Λέοναρντ Όιλερ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[Image:Euler-10 Swiss Franc banknote (front).jpg|thumb|OldΠαλιό SwissΕλβετικό [[Swissχαρτονόμισμα Franc|10 Franc]]φράγκων banknoteμε honoringτη Eulerμορφή του Όιλερ]]

Ο Όιλερ γεννήθηκε στη [[Βασιλεία]] της [[Ελβετία]]ς στις [[15 Απριλίου]] [[1707]] και ήταν γιος του Πάουλ Όιλερ ενός [[πάστορας|πάστορα]] της [[αναμορφωμένη εκκλησία|αναμορφωμένης εκκλησίας]] και της Μαργκερίτε Μπρούκερ, (Marguerite Brucker), κόρης πάστορα. Είχε δύο μικρότερες αδερφές τις Άννα Μαρία και Μαρία Μαγδαληνή. Μετά τη γέννησή του, η οικογένειά του μετακόμισε από τη Βασιλεία στο [[Ρίχεν]] (Riehen), όπου πέρασε και το μεγαλύτερο μέρος της παιδικής του ηλικίας. Ο πατέρας του ήταν φίλος με την [[Μπερνούλι|οικογένεια Μπερνούλι]] και ειδικότερα με τον [[Γιόχαν Μπερνούλι]] ο οποίος τότε θεωρούνταν ως ο καλύτερος [[μαθηματικός]] της Ευρώπης, θα αποτελέσει τελικά την πιο σημαντική επιρροή στον νεαρό Λέοναρντ. Η πρώτη επίσημη εκπαίδευση του Όιλερ ξεκινά στην [[Βασιλεία]], όπου είχε σταλθεί για να μείνει μαζί με τη γιαγιά του. Σε ηλικία δεκατριών ετών εγγράφηκε στο πανεπιστήμιο της Βασιλείας και το 1723 έλαβε μάστερ στη φιλοσοφία με διατριβή στη σύγκριση των φιλοσοφιών των [[Ρενέ Ντεκάρτ]] και [[Νεύτων|Νιούτον]]. Εκείνη την περίοδο έκανε μαθήματα με τον Γιόχαν Μπερνούλι, ο οποίος γρήγορα ανακάλυψε το απίστευτο ταλέντο του νέου του μαθητή στα μαθηματικά.<ref name="childhood">{{cite book |last= James |first= Ioan |title= Remarkable Mathematicians: From Euler to von Neumann |publisher= Cambridge |year= 2002|page=2 |isbn= 0-521-52094-0}}</ref> Ο Όιλερ εκείνη την εποχή σπούδαζε Ελληνική και [[Εβραίοι|Εβραϊκή]] [[θεολογία]], ύστερα από προτροπή του πατέρα του, με σκοπό να γίνει πάστορας, αλλά ο Μπερνούλι κατάφερε να πείσει τον Πάουλ Όιλερ ότι ο Λέοναρντ επρόκειτο να γίνει ένας σπουδαίος μαθηματικός. Το 1726 ο Όιλερ ολοκλήρωσε τη διατριβή του στη [[διάδοση του ήχου]] με τίτλο De Sono (Περί Ήχου).<ref>[http://www.17centurymaths.com/contents/euler/e002tr.pdf Euler's Dissertation De Sono : E002. Translated & Annotated by Ian Bruce]. (PDF) . 17centurymaths.com. Retrieved on 2011-09-14.</ref>Τότε ήταν που επιχείρησε εντελώς αποτυχημένα να αποκτήσει μία θέση στο πανεπιστήμιο της Βασιλείας. Το 1727, πήρε μέρος για πρώτη φορά στο ''Paris academy'' στο διαγωνισμό ''Prize problem''. Το ζητούμενο εκείνης της χρονιάς ήταν οι διαγωνιζόμενοι να βρουν τον καλύτερο τρόπο να τοποθετηθούν τα [[κατάρτια]] σε ένα πλοίο. Ο [[Πιέρ Μπουγκέ]] (Pierre Bouguer) έγινε γνωστός ως "ο πατέρας της ναυτικής αρχιτεκτονικής" και κέρδισε, ενώ ο Όιλερ πήρε τη δεύτερη θέση. Ο Όιλερ αργότερα κέρδισε αυτό το ετήσιο βραβείο 12 φορές.<ref name="Calinger1996p156">{{harvnb|Calinger|1996|p=156}}</ref>

Παρά την τεράστια συμβολή του Όιλερ στο κύρος της Ακαδημίας, ήταν τελικά αναγκασμένος να εγκαταλείψει το Βερολίνο. Αυτό ήταν εν μέρει λόγω της σύγκρουσης προσωπικοτήτων με τον Φρειδερίκο, ο οποίος θεωρούσε τον Όιλερ μη-εκλεπτυσμένο, ειδικά σε σύγκριση με τον κύκλο των φιλοσόφων που ο Γερμανός βασιλιάς έφερε στην Ακαδημία. Ο [[Βολταίρος]] ήταν μεταξύ αυτών των υπαλλήλων του Φρειδερίκου, και ο Γάλλος απολάμβανε μια εξέχουσα θέση μέσα στο κοινωνικό κύκλο του βασιλιά. Ο Όιλερ, ένας απλός θρησκευόμενος και σκληρά εργαζόμενος άνθρωπος, ήταν πολύ συμβατικός στις πεποιθήσεις και τα γούστα του. Ήταν με πολλούς τρόπους το αντίθετο του Βολταίρου. Ο Όιλερ είχε περιορισμένη εκπαίδευση σε [[ρητορική]], και είχε την τάση να συζητά θέματα για τα οποία γνώριζε λίγα, καθιστώντας τον ένα συχνό στόχο του πνεύματος του Βολταίρου.<ref name="Friedrich"/> Ο [[Φρειδερίκος Β΄ της Πρωσίας|Φρειδερίκος]] εξέφρασε επίσης την απογοήτευσή του σχετικά με τις πρακτικές ικανότητες του Όιλερ στην μηχανική:

Ήθελα να έχω ένα πίδακα νερού στον κήπο μου: ο Όιλερ υπολόγισε την απαραίτητη δύναμη των τροχών έτσι ώστε να αυξηθεί το νερό σε μια δεξαμενή, από όπου θα πρέπει να υποχωρήσει πάλι πίσω στα κανάλια, και τελικά να αναβλύζει στο [[Sanssouci]] . Ο μύλος μου διεξήχθη γεωμετρικά και δεν μπορούσαν να συγκεντρώσουν μια γουλιά νερό σε απόσταση μικρότερη από πενήντα βήματα προς τη δεξαμενή. Ματαιότης ματαιοτήτων! Ματαιότης της γεωμετρίας! <ref>{{cite book | title=Letters of Voltaire and Frederick the Great, Letter H 7434, 25 January 1778 | author=[[Frederick II of Prussia]] | publisher=Brentano's | location=New York | year=1927 | others=[[Richard Aldington]] }}</ref>}}

H [[όραση]] του Όιλερ επιδεινώθηκε κατά τη διάρκεια της μαθηματικής του σταδιοδρομίας. Τρία χρόνια μετά υπέφερε από ένα σχεδόν θανατηφόρο [[πυρετός|πυρετό]] το 1735, σχεδόν τυφλώθηκε από το δεξί του μάτι, αλλά ο Όιλερ δεν κατηγόρησε το επίπονο έργο για τη [[χαρτογράφηση]] που πραγματοποιήθηκε για την Ακαδημία της Αγίας Πετρούπολης για την κατάστασή του. Η όραση του Όιλερ στο μάτι επιδεινώθηκε κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη Γερμανία, στο βαθμό που ο Φρειδερίκος αναφέρονται σε αυτόν ως «Κύκλωπα». Ο Όιλερ αργότερα ανέπτυξε [[καταρράκτης|καταρράκτη]] στο αριστερό μάτι του, καθιστώντας τον σχεδόν εντελώς τυφλό λίγες εβδομάδες μετά την ανακάλυψή του το 1766. Ωστόσο, η κατάστασή του φάνηκε να έχει μικρή επίδραση στην παραγωγικότητα του, όμως ο ίδιος αποζημιώθηκε για αυτό με ψυχικές ικανότητες υπολογισμού και φωτογραφική μνήμη. Για παράδειγμα, ο Όιλερ μπορούσε να επαναλάβει την [[Αινειάδα]] του [[Βιργίλιος|Βιργιλίου]] από την αρχή μέχρι το τέλος, χωρίς δισταγμό, και για κάθε σελίδα στην έκδοση μπορούσε να δείξει ποια γραμμή ήταν η πρώτη και ποια η τελευταία. Με τη βοήθεια των γραφέων του, η παραγωγικότητα του Όιλερ σε πολλούς τομείς της μελέτης του αυξήθηκε. Παρήγαγε κατά μέσο όρο, μια μαθηματική μελέτη κάθε εβδομάδα κατά το έτος 1775.<ref name="volumes"/>

Η κατάσταση στη Ρωσία είχε βελτιωθεί σημαντικά μετά τον ερχομό στο θρόνο της [[Μεγάλη Αικατερίνη|Μεγάλης Αικατερίνης]] , και το 1766 ο Όιλερ αποδέχθηκε πρόσκληση για να επιστρέψει στην Ακαδημία της Αγίας Πετρούπολης και πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του στη Ρωσία. Ωστόσο, η δεύτερη διαμονή του στη χώρα αμαυρώθηκε από μία τραγωδία. Μια πυρκαγιά στην Αγία Πετρούπολη το 1771 του κόστισε σπίτι του, και σχεδόν τη ζωή του. Το 1773, έχασε τη γυναίκα Katharinaτου Katharina μετά από 40 χρόνια γάμου. Τρία χρόνια μετά το θάνατο της συζύγου του, ο Όιλερ παντρεύτηκε την ετεροθαλή αδελφή της, Salome Abigail Gsell (1723-1794). <ref>{{harvnb|Gekker|Euler|2007|p=[http://books.google.com/books?id=Ta9bz1wv79AC&pg=PA405 405]}}</ref> Αυτός ο γάμος διήρκεσε μέχρι το θάνατό του.

Στην Αγία Πετρούπολη στις 18 Σεπτεμβρίου 1783 μετά από ένα γεύμα με την οικογένειά του, κατά τη διάρκεια μιας συνομιλίας του με έναν πρώην συνάδελφό του, τον ακαδημαϊκό [[Anders Johan Lexell]], για τον πρόσφατα ανακαλυφθέντα πλανήτη [[ουρανόςΟυρανός|Ουρανό]] και την [[τροχιά]] του ο Όιλερ υπέστη [[εγκεφαλική αιμορραγία]] και πέθανε λίγες ώρες αργότερα.<ref name="euler">{{cite book|title=Leonhard Euler|author=A. Ya. Yakovlev|year=1983|publisher=Prosvesheniye|location=M.}}</ref> Μια σύντομη νεκρολογία για τη [[Ρωσική Ακαδημία Επιστημών]] γράφτηκε από τον [[Jacob von Staehlin-Storcksburg]] και ένα πιο λεπτομερές εγκώμιο <ref>{{cite journal| year = 1783| title = Eloge de M. Leonhard Euler. Par M. Fuss| journal = Nova Acta Academia Scientarum Imperialis Petropolitanae | volume = 1| pages = 159–212 }}</ref> γράφτηκε και παραδόθηκε σε μια συνάντηση σε ένα μνημείο από τον Ρώσο μαθηματικό [[Nicolas Fuss]] , έναn από τους μαθητές του Όιλερ. Στο εγκώμιο, γραμμένο για την Γαλλική Ακαδημία από τη Γαλλίδα μαθηματικό και φιλόσοφο Marquis de Condorcet, σχολίασε:

Τάφηκε δίπλα στοστην Katharina στο [[ Λουθηρανικό νεκροταφείο του Σμολένσκ]] στο νησί [[Βασιλιέφσκι]] (Vasilievsky). Το 1785, η [[ Ρωσική Ακαδημία Επιστημών]] τοποθετεί μια μαρμάρινη προτομή του Όιλερ σε ένα βάθρο δίπλα στο κάθισμα του διευθυντή και, το 1837, τοποθετήθηκε μια επιτύμβια στήλη στον τάφο του Όιλερ. Για να γιορτάσει την 250η επέτειο από τη γέννηση του Όιλερ, η επιτύμβια στήλη μεταφέρθηκε το 1956, μαζί με τα λείψανά του, στην νεκρόπολη του 18ου αιώνα στο [[Μοναστήρι Αλεξάντρ Νιέφσκι]] . <ref>{{Find a Grave|grid=15567379}}</ref>