Ιάκωβος Γ΄ της Μαγιόρκας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
CHE (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Διαδοχή
Γραμμή 5:
|μέγεθος_εικόνας =
|λεζάντα =
|τίτλος = βασιλιάς της Μαγιόρκας<br />[[Αρχείο:Royal Coat and Shield of Majorca c.1276-14th Century.svg|thum|50 px]]
|περίοδος_εξουσίας = 1324 - 1344
|ημερομηνία_στέψης =
|τόπος_στέψης =
|προκάτοχος = [[Σάντσο της Μαγιόρκα|Σάντσο]]
|διάδοχος = [[Πέτρος Δ΄ της ΑραγονίαςΑραγωνίας]]
|τίτλος2 =
|περίοδος_εξουσίας2=
Γραμμή 27:
|θρησκεία = Καθολικός Χριστιανός
}}
Ο '''Ιάκωβος Γ' ''' ο ''Απερίσκεπτος'' ή ο ''Άτυχος'' ([[Ισπανική γλώσσα|ισπανικά]]: ''Jaime III de Mallorca'', [[5 Απριλίου]] [[1315]] - [[25 Οκτωβρίου]] [[1349]]) ήταν βασιλιάς της Μαγιόρκας (1324 - 1344) από τον [[Οίκος της Βαρκελώνης|Οίκο της Βαρκελώνης]].
 
==Παιδική ηλικία==
Γραμμή 39:
Το 1324 απεβίωσε ο θείος του [[Σάντσο της Μαγιόρκα|Σάντσο]] βασιλιάς της Μαγιόρκας, και επειδή ο πατέρας του είχε αποβιώσει 8 έτη πριν, στέφθηκε ως Ιάκωβος Γ' βασιλιάς της Μαγιόρκας. Για να κάνει φιλικές τις σχέσεις με το βασίλειο της Αραγωνίας, νυμφεύτηκε πρώτα την κόρη του 2ου εξαδέλφου του [[Αλφόνσος Δ΄ της Αραγονίας|Αλφόνσου Δ']], την Κωνσταντία Βαρκελώνης. Αν και οι βασιλείς της Μαγιόρκας έδιναν όρκο υποτέλειας στον βασιλιά της Αραγωνίας, ο Ιάκωβος ισχυρίστηκε ότι ένας βασιλιάς δεν μπορεί να είναι υποτελής άλλου βασιλιά. Ήταν πάτρωνας του Πανεπιστημίου του Μονπελιέ, που ανήκε στις ηπειρωτικές κτήσεις του και οι λόγιοι εκεί υποστήριξαν την άποψή του.
 
Το 1337 εξέδωσε το Leges Palatinae, μια επιτηδευμένη νομοθεσία για την Αυλή του, την πρώτη του είδους της. Το χειρόγραφο εικονογραφήθηκε καλλιτεχνικά σε βυζαντινό στυλ και όταν το 1344 έχασε το θρόνο του, το πήρε μαζί του και τελικά το επώλησεπώλησε στον [[Φίλιππος ΣΤ΄ της Γαλλίας|Φίλιππο ΣΤ' Βαλουά]], βασιλιά της Γαλλίας. Η νομοθεσία επηρέασε την Αυλή της Αραγωνίας και της Βουργουνδίας στη λειτουργία τους.
 
Το 1342 ο υιός του Αλφόνσου Δ', ο νέος βασιλιάς της ΑραγονίαςΑραγωνίας [[Πέτρος Δ΄ της ΑραγονίαςΑραγωνίας|Πέτρος Δ']] απαίτησε τον όρκο υποτέλειας, αλλά ο Ιάκωβος Γ' αρνήθηκε απερίσκεπτα. Μάλιστα ο τροβαδούρος της Αραγωνίας Thomas Périz de Fozes τον υπερασπίστηκε με ένα ποίημα. Μετά από έναν σύντομο πόλεμο (1343-44) ο Πέτρος Δ' τον εξεδίωξεεκδίωξε από τη Μαγιόρκα και ένωσε τις Βαλεαρίδες νήσους στο βασίλειο της Αραγωνίας. Το 1349 επέστρεψε αποβιβαζόμενος στο Llucmajor, αλλά στη μάχη ήταν άτυχος και έχασε τη ζωή του.
[[File:Royal Coat and Shield of Majorca c.1276-14th Century.svg|100px|right|thumb|Ο θυρεός του βασιλείου της Μαγιόρκας]]
 
==Οικογένεια==
Ο Ιάκωβος Γ' νυμφεύτηκε πρώτα την Κωνσταντία Βαρκελώνης, κόρη του 2ου εξαδέλφου του [[Αλφόνσος Δ΄ της ΑραγονίαςΑραγωνίας|Αλφόνσου Δ']] βασιλιά της ΑραγονίαςΑραγωνίας και έκανε τα εξής δύο τέκνα:
* [[Ιάκωβος Δ΄ της Μαγιόρκας|Ιάκωβος Δ']] π.1336 - 1375, που συνέχισε να διεκδικεί το βασίλειο της Μαγιόρκας
* [[Ισαβέλλα της Μαγιόρκας|Ισαβέλλα]] 1337 - 1406, που παντρεύθηκε τον [[Ιωάννης Β΄ του Μονφερά|Ιωάννη Β' Παλαιολόγο]], μαρκήσιο του Μονφερά. Πέμπτος απόγονός της είναι ο [[Ιωάννης Β΄ της Πορτογαλίας|Ιωάννης Β' Αβίς]] βασιλιάς της Πορτογαλίας.
Γραμμή 56:
*G. Kerscher, The first European ceremonial manuscript—Leges Palatinae—and its relevance for the Mediterranean area, University of Trier.
*Marta Vanlandingham (2002), Transforming the State: King, Court and Political Culture in the Realms of Aragon (1213–1387), (BRILL, ISBN 90-04-12743-7).
 
{{Διαδοχή|[[Βασίλειο της Μαγιόρκας|Βασιλιάς της Μαγιόρκας]]<br />[[Image:Coat of Arms of the Kingdom of Majorca and the Balearic Islands (14th-20th Centuries).svg|40px]]<br />[[1324]]-[[1344]]|[[Σάντσο της Μαγιόρκα|Σάντσο]]|[[Πέτρος Δ΄ της Αραγωνίας|Πέτρος Δ΄]]}}
 
{{ενσωμάτωση κειμένου|en|James III of Majorca}}