Γη του Πυρός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 79.167.68.11 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό [[Χρήστ... |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 2:
[[Αρχείο:Bahia Lapataia en Tierra del Fuego.JPG|right|thumb|250px|Γη του Πυρός, στενό ''Beagle'']]
Η '''Γη του Πυρός''' ([[
Εκτός της κυρίας νήσου που έχει σχήμα τριγώνου, το αρχιπέλαγος περιλαμβάνει και τα νησιά Ντεσολασιόν, Σάντα Ινές, Κλαράνς, Στούαρτ, Λοντοντερρι, Χοστε, Ερμίτ, Ναβαρίνο, Γκόρντον (Γκόρδον προφέρεται στα ισπανικά), Ουάλστον, Εστάδος, Καπ-χορν κ.ά.
Γεωλογικά αποτελεί συνέχεια της Ν. Αμερικής. Η ονομασία δόθηκε από τη συνήθεια των ιθαγενών να ανάβουν μεγάλες φωτιές στη θέα πλοίων. Μεγάλη έκταση καλύπτεται από πάγους. Είναι, άλλωστε, η πλησιέστερη της [[Ανταρκτική
Τη Γη του Πυρός ανακάλυψε το [[1520]] ο [[Μαγγελάνος]]. Από τότε, το [[1578]] ο σερ [[Φράνσις Ντραίηκ]] αντίκρυσε το Ακρωτήριο που το [[1615]] - [[1617]] επισκέφθηκαν οι [[Ολλανδία|Ολλανδοί]] ερευνητές Λεμαίρ και Σιούτερ και το ονόμασαν [[Ακρωτήριο Χορν]]. Αργότερα, το [[1619]], περιέπλευσαν τη χώρα οι αδελφοί Γκαρσία και Γκονσάλο ντε Νοδάλ (Γκαρσία και Γκονθάλο στα καστιλιάνικα ισπανικά). Εν τούτοις, η συστηματική έρευνα άρχισε από το [[1762]] μέχρι το [[1828]], με την πρώτη βρετανική αποστολή και την περίοδο [[1831]]-[[1836]] με τη δεύτερη βρετανική αποστολή. Αρχηγός της δεύτερης ήταν ο [[Ρόμπερτ Φιτζρόι]], στην οποία και συμμετείχε ο νεαρός τότε [[Κάρολος Δαρβίνος]].
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
* [http://www.tierradelfuego.org.ar/
{{DEFAULTSORT:Γη του Πυρος}}
{{Authority control}}
{{Portal bar|Γεωγραφία|Αμερική}}
{{Αργεντινή γεωγραφία-επέκταση}}
{{Χιλής γεωγραφία-επέκταση}}
[[Κατηγορία:Νησιά της Αργεντινής]]
|