Αριθμοί του Πελ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στα [[μαθηματικά]], οι '''αριθμοί του Πελ''' είναι μια άπειρη [[ακολουθία]] [[Ακέραιοι αριθμοί|ακεραίων αριθμών]] που είναι γνωστοί απαπό την αρχαιότητα, οι [[παρονομαστής|παρονομαστές]] της [[πλησιέστερη ρητή προσέγγιση|πλησιέστερης ρητής προσέγγισης]] στην [[τετραγωνική ρίζα]] του 2. Αυτή η ακολουθία των προσεγγίσεων ξεκινάει 1/1, 3/2, 7/5, 17/12, και 41/29, έτσι η ακολουθία των αριθμών του Πελ ξεκινάει με 1, 2, 5, 12, και 29. Οι αριθμητές της ίδιας ακολουθίας των προσεγγίσεων είναι το ήμισυ των '''''companion'' αριθμών Πελ''' ή '''αριθμοί των Πελ-Λούκας'''. Αυτοί οι αριθμοί σχηματίζουν μια δεύτερη άπειρη ακολουθία που ξεκινά με 2, 6, 14, 34, και 82.

Μαζί, οι αριθμοί του Πελ και οι ''companion'' αριθμώναριθμοί Πελ μπορούν να υπολογιστούν με την βοήθεια μιας [[σχέση επανάληψης|σχέσης επανάληψης]] παρόμοιας με αυτής για τους [[αριθμοί Φιμπονάτσι|αριθμούς Φιμπονάτσι]], και ακόμη και οι δυο ακολουθίες αριθμών [[εκθετική αύξηση|αυξάνονται εκθετικά]], αναλογικά με τις δυνάμεις της [[ασημένια αναλογία|ασημένιας αναλογίας]] 1 + √2. Καθώς χρησιμοποιούνται για την προσέγγιση της τετραγωνικής ρίζας του δυο, οι αριθμοί του Πελ μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να βρεθεί το [[τετράγωνο των τριγωνικών αριθμών]], για να κατασκευαστούν οι προσεγγίσεις των ακεραίων στο [[σωστό ισοσκελές τρίγωνο]], και για να λύσει συγκεκριμένα προβλήματα συνδυαστικής απαρίθμησης. <ref>, Για παράδειγμα, ο Σέλερς (2002) απέδειξε ότι οι αριθμοί των τέλειων συνδυασμών στο Καρτεσιανό γινόμενο από ένα γράφημα μονοπάτι και ένα K4-e μπορεί να υπολογιστεί σαν το γινόμενο του αριθμού του Πελ με τον αντίστοιχο αριθμό του Φιμπονάτσι.</ref>

Με λόγια, η ακολουθία των αριθμών του Πελ ξεκινάει με 0 και 1, και μετά κάθε ένας αριθμός του Πελ είναι το άθροισμα του διπλάσιου προηγούμενου αριθμού Πελ και του αριθμού του Πελ πριν απ' αυτόν. Μερικοί απ τους πρώτους όρους της ακολουθίας είναι <br/>[[0 (αριθμός)|0]], [[1 (αριθμός)|1]], [[2 (αριθμός)|2]], [[5 (αριθμός)|5]], [[12 (αριθμός)|12]], [[29 (αριθμός)|29]], [[70 (αριθμός)|70]], [[169 (αριθμός)|169]], 408, 985, 2378...

<br/> αυτού του τύπου ήταν γνωστή στους Ινδούς μαθηματικούς από τον τρίτο ή τέταρτο αιώνα π.Χ. <ref>Όπως καταγράφεται στο [[Shulba Sutras]]; βλέπε π.χ. Dutka (1986),ο οποίος παραθέτει Thibaut (1875) για αυτήν την πληροφορία.</ref> Οι Έλληνες μαθηματικοί του πέμπτου αιώνα π.Χ. ήξεραν επίσης γι' αυτήν την ακολουθία των προσεγγίσεων: <ref>Βλέπε Knorr (1976) για τον πέμπτο αιώνα, ο οποίος ταιριάζει τον ισχυρισμό του [[Πρόκλος|Πρόκλου]] ότι οι αριθμοί πλευράς και διαμέτρου ανακαλύφθηκαν από τους [[Πυθαγόρειοι|Πυθαγόρειους]].Για πιο λεπτομερή εξερεύνηση της μεταγενέστερης ελληνικής γνώσης αυτών των αριθμών βλέπε Thompson (1929), Vedova (1951), Ridenhour (1986), Knorr (1998), and Filep (1999).</ref> Ο Πλάτωνας αναφέρεται στους αριθμητές ως τις '''ρητές διαμέτρους'''.<ref> Για παράδειγμα, όπως πολλές από τις παραπομπές από το προηγούμενο σημείωμα παρατηρούν, στην [[Πολιτεία του Πλάτωνα]] υπάρχει μια αναφορά στην "ρητή διάμετρο του 5", με την οποία ο [[Πλάτων]] εννοεί 7, τον αριθμητή της προσέγγισης 7/5 της οποίας το 5 είναι ο παρονομαστής.</ref> Τον 2ο αιώνα μ.Χ. ο [[Θέων της Σμύρνης]] χρησιμοποίησε τον όρο '''αριθμοί πλευράς και διαμέτρου''' για να περιγράψει τους παρονομαστές και τους αριθμητές αυτής της ακολουθίας.<ref>{{citation|title=History of Greek Mathematics: From Thales to Euclid|first=Sir Thomas Little|last=Heath|authorlink=Thomas Little Heath|publisher=Courier Dover Publications|year=1921|isbn=9780486240732|page=112|url=http://books.google.co.uk/books?id=drnY3Vjix3kC&pg=PA112}}.</ref><br/>Οι προσεγγίσεις αυτές θα μπορούσαν να προέρχονται από το [[συνεχές κλάσμα]] εάν είχαν επεκταθεί κατά <math>\scriptstyle\sqrt 2</math>: