Ποτίδαια: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
διόρθωση γουικισυνδέσμου |
|||
Γραμμή 17:
Σε αντίθεση με τις άλλες πόλεις του Κασσάνδρου, η Κασσάνδρεια αναφέρεται πολύ νωρίς στο αρχαίο ελληνικό προσκήνιο. Ήδη από το 304/3 π.Χ. αναφέρεται Κασσανδρεύς νικητής σε αγώνες ιπποδρόμου στα [[Λύκαια]]. Επίσης κατά τα τέλη του 4ου αιώνα π.Χ. αναφέρεται στην λίστα των θεαροδόκων του Ασκληπείου της [[Επίδαυρος|Επιδαύρου]] ένας Κασσανδρεύς, ενώ Κασσανδρινοί μισθοφόροι εμφανίζονται σε αθηναϊκές επιγραφές του 300 π.Χ. Την ίδια περίοδο αναφέρεται και ο κωμικός ποιητής '''[[Ποσείδιππος (κωμικός ποιητής)|Ποσείδιππος]]''', γέννημα και θρέμμα της πόλεως (αρχές του 3ου αιώνα π.Χ.).
Το 288 π.Χ. βρήκε εκεί καταφύγιο ο ηττημένος από τον [[Πύρρος της Ηπείρου|Πύρρο]], [[Δημήτριος ο Πολιορκητής|Δημήτριος Πολιορκητής]], όπου αφού μεταμφιέστηκε, αγκυροβόλησε από το λιμάνι της για την νότια Ελλάδα. Έτσι προσωρινά η Κασσάνδρεια έπεσε στα χέρια του νικητή. Αργότερα φαίνεται πως την χάρισε ο [[Λυσίμαχος]] στην σύζυγό του [[Αρσινόη Β' της Αιγύπτου|Αρσινόη]]. Πολύ πιθανόν κατά την χρονική εκείνη περίοδο, η κόρη του Ευρυδίκη, χάρισε την ελευθερία στην πόλη που προσωρινά μετονομάστηκε σε '''Ευρυδίκεια'''. Κατά την διάρκεια της Λυσιμάχειας κατοχής, αναφέρεται στην Κασσάνδρεια- Ευρυδίκεια ένα επώνυμο ιερατείο. Το 281 π.Χ. μετά τον θάνατο του συζύγου της και του [[Σέλευκος Α' Νικάτωρ|Σελεύκου]], η Αρσινόη αφού μεταμφιέστηκε ρακένδυτη, έφυγε λαθραία από την [[Έφεσος|Έφεσο]] και βρήκε καταφύγιο στην μακεδονική πόλη μαζί με τους υιούς της, ελπίζοντας πως οι [[Αρχαίοι Μακεδόνες|Μακεδόνες]] θα όριζαν βασιλέα τον μεγαλύτερο υιό της που ήταν 18. Σε διάστημα λίγου καιρού (280/79 π.Χ.) η αδύναμη πλέον Αρσινόη -πιεζόμενη εδώ και καιρό από τον ετεροθαλή της αδελφό [[Πτολεμαίος Κεραυνός|Πτολεμαίο Κεραυνό]] να την νυμφευθεί- τον υποδέχθηκε στην Κασσάνδρεια. Ο ραδιούργος Πτολεμαίος, αφού την νυμφεύθηκε και την έστεψε βασίλισσα της Μακεδονίας, δολοφόνησε εν ψυχρώ τα παιδιά της Φίλιππο και Λυσίμαχο, αθετώντας τους όρκους που είχε πάρει. Έκτοτε ήταν στην κυριαρχία του Πτολεμαίου (280-279 π.Χ.).
Μετά την εισβολή των [[Γαλάτες|Γαλατών]] στην Μακεδονία (279 π.Χ.) τύραννος στην Κασσάνδρεια κατέστη ο σκληρός '''Απολλόδωρος''' (279-277 π.Χ.). Στην αρχή εξήγειρε τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα της πόλεως εναντίον των πλουσίων –με την βοήθεια μισθοφόρων της Αρσινόης- σκότωσε μερικούς από αυτούς και στην συνέχεια μοίρασε την περιουσία στους οπαδούς του. Αν και ο ηρωικός Μακεδών στρατηγός [[Σωσθένης της Μακεδονίας|Σωσθένης]] πολιόρκησε ανεπιτυχώς την Κασσάνδρεια, ο Απολλόδωρος την έκανε ανεξάρτητη από το υπόλοιπο Μακεδονικό βασίλειο και συνήψε συμμαχία με τον [[Αντίοχος Α' Σωτήρ|Αντίοχο]] των [[Σελευκίδες|Σελευκιδών]] και την [[Σπάρτη]]. Κατά την διάρκεια όμως της εξουσίας του συνέρρευσε πλήθος Κελτών μισθοφόρων, οι οποίοι επιδόθηκαν σε βαρβαρισμούς επί των Κασσανδρέων. Στην συνέχεια όταν ο '''[[Αντίγονος Β' Γονατάς|Αντίγονος]]''' έγινε βασιλεύς της Μακεδονίας, ξεκίνησε την πολιορκία της Κασσάνδρειας που κράτησε περίπου 10 μήνες (277 π.Χ.). Πολιόρκησε την πόλη ανεπιτυχώς, διότι η Σπάρτη συνέδραμε τον Απολλόδωρο. Τελικά ο Αντιγονίδης βασιλεύς άφησε δύναμη υπό τον Φωκέα πειρατή Αμεινία, μαζί με [[Αιτωλοί|Αιτωλούς]] πειρατές και 2.000 πεζούς. Ταυτόχρονα παραπλάνησε τον Απολλόδωρο με συνθήκη ειρήνης, γιατί από την δεκάμηνη πολιορκία οι Κασσανδρείς υπέφεραν από έλλειψη τροφίμων. Με αυτό το τέχνασμα ο τύραννος εφησύχασε και με αιφνιδιαστική επίθεση του Αμεινίου, τα ελλιπώς φρουρούμενα τείχη της πόλεως έπεσαν, όπως έπεσε και χωρίς αντίσταση η πόλη. Ο ίδιος ο Απολλόδωρος βρήκε μαρτυρικό θάνατο.
| |||