό κοιμητήριο στο [[Τατόι]], δίπλα στον τάφο του συζύγου της βασιλιά Γεωργίου Α΄.<ref>http://www.oplognosia.com/opla/opla154.php</ref>