Από τις δύο οροσειρές που περιβάλλουν τον Ευρώτα κατεβαίνουν αρκετοί παραπόταμοι, άλλοτε ορμητικοί, σημαντικότεροι των οποίων είναι ο Γερακάρης και το Αρδελολάγκαδο (από τον [[Ταΰγετος|Ταΰγετο]]) και ο Οινούς, το Μεγάλο Ρέμα και το Μαριόρεμα (από τον [[Πάρνωνας|Πάρνωνα]]). Σπουδαιότερος είναι ο Οινούς ή Κελεφίνα<ref>Χαρακτηριστικό της Κελεφίνας είναι πως πρόκειται για ένα από τα λίγα ποτάμια στην [[Ελλάδα]] που έχει ονομασία [[θηλυκό|θηλυκού γένους]], με την [[Αράπιτσα (ποταμός)|Αράπιτσα]] στην [[Νάουσα]], την [[Έρκυνα (ποταμός)|Έρκυνα]] στην [[Λειβαδιά]], την [[Ερμίτσα (ποταμός)|Ερμίτσα]] στο [[Αγρίνιο]], την [[Ζηλιάνα]] στην [[Νομός Πιερίας|Πιερία]], την [[Νέδα (ποταμός)|Νέδα]] στα σύνορα [[Νομός Ηλείας|Ηλείας]] και [[Νομός Μεσσηνίας|Μεσσηνίας]] να συναποτελούν τα πιο γνωστά.</ref>, που πηγάζει από το χωριό Αράχοβα του [[Πάρνωνας|Πάρνωνα]]. Οι εν λόγω παραπόταμοι μεταφέρουν μεγάλες ποσότητες ιλύος και πέτρες με συνέπεια ο Ευρώτας να χαρακτηρίζεται ιδιαίτερα προσχωματικός. Οι δε εκβολές του επεικτείνονται συνέχεια προς τη θάλασσα με συνέπεια να διαφοροποιείται κατ' έτος η γραμμή του αιγιαλού και το πλάτος της παραλίας στον μυχό του Λακωνικού Κόλπου.
