|
Το '''άρωμα''' είναι [[μίγμα]] ουσιών το οποίο διαθέτει ευχάριστη [[μυρωδιά]].<ref>{{cite web | url=http://www.greek-language.gr/greekLang/modern_greek/tools/lexica/search.html?lq=%CE%AC%CF%81%CF%89%CE%BC%CE%B1&sin=all | title=Άρωμα | publisher=Πύλη για την Ελληνική Γλώσσα | work=Λεξικό Τριανταφυλλίδη | accessdate=25 Ιουνίου 2017}}</ref> Αποτελούνται από τις αρωματικές ουσίες, μαζί με σταθεροποιητές και [[διαλύτης|διαλύτες]], συνήθως αλκοόλες
[[Αρχείο:Vintage Atomizer Perfume Bottle.JPG|thumb|250px|Άρωμα σε παλιό μπουκάλι]]
Το '''άρωμα''' είναι [[μίγμα]] ουσιών το οποίο διαθέτει ευχάριστη [[μυρωδιά]].<ref>{{cite web | url=http://www.greek-language.gr/greekLang/modern_greek/tools/lexica/search.html?lq=%CE%AC%CF%81%CF%89%CE%BC%CE%B1&sin=all | title=Άρωμα | publisher=Πύλη για την Ελληνική Γλώσσα | work=Λεξικό Τριανταφυλλίδη | accessdate=25 Ιουνίου 2017}}</ref> Αποτελούνται από τις αρωματικές ουσίες, μαζί με σταθεροποιητές και [[διαλύτης|διαλύτες]], συνήθως αλκοόλες. Αρχαία κείμενα και αρχαιολογικές ανασκαφές δείχνουν ότι τα αρώματα χρησιμοποιούνται από την αρχαιότητα. Τα αρώματα αυτά προέρχονταν από [[αιθέρια έλαια]], βάλσαμα κ.ά. και άλλες φυσικές ουσίες. Η ανάπτυξη της σύγχρονης αρωματοποιίας άρχισε τον 19ο αιώνα, με την ανάπτυξη συνθετικών αρωμάτων, όπως η [[κουμαρίνη]] και η [[βανιλλίνη]].<ref name="AUTHIYC">{{cite web | url=http://www.chem.auth.gr/iyc2011/iyc_2011_perfume.html | title=H Χημεία των Αρωμάτων | publisher=Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης - Τμήμα Χημείας | work=Διεθνές Έτος Χημείας 2011 | accessdate=25 Ιουνίου 2017 | author=Ανθούλα Χατζημπαλόγλου}}</ref>
== Ιστορία ==
Μια αρωματοποιός, γνωστή ως Ταπούτι, αναφέρεται σε μια επιγραφή με [[σφηνοειδής γραφή|σφηνοειδή γραφή]] από τη [[Μεσοποταμία]] η οποία χρονολογείται από τη 2η χιλιετία π.Χ.<ref>{{cite book|author= Strathern, Paul |title= Mendeleyev's Dream – The Quest For the Elements|location= New York | publisher= Berkley Books|year= 2000|isbn= 0-425-18467-6}}</ref> Απέσταζε άνθη, έλαια και καλάμια, τα οποία φίλτραρε και τοποθετούσε ξανά στο αποστακτήριο αρκετές φορές.<ref>{{cite book|last= Levey|first=Martin|title= Early Arabic Pharmacology: An Introduction Based on Ancient and Medieval Sources|publisher= Brill Archive|year=1973|page= 9|isbn= 90-04-03796-9}}</ref> Στην Ινδία, η αρωματοποιία υπήρχε στον [[Πολιτισμός της κοιλάδας του Ινδού|πολιτισμό του Ινδού]]. Η παρασκευή του αιθέριου ελαίου ιττάρ αναφέρεται στα ινδουιστικά αγιουρβεδικά κείμενα Τσαράκα Σαμχίτα και Σουσχρούτα Σαμχίτα.<ref>{{cite book|title= Agriculture Diversification: Problems and Perspectives|author1= A.K. Sharma|author2= Seema Wahad|author3= Raśmī Śrīvāstava|page=140|publisher= I. K. International Pvt Ltd|year= 2010}}</ref>
Το 2003, Ιταλοί αρχαιολόγοι ανέσκαψαν στην περιοχή Μαυροράχη, κοντά στον [[Πύργος Λεμεσού|Πύργο]] της [[Κύπρος|Κύπρου]], τα υπολείμματα αρχαίας βιοτεχνίας αρωμάτων εμβαδού 300 τετραγωνικών μέτρων, η οποία καταστράφηκε από σεισμό το 1.850 π.Χ. Στο χώρο βρέθηκαν δοχεία αρωμάτων, δοχεία ανάμειξης και αποστακτήρια. Αποτελούν τα παλαιότερα γνωστά αρώματα.<ref name=NG070329>{{cite web | last = Roach | first = John | title = Oldest Perfumes Found on "Aphrodite's Island" | date = 29 March 2007 | url = http://news.nationalgeographic.com/news/2007/03/070329-oldest-perfumes.html | accessdate = 21 June 2014 | archiveurl = https://web.archive.org/web/20131012103328/http://news.nationalgeographic.com/news/pf/4419999.html | archivedate = 12 October 2013}}</ref><ref>{{cite web|url=http://www.foxnews.com/story/0,2933,261631,00.html?sPage=fnc.science/archaeology|title=Ancient Perfumes Recreated, Put on Display in Rome|work=Fox News}}</ref>
Τον 9ο αιώνα, ο Άραβας χημικός [[Αλ-Κίντι]] έγραψε το βιβλίο της Χημείας Αρωμάτων και Απόσταξης, το οποίο περιλαμβάνει περισσότερες από εκατό συνταγές αιθέριων ελαίων, αρωματικών νερών και υποκατάστατα ή απομιμήσεις ακριβών φαρμάκων. Το βιβλίο επίσης περιγράφει επίσης μεθόδους και εξοπλισμό ο οποίος χρησιμοποιείται για την παρασκευή αρωμάτων, όπως ο [[άμβυκας]],<ref>al-Hassani, Woodcok and Saoud (2006) 1001 Inventions; Muslim Heritage in Our World, FSTC, p.22.</ref><ref>{{citation | author= M. Ullmann | contribution=AL-KĪMIYĀ | title= [[The Encyclopaedia of Islam]] | edition= 2nd | volume=5 | publisher=Brill | year=1986 | page= 111b}}</ref> τον οποίο είχε επίσης περιγράψει ο [[Συνέσιος]] τον 4ο αιώνα<ref>{{citation | author= Marcellin Berthelot | title= Introduction à l'étude de la chimie des anciens et du moyen âge | publisher= Steinheil | year=1889 | page=164 | url= http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k3815b}}</ref>. Ο Πέρσης χημικός [[Αβικέννας]] εισήγαγε τη διεργασία με την οποία εξάγονται τα ελαία από τα άνθη με τη μέθοδο της [[απόσταξη]]ς, διαδικασία η οποία χρησιμοποιείται ακόμη. Άρχισε πειραματιζόμενος σε [[τριαντάφυλλο|τριαντάφυλλα]], τα οποία έκτοτε, λόγω της πιο λεπτής οσμής τους έγιναν πολύ δημοφιλή.
Η τέχνη της αρωματοποιίας εξαπλώθηκε και στην Ευρώπη. Τον 16ο και τον 17ο αιώνα, τα αρώματα χρησιμοποιούνταν κυρίως από πλούσιους ώστε να καλύψουν την οσμή του σώματος, αποτέλεσμα της έλλειψης συχνής προσωπικής υγιεινής. Το 1693, ο Ιταλός κουρέας Τζοβάνι Πάολο Φέμινις δημιούργησε ένα άρωμα το οποίο ονόμασε ''Aqua Admirabilis'',<ref>
Compare: {{cite book
| last1 = Pepe
| first1 = Tracy
| title = So, What's All the Sniff About?: An In-Depth Plea for Sanity and Equal Rights for Your Sense of Smell, Our Most Neglected and Endangered Sense
| url = https://books.google.com/books?id=dZYVMRG0PMAC
| publisher = So Whats all the Sniff about
| publication-date = 2000
| page = 46
| isbn = 9780968707609
| accessdate = 2015-07-11
| quote = In 1693 an Italian, Giovanni Paolo de Feminis created a fragrance called "Aqua Mirabilis". This fragrance was said to have therapeutic properties to aid with headaches and heart palpitations. It was designed as a non-gender aroma that would enhance one's mood.
}}
</ref> το οποίο σήμερα είναι γνωστό ως κολόνια. Ο ανιψιός του [[Γιόχαν Μαρία Φαρίνα]] ανέλαβε την επιχείρηση το 1732.<ref>{{cite web|url=http://cologneblog.com/history-of-mens-cologne/ |title=A Brief History of Men's Cologne – Discover the History of Men’s Fragrances-COLOGNE BLOG |work=COLOGNE BLOG |deadurl=yes |archiveurl=https://web.archive.org/web/20140203004537/http://cologneblog.com/history-of-mens-cologne/ |archivedate=3 February 2014 }}</ref>
Κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα, με την ανάπτυξη της σύνθεσης οργανικών ουσιών, εμφανίστηκαν συνθετικά αρώματα, όπως η κουμαρίνη (1866), η σαλικυλική αλδεΰδη (1876), η βανιλλίνη (1876), η [[φαινυλακεταλδεΰδη]] (1883), η [[πιπερονάλη]] (1890) και η β-ιονόνη (1893). Μέσω των συνθετικών ουσιών έγινε εφικτή η παραγωγή όχι μόνο ουσιών οι οποίες είναι όμοιες με τις αντίστοιχες φυσικές πρώτες ύλες σε υψηλή ποιότητα και χαμηλές τιμές, αλλά και η δημιουργία ουσιών με νέες χαρακτηριστικές οσμές, όπως η μεθυλοϊονόνη (1893) και η αιθυλοβανιλλίνη (1894). Τα δύο τελευταία χρησιμοποιήθηκαν επιτυχώς στο άρωμα «Shalimar», το 1925.<ref name="AUTHIYC"/>
== Παραπομπές ==
<references />
{{authority control}}{{DEFAULTSORT:αρωμα}}
| 