Ελληνική Πολιτεία (1941-1944): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''Ελληνική Πολιτεία'''<ref>Yves Durand, [http://books.google.fr/books?id=v5xYQJfw-xsC&pg=PA128&lpg=PA128&dq=tsolakoglou+%C3%A9tat+grec&source=bl&ots=VT0Ustz8XK&sig=ClD4enLPj--73_zpdlzn_Z7sPuc&hl=fr&ei=E83SSqjTM4qt4QbDzq2JAw&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=2&ved=0CAsQ6AEwAQ#v=onepage&q=&f=false Le Nouvel ordre européen nazi], Complexe, Paris, 1990, p. 44)</ref> κατά την περίοδο [[1941]]-[[1944]] ήταν το όνομα του κράτους-μαριονέταμαριονέτας στον ελληνικό χώρο και της κατοχικής κυβέρνησηςκυβέρνησής τηςτου κατά τη διάρκεια της κατοχής της χώρας από τις [[δυνάμεις του Άξονα]] στο [[Β' Παγκόσμιος Πόλεμος|Β' Παγκόσμιο Πόλεμο]].

Μετά την [[Γερμανική εισβολή στην Ελλάδα|πτώση της Ελλάδας]], ο αντιστράτηγος [[Γεώργιος Τσολάκογλου]] διορίστηκε πρωθυπουργός της νέας ελληνικής κυβέρνησης στις [[30 Απριλίου]] [[1941]]. Καθώς ο [[Γεώργιος Β΄ της Ελλάδας|βασιλιάς Γεώργιος Β']] είχε εγκαταλείψει τη χώρα με τη [[Κυβέρνηση του Καΐρου|νόμιμη εξόριστη ελληνική κυβέρνηση]], το νέο καθεστώς αποφεύγει κάθε αναφορά στην Ελληνικήστη μοναρχία και μετονομάζουν το κράτος από Βασίλειο της Ελλάδος σε Ελληνική Πολιτεία. Στο συνεργάσιμο καθεστώς έλειπε ένας συγκεκριμένος πολιτικός ορισμός, αν και ο Τσολάκογλου, ήταν ένας ρεπουμπλικάνος αξιωματικός, που θεώρησε την κατοχή του Άξονα ως μια ευκαιρία για την κατάργηση της μοναρχίας.<ref name="books.google.fr">Bernhard R. Kroener, [http://books.google.fr/books?id=OUb44s1ptrAC&pg=PA44&lpg=PA44&dq=%22tsolakoglou%22%22greek+monarchy%22&source=bl&ots=bIw5ccA_AN&sig=0BiR4osexE-CqmDEx9hKQHMe40A&hl=fr&ei=HJeiSvbWK8-b4ga3uMjvCQ&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=5#v=onepage&q=%22tsolakoglou%22%22greek%20monarchy%22&f=false Η Γερμανία και ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος τόμος V/ΙΙ], Oxford University Press, 2003, σελ.44</ref> Η ύπαρξη μίας φυσικής ελληνικής κυβέρνησης κρίθηκε αναγκαία από τις δυνάμεις του Άξονα, προκειμένου να δώσει κάποια εμφάνιση τηςεπίφαση νομιμότητας της κατοχής τους, παρά το γεγονός ότι δεν ήταν ποτέ κάτι περισσότερο από ένα βοηθητικό όργανο. Οι υποδομές της χώρας είχαν καταστραφεί από τον πόλεμο, οι πρώτες ύλες και τα τρόφιμα είχαν επιταχθεί, και η κυβέρνηση που αναγκάστηκε να πληρώσει το κόστος της κατοχής, προκάλεσανπροκάλεσε άνοδο του πληθωρισμού. Η κατάσταση επιδεινώθηκε περαιτέρω από ένα "πολεμικό δάνειο" που η Ελληνική Πολιτεία αναγκάστηκε να χορηγήσει στη [[ναζιστική Γερμανία]]. Οι επιτάξεις, μαζί με τον Συμμαχικό αποκλεισμό της Ελλάδας από τους Συμμάχους, είχε ως αποτέλεσμα κατά τη διάρκεια του χειμώνα του 1941-1942 στοντο [[Μεγάλος Λιμός στην Ελλάδα|Μεγάλομεγάλο λιμό]], ηο οποίαοποίος προκάλεσε τοντο θάνατο περίπου 300.000 ανθρώπων.

Η Ελληνική Πολιτεία δενδε διέθετε τις υποδομές και τα περιθώρια δράσης για να αντιμετωπίσει τις μεγάλες δυσκολίες της περιόδου Κατοχής. Στερούνταν αποπολιτικής πολιτική νομιμοποίησηνομιμοποίησης και θεωρήθηκε από τις Συμμαχικές δυνάμεις κυβέρνηση-μαριονέτα. Ο Τσολάκογλου απαιτούσε μεγαλύτερα πολιτικά δικαιώματα για την κυβέρνησή του, και σύντομα απείλησε να παραιτηθεί <ref name="books.google.fr"/>. Η διακήρυξη της υποχρεωτικής υπηρεσίας εργασίας στη Γερμανία για τους Έλληνες πολίτες αποδείχθηκε πολύ αντιδημοφιλής και επιτάχυνε την πτώση του Τσολάκογλου: στις [[17 Νοεμβρίου]] [[1942]], παραιτήθηκε και αντικαταστάθηκε από τον αντιπρόεδρο της κυβερνησήςκυβέρνησής του, [[Κωνσταντίνος Λογοθετόπουλος|Κωνσταντίνο Λογοθετόπουλο]]. Η νέα κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι 80.000 Έλληνες πολίτες έπρεπε να αποσταλούν στη Γερμανία. Αυτό οδήγησε σε μεγάλες διαδηλώσεις και απεργίες, και η απόφαση τελικά ανακλήθηκε{{πηγή}}. Ο Λογοθετόπουλος, ο οποίος είχε διαμαρτυρηθεί για τα μέτρα που έλαβαν οι αρχές κατοχής του Άξονα, καθαιρέθηκε στις [[6 Απριλίου]] [[1943]]. Με βάση τις επιθυμίες των Ιταλών, αντικαταστάθηκε από τον [[Ιωάννης Ράλλης|Ιωάννη Ράλλη]], φιλοβασιλικό πολιτικό. Ο Ράλλης, ο οποίος είχε θορυβηθεί από την αύξηση της -κυρίως Κομμουνιστικήςκομμουνιστικής- ελληνικής αντίστασης, έλαβε γερμανική συναίνεση για τη δημιουργία των Ταγμάτων Ασφαλείας, οπλισμένεςοπλισμένων παραστρατιωτικέςπαραστρατιωτικών μονάδεςμονάδων που χρησιμοποιούνταν σε αντι-κομμουνιστικές επιθέσεις.

Η δωσίλογη ελληνική κυβέρνηση έπαυσε να υφίσταται μετά την αποχώρηση των γερμανικών δυνάμεων και την απελευθέρωση της χώρας τον [[Οκτώβριος|Οκτώβριο]] του [[1944]]. Οι Τσολάκογλου, Λογοθετόπουλος (που είχε διαφύγει στη Γερμανία) και Ράλλης συνελήφθησαν, μαζί με εκατοντάδες συνεργάτες τους. Η καινούριακαινούργια κυβέρνηση ξεκίνησε τις δίκες των ΔοσίλογωνΔωσίλογων (βλ. [[Εθνική αναξιότης]]),<ref>Μάρκος Βαλλιανάτος, Η ανείπωτη ιστορία της ελληνικής συνεργασίας με τη ναζιστική Γερμανία (1941-1944)</ref> αλλά δεν έκανε τις σημαντικές προσπάθειες που είχε ανακοινώσει για να τιμωρήσει τους συνεργάτες. Πολλοί από αυτούς αφέθηκαν ελεύθεροι σταστο πλαίσιαπλαίσιο του εμφυλιακού κράτους.<ref>Charles R. Schrader, [http://books.google.fr/books?id=Vu2i13Yq60QC&pg=PA38&dq=withered+vine+collaborators#v=onepage&q=collaborators&f=false Τα μαραμένα αμπέλια: η εφοδιαστική και η κομμουνιστική εξέγερση στην Ελλάδα, 1945-1949], Greenwood Press, 1999, p. 38</ref>

Ο [[Γεώργιος Τσολάκογλου]], ο αντιστράτηγος που υπέγραψε την συνθηκολόγηση, ήταν ο πρώτος κατοχικός πρωθυπουργός που διορίσθηκε από τους Γερμανούς, το [[1941]]. Ωστόσο, ο ίδιος παραιτήθηκε έναν χρόνο αργότερα (το [[1942]]) και διόρισε διαδοχό του, τον [[Κωνσταντίνος Λογοθετόπουλος|Κωνσταντίνο Λογοθετόπουλο]], ο οποίος όμως καθαιρέθηκε, ένανένα χρόνο αργότερα (το [[1943]]). Ο τελευταίος πρωθυπουργός της Ελληνικής Πολιτείας, που αποδείχθηκε ο πιο συνεργάσιμος, ήταν ο [[Ιωάννης Ράλλης]], ο οποίος ηγήθηκε της κυβερνήσεωςκυβέρνησης μέχρι την πτώση της, το [[1944]]. Ο [[Γεώργιος Μπάκος]], υποπτέραρχος του Ελληνικού Στρατού, υπηρέτησε ως Υπουργός Εθνικής Άμυνας στις κατοχικές κυβερνήσεις Τσολάκογλου και Λογοθετόπουλου, μέχρι να αντικατασταθεί από τον Ιωάννη Ράλλη.

Ο βασιλιάς, ως αρχηγός του κράτους, στην Ελληνική Πολιτεία, αντικαταστάθηκε από τον '''Υπουργό του Ράιχ εν Ελλάδι'''. Πρώτος υπουργός διορίσθηκε ο δόκτωρ Γκίντερ Άλτενμπουργκ που υπηρέτησε από το [[1941]] έως το [[1943]]. Αντικαταστάθηκε από τον Χέρμαν Νόιμπαχερ που υπηρέτησε από το [[1943]] έως το [[1944]].

Η κατοχική κυβέρνηση του Ιωάννη Ράλλη δημιούργησε τα '''[[Τάγματα Ασφαλείας]]''', μονάδες δοσίλογωνδωσίλογων στρατιωτών που έλαβαν μέρος στην υποβοήθηση του Γερμανικούγερμανικού στρατού στην καταπολέμηση της αντίστασης. Ωστόσο, είναι γνωστά για τη διάπραξη θηριωδιών κατά του άμαχου πληθυσμού. Τα Τάγματα Ασφαλείας αντικατέστησαν τον Ελληνικόελληνικό Στρατόστρατό στον ελληνικό χώρο και έμελλε να τον αντικαταστήσει πλήρως μετά τον πόλεμο και την υποτιθέμενη νίκη του Άξονα{{πηγή}}. Ωστόσο καταργήθηκαν μετά τα Δεκεμβριανά.