Πριγκίπισσα Αλίκη του Μπάττενμπεργκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 22:
== Πρώιμα χρόνια ==
Η πριγκίπισσα Αλίκη γεννήθηκε στο κάστρο του Oυίνδσορ και ήταν το πρώτο παιδί του πρίγκιπα [[Πρίγκιπας Λουδοβίκος του Μπάττενμπεργκ|Λουδοβίκου του Μπάττενμπερκ]] ([[1854]] – [[1921]]), αξιωματικού του αγγλικού πολεμικού Ναυτικού και μετέπειτα
Μεγάλωσε μεταξύ Χαϊλίγκενμπερκ και Ντάρμστατ [[Γερμανία|Γερμανίας]], [[Αγγλία|Αγγλίας]] και [[Μάλτα|Μάλτας]], όπου ήταν και η βάση του αγγλικού ναυτικού στόλου στη Μεσόγειο θάλασσα. Σε ηλικία τεσσάρων ετών οι γιατροί διέγνωσαν πρόβλημα στην ακοή. <ref>Hugo Vickers, ''Αλίκη, πριγκίπισσα της Ελλάδας'', εκδόσεις Φερενίκη, 2006, σελ. 28, ISBN 960-7952-54-5</ref>Η κώφωσή της, που πιθανόν προκλήθηκε από τα πολλά θαλάσσια ταξίδια σε μικρή ηλικία, της δημιούργησε προβλήματα επικοινωνίας, τα οποία σταδιακά κατάφερε να τα ξεπεράσει μαθαίνοντας να διαβάζει τα χείλη των συνομιλητών της. Η δυσλειτουργία αυτή την ταλαιπώρησε για όλη της τη ζωή.
Ανέπτυξε αρκετά στενές σχέσεις με τη γιαγιά της βασίλισσα Βικτωρία καθώς και με την θεία της, πριγκίπισσα Ελισάβετ (Έλλα) της Έσσης(-Ντάρμσταντ) και παρά τω Ρήνω{{Ref_label|I|i|none}}, η θρησκευτικότητα και το τέλος της οποίας την επηρέασαν καθοριστικά στον υπόλοιπο βίο της. Μέχρι τα δεκαοκτώ μιλούσε άπταιστα γερμανικά και αγγλικά.
== Γάμος με τον Ανδρέα ==
Στα δεκαεπτά της η πριγκίπισσα Αλίκη ήταν αρκετά όμορφη. Τον Ιούνιο του [[1902]] στα ανάκτορα του Μπάκιγχαμ ήρθε σε επαφή για πρώτη φορά με τον πρίγκιπα [[Πρίγκιπας Ανδρέας της Ελλάδας|Ανδρέα της Ελλάδας]] ([[1882]] - [[1944]]), ο οποίος είχε ταξιδέψει με την οικογένειά του για την στέψη του νέου βασιλιά της Αγγλίας, [[Εδυάρδος Ζ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου|Εδουάρδου Ζ΄]]. Σύντομα αρραβωνιάστηκαν, χωρίς επίσημες διαδικασίες, αλλά λόγω της στρατιωτικής ιδιότητας του Ανδρέα το ζευγάρι ήταν αναγκασμένο να ζήσει χωριστά για λίγους μήνες. Ο δεσμός μεταξύ των δύο νέων συνάφθηκε υπό την πλήρη άγνοια των γονιών και σε καμία περίπτωση δεν ήταν απότοκος κάποιου συνοικεσίου<ref>Hugo Vickers, ό.π., σελ. 60.</ref>.
Στις [[10 Μαΐου]] του [[1903]] έγινε η επίσημη ανακοίνωση των αρραβώνων. Στις [[6 Οκτωβρίου]] του 1903 τελέστηκε ο πολιτικός γάμος μεταξύ των δύο νέων στο Ντάρμστατ και την επόμενη πραγματοποιήθηκαν δύο θρησκευτικοί γάμοι, ένας σε προτεσταντική εκκλησία και άλλος ένας ορθόδοξος σε ρωσικό παρεκκλήσιο. Ο γάμος έγινε με μεγάλη μεγαλοπρέπεια και παρευρέθηκαν πλήθος ευγενών, μεταξύ των οποίων ο βασιλιάς [[Εδουάρδος Ζ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου]], ο βασιλιάς [[Γεώργιος Α΄ της Ελλάδας]], η βασίλισσα [[Όλγα της Ελλάδας]], ο tσάρος [[Νικόλαος Β΄ της Ρωσίας]] και η tσαρίνα, ο Ερρίκος της Πρωσίας (αδελφός του [[Γουλιέλμος Β΄ της Γερμανίας|Γουλιέλμου Β΄]] κάιζερ της Γερμανίας), κ.α. Ακολούθησε η γαμήλια δεξίωση και σχεδόν την ίδια ημέρα αναχώρησαν για τον μήνα του μέλιτος στο παλάτι της οικογένειας της Αλίκης, στο Χαϊλίγκενμπερκ.
Στις [[6 Ιανουαρίου]] του [[1904]] το ζευγάρι έφτασε στον [[Πειραιάς|Πειραιά]], όπου κόσμος και πολιτικοί παράγοντες του τόπου τους περίμεναν. Εγκαταστάθηκε στα βασιλικά ανάκτορα, όπου διέμεναν και τα υπόλοιπα μέλη της ελληνικής βασιλικής οικογένειας. Κατά τη διάρκεια της παραμονής της στην Ελλάδα δεν έλειψαν και τα ταξίδια στο εξωτερικό και κυρίως στην Αγγλία και τη Μάλτα. Το [[1907]] μετακόμισε στο [[Τατόι]]. Με την επανάσταση στο Γουδί ο πρίγκιπας Ανδρέας αναγκάσθηκε να παραιτηθεί από το στράτευμα και ουσιαστικά αποσύρθηκε από την κοινωνική ζωή της Αθήνας. Τον Μάιο του 1910 παρευρέθηκαν στην κηδεία του βασιλιά της Αγγλίας [[Εδουάρδος Ζ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου|Εδουάρδου Ζ΄]] και πραγματοποίησαν και κάποιες επισκέψεις στο [[Παρίσι]]. Το [[1911]] ο πρίγκιπας Ανδρέας επέστρεψε πάλι στο στράτευμα.
Γραμμή 38:
Με το ξεκίνημα του Α΄ Βαλκανικού πολέμου η Αλίκη έσπευσε να συνεισφέρει ως εθελόντρια στο έργο του Ερυθρού Σταυρού και των άλλων οργανώσεων. Στη [[Λάρισα]], την Ελασσόνα, τη Θεσσαλονίκη, τα Σέρβια ίδρυσε νοσοκομεία, στα οποία συμμετείχε και η ίδια προσφέροντας βοήθεια ως νοσοκόμα. Γι’ αυτό τιμήθηκε από τον βασιλιά της Αγγλίας με το παράσημο του Ερυθρού Σταυρού<ref>Hugo Vickers, ό.π., σελ. 118.</ref>.
Όταν δολοφονήθηκε ο [[Γεώργιος Α΄ της Ελλάδας|Γεώργιος
== Εξορία ==
Τα πολιτικά γεγονότα στην Αθήνα οδήγησαν στη δημιουργία δύο κυβερνήσεων,
Εγκατέλειψαν λοιπόν την [[Κέρκυρα]] και
Στις εκλογές του Νοεμβρίου του [[1920]] το [[κόμμα των Φιλελευθέρων]] ηττήθηκε και το κόμμα του [[Δημήτριος Γούναρης|Δημητρίου Γούναρη]] ανήλθε στην εξουσία. Αμέσως επιδίωξε και πέτυχε να επαναφέρει τον βασιλιά Κωνσταντίνο Β΄ στον θρόνο. Τον Νοέμβριο η Αλίκη έφτασε στην Κέρκυρα και από εκεί ταξίδεψε στην [[Αθήνα]]. Τελικά εγκαταστάθηκε στο παλάτι του Μον Ρεπό, όπου γέννησε και τον μοναδικό γιο της οικογένειας πρίγκιπα [[Φίλιππος, Δούκας του Εδιμβούργου|Φίλιππο της Ελλάδας
Στις [[19 Σεπτεμβρίου]] επέστρεψε στην Ελλάδα, έχοντας να αντιμετωπίσει μια πολύ δύσκολη κατάσταση. Ο Ελληνικός Στρατός είχε υποστεί ολοκληρωτική ήττα στην Μικρά Ασία από τον αντίστοιχο της [[Τουρκία|Τουρκίας]], επαναστατική κυβέρνηση είχε ανατρέψει την κυβέρνηση και ειδικό δικαστήριο, γνωστό και ως [[Η δίκη των έξι|δίκη των έξι]], είχε συλλάβει τους υπαιτίους, κατ' αυτό, της ήττας. Μεταξύ άλλων ήταν και ο πρίγκιπας Ανδρέας, ο οποίος οδηγήθηκε στην Αθήνα στις [[26 Οκτωβρίου]]. Τελικά καταδικάστηκε ένοχος και σε επ' άπειρον αποπομπή από την [[Ελλάδα]].
Γραμμή 53:
== Ψυχική ασθένεια ==
[[Αρχείο:Prinzessin Victoria Alice Elisabeth Julie Marie von Battenberg, 1907.jpg|thumb|left|200px|Η πριγκίπισσα Αλίκη<br /> <small>πίνακας του Ντε Λάζλο</small>]] Μετά την εξορία της η Αλίκη και ο Ανδρέας πήγαν αρχικά στο [[Λονδίνο]] και στη συνέχεια εγκαταστάθηκαν στο [[Παρίσι]]. Η ζωή της ήταν σχετικά ανέμελη ενώ ταξίδευε συχνά. Τους πρώτους μήνες μάλιστα πραγματοποίησε και ένα υπερατλαντικό ταξίδι στις [[ΗΠΑ]]. Παράλληλα ασχολείτο με την ανατροφή των παιδιών της. Στις [[3 Νοεμβρίου]] του [[1925]] η αδελφή της [[Λουίζα Μαουντμπάττεν|Λουίζα]] παντρεύτηκε τον χήρο [[Γουσταύος ΣΤ΄ Αδόλφος της Σουηδίας|Γουσταύο ΣΤ΄ Αδόλφο]] πρίγκιπα (μετέπειτα βασιλιά) της Σουηδίας, στο Λονδίνο, όπου η Αλίκη παρευρέθηκε. Η ζωή της στο Παρίσι ήταν αδιάφορη, αφού
Στις [[20 Οκτωβρίου]] του [[1928]] η Αλίκη έγινε δεκτή στους κόλπους της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Η απόφασή της ήταν καθαρά προσωπική και επηρεασμένη απο τη ζωή της θείας της μοναχής Ελισάβετ (Έλλας). Ξαφνικά άρχισε να παρατηρείται μια ψυχική κούραση, η οποία σύμφωνα με την Βιργινία Σιμοπούλου{{Ref_label|II |ii|none}} πιθανόν να οφειλόταν στην αγάπη της για έναν Άγγλο, που τελικά έληξε άδοξα<ref>Hugo Vickers, ό.π., σελ. 226.</ref>. Σημασία έχει ότι η Αλίκη άρχισε να συμπεριφέρεται παράξενα εκθέτοντας την οικογένειά της με τις διάφορες περίεργες θρησκευτικές απόψεις. Ισχυριζόταν μάλιστα ότι λάμβανε μηνύματα από τον Θεό και ότι είχε θεραπευτικές ιδιότητες.
Ο [[Πρίγκιπας Ανδρέας της Ελλάδας|Ανδρέας]] απευθύνθηκε στη πεθερά του Βικτωρία προκειμένου να βρεθεί κάποια λύση. Τελικά αποτάνθηκαν στον γυναικολόγο της δρ. Λούρο, ο οποίος συμφώνησε να εισαχθεί στο ίδρυμα του δόκτωρα Σίμμελ, τον οποίο είχε προτείνει η γνωστή ψυχαναλύτρια πριγκίπισσα [[Μαρία Βοναπάρτη]], σύζυγος του πρίγκιπα [[Πρίγκιπας Γεώργιος της Ελλάδας|Γεωργίου της Ελλάδας
Στις [[2 Μαΐου]] του 1930 μεταφέρθηκε εκεί, αφού είχε πρώτα επισκεφθεί τους συγγενείς της στο σανατόριο του δρ. Λούντβιχ Μπίνσβανγκερ της κλινικής Μπελβύ στο Κροϊτσλίνγκεν της [[Ελβετία|Ελβετίας]]. Η μεταφορά της πραγματοποιήθηκε χωρίς την θέλησή της. Από αυτό το σημείο και μετά η σχέση της με τον Ανδρέα έπαψε να υπάρχει, αφού μέχρι τον θάνατο του δεύτερου συναντήθηκαν περί τις δύο-τρεις φορές. Στο σανατόριο η κατάστασή της δεν ήταν σταθερή. Υπήρχαν
Στις [[23 Σεπτεμβρίου]] του [[1932]] μεταφέρθηκε στο σανατόριο Μάρτινσμπρουν στο Μεράνο της [[Ιταλία|Ιταλίας]]. Μέχρι το [[1936]] διέμεινε στην Ιταλία, όχι όμως και στο σανατόριο, ζώντας μια ήρεμη ζωή χωρίς να έχει ξεπεράσει απόλυτα το πρόβλημά της. Το Νοέμβριο του 1936 μετακόμισε στο Μπράιμπαχ της Κολωνίας, όπου ζούσε με την οικογένεια Μάκβιτζ. Ήδη από το 1932 και μετά άρχισε να δείχνει σημάδια βελτίωσης, γι' αυτό και οι κόρες της άρχισαν να την προσκαλούν να κάνουν διακοπές μαζί.
Στις [[16 Νοεμβρίου]] του [[1937]] συνέβη ένα τραγικό περιστατικό. Το αεροπλάνο, το οποίο μετέφερε την κόρη της [[Καικιλία της Ελλάδας|Καικιλία]] με τον σύζυγό της και τα δύο τους παιδιά, συνετρίβη, με αποτέλεσμα να βρουν τραγικό θάνατο. Η κηδεία πραγματοποιήθηκε στις [[23 Νοεμβρίου]] και εκεί συνάντησε για πρώτη φορά από το 1931 τον σύζυγό της [[Πρίγκιπας Ανδρέας της Ελλάδας|Ανδρέα]] καθώς και τον αδελφό της [[Λούις Μαουντμπάττεν|Λουδοβίκο (Ντίκυ)]], που είχε να τον δει από το [[1929]]. Παρόλο που συνομίλησε με τον Ανδρέα, η σχέση τους είχε πια διαλυθεί, διαλέγοντας ο καθένας χωριστούς δρόμους.
Στις [[8 Απριλίου]] του 1938 απεβίωσε ο αδελφός της [[Γεώργιος 2ος μαρκήσιος του Μίλφορντ Χέιβεν|Γεώργιος (Τζώρτζι)]]. Μετά εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο, όπου παρέμεινε μέχρι τα τέλη Νοεμβρίου, έχοντας ήδη αρχίσει να σκέπτεται την επιστροφή της στην Ελλάδα. Γι' αυτό είχε συναντηθεί και με τον [[Μενέλαος Μεταξάς|Μενέλαο Μεταξά]], στρατιωτικό ακόλουθο του Ανδρέα.
== Επιστροφή στην Ελλάδα ==
Γραμμή 141:
== Σημειώσεις ==
<div style="font-size:90%">
'''i.''' {{Note_label|I|i|none}} Η πριγκίπισσα Ελισάβετ (Έλλα) της Έσσης(-Ντάρμσταντ) και παρά τω Ρήνω ([[1864]] – [[1918]]) ήταν αδελφή της πριγκίπισσας Βικτωρίας, μητέρας της Αλίκης. Ήταν σύζυγος του μεγάλου δούκα [[Σεργκέι Αλεξάνδροβιτς της Ρωσίας|Σέργιου]] της Ρωσίας, πέμπτου γιου του τσάρου [[Αλέξανδρος Β΄ της Ρωσίας|Αλεξάνδρου Β΄]]. Διακρίθηκε για την θρησκευτικότητά της και το φιλανθρωπικό της έργο. Τελικώς δολοφονήθηκε τον Οκτώβριο του 1918. Το [[1992]] η εκκλησία της Ρωσίας την ανακήρυξε Αγία.
'''ii.''' {{Note_label|II|ii|none}} Η κα Βιργινία Σιμοπούλου ήταν κυρία επί των τιμών της Αλίκης την περίοδο 1913-1955 και μια από τις καλύτερες φίλες της. Απεβίωσε τον Ιανουάριο του 1955 στην Αθήνα από εγκεφαλικό. Τα έξοδα της κηδείας πληρώθηκαν από την Αλίκη.
| |||