Γιώργος Σεφέρης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 20:
Με την ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον [[Γεώργιος Παπανδρέου|Γεώργιο Παπανδρέου]] (Απρίλιος 1944), ο Σεφέρης παύεται από το Γραφείο Τύπου του Υπουργείου Εξωτερικών: την απομάκρυνσή του την αποδίδει σε υψηλά ιστάμενα πρόσωπα που βρίσκονταν μεταξύ των ακροατών των διαλέξεών του για τον Μακρυγιάννη και δεν συμφωνούσαν με αυτά που είπε εκεί ο ίδιος. Παραμένει πάντως στην Υπηρεσία του υπουργείου ως ανώτατος δημόσιος λειτουργός. Με την υπουργοποίηση του [[Γεώργιος Καρτάλης|Καρτάλη]] ως Υπουργού Τύπου και Πληροφοριών, τον Ιούνιο του 1944, τοποθετείται ''γραμματέας επί των ανατολικών θεμάτων'', κατά τον χαρακτηρισμό του πολιτικού του προϊστάμενου<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.357-358, 363</ref>
==Από την απελευθέρωση έως την τοποθέτησή του στη Ελληνική πρ σου Αρχές Σεπτέμβρη του 1944 συνοδεύει την Ελληνική κυβέρνηση στην [[Ιταλία]] ([[Νάπολη]]) και στις 22 Οκτωβρίου επιστρέφει στην Αθήνα.<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.371 κ.εξ, 378</ref> Τον Μάιο του 1945 ο Αντιβασιλέας [[Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός|Δαμασκηνός]] του προτείνει να γίνει διευθυντής του Πολιτικού του Γραφείου, ουσιαστικά ιδιαίτερος γραμματέας του. Τη θέση αυτή δεν την επεδίωκε αλλά προσδοκούσε μάλλον την ''αποστράτευσή του''<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.387</ref> Τον Σεπτέμβριο του 1945 συνοδεύει τον Δαμασκηνό σε επίσκεψή του στο [[Λονδίνο]], και τον παρακινεί να θέσει ζήτημα ένωσης της [[Κύπρος|Κύπρου]] με την Ελλάδα.<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.392</ref> Η επιστροφή του συνδέεται με την παρακίνηση από τον Σεφέρη προς τον Δαμασκηνό για πρωθυπουργοποίησή του<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.397</ref> Το καλοκαίρι του 1946 παρεμποδίζεται η υπηρεσιακή του προαγωγή λόγω, όπως επισημαίνει ο [[Αλέξανδρος Ξύδης]], της ''υπηρεσίας του στην Αντιβασιλεία, όπως και της υπηρεσίας του στη Μέση Ανατολή''<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.398</ref> Την ίδια περίοδο τοποθετείται στα διοικητικά συμβούλια του [[Εθνικό Θέατρο|Εθνικού Θεάτρου]] και της Εθνικής Ραδιοφωνίας. Τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς αποχωρεί από την υπηρεσία της Αντιβασιλείας<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.400, 404</ref> Στις 26 Φεβρουαρίου 1947 βραβεύεται με το ''Βραβείο Παλαμά'' για την ποίησή του-το πρώτο τέτοιο που απονέμεται-και συνοδεύεται με το ποσό του ενός εκατομμυρίου δραχμών<ref>200 δολάρια Αμερικής τότε. Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.415</ref> Το καλοκαίρι του 1947 εμποδίζεται η υπηρεσιακή του εξέλιξη μέχρι που ο Έλληνας πρέσβης στην [[Άγκυρα]], ζητά να μεταβεί εκεί ο Σεφέρης ως Σύμβουλος: μετά από μια χειρουργική επέμβαση, τον Φεβρουάριο του 1948 αναχωρεί.<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.417-418</ref> Το καλοκαίρι του 1950 ο ''Ίκαρος'' εκδίδει τα ποιητικά του άπαντα.<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.433</ref> Τέλη Δεκεμβρίου του 1950 γυρίζει στην Αθήνα, τον Μάρτιο του 1951 επιστρέφει στην Άγκυρα για να παραδόσει στο διάδοχό του, και στις 20 Απριλίου 1951 τοποθετείται Σύμβουλος στην Πρεσβεία του Λονδίνου<ref>Μένει στο Τσέλσι στην Λεωφόρο Σλόουν 7. Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.436-437</ref> Τέλη Αυγούστου 1952 προάγεται Πληρεξούσιος Υπουργός Β' με άμεση μετάθεση για τη Βηρυτό, στην οποία φθάνει στα τέλη του Δεκέμβρη της ίδιας χρονιάς.<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.445-447</ref> Τον Νοέμβριο του 1955 βρίσκεται στην Αθήνα για υπηρεσιακά ζητήματα και προσβάλλεται από έλκος στομάχου αρρώστια που του επανεμφανίζεται στο μέλλον<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.486</ref> Ο Σεφέρης επιδιώκει να μετατεθεί στο [[Λονδίνο]] με σκοπό την καλύτερη εξυπηρέτηση, εκ μέρους του, της Κυπριακής υπόθεσης. Τελικά ο νέος Υπουργός Εξωτερικών [[Ευάγγελος Αβέρωφ-Τοσίτσας]] τον τοποθετεί στη Διεύθυνση του υπουργείου με αρμοδιότητα την Κύπρο τον Ιούνιο του 1956. Από τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς συμμετέχει στη αντιπροσωπεία της Ελλάδος που προσπαθεί να προωθήσει την αυτοδιάθεση της Κύπρου μέσω του [[Ο.Η.Ε.]]<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.494-495, 498κ.εξ</ref> Στις 15 Ιουνίου 1957 φτάνει στη Βρετανική πρωτεύουσα για να αναλάβει τα καθήκοντά του ως πρέσβης της Ελλάδος<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.507</ref> Το Φόρεϊν Όφις σχολίασε την αλλαγή στο ελληνικό διπλωματικό πόστο του Λονδίνου: ''η αλλαγή [πρεσβευτού] δεν δύναται να μας είναι ευάρεστη'', ενώ ο μόνιμος Υφυπουργός του Κράτους, σερ Φρέντερικ Χόγιερ-Μίλαρ σημείωνε, «[...]ο Κος Σεφεριάδης θα είναι μάλλον ενοχλητικός.[...]»<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.505</ref> Την άνοιξη του 1960 εξασφαλίζει τον επαναπατρισμό στην Ελλάδα των λειψάνων του [[Ανδρέας Κάλβος|Κάλβου]]<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.533</ref> Το φθινόπωρο του ίδιου έτους συναντά τον [[Μίκης Θεοδωράκης|Μίκη Θεοδωράκη]] στο Λονδίνο, και σε σύντομο χρονικό διάστημα ακολουθεί η πρώτη δημόσια εκτέλεση τεσσάρων μελοποιημένων ποιημάτων του με τον γενικότερο τίτλο ''Επιφάνεια''<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.535</ref>==
Στις 9 Ιουνίου αναγορεύεται σε επίτιμο διδάκτορα της Φιλολογίας στο [[Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ]]<ref>Είχε προηγηθεί το αίτημα του υποκοσμήτορα του Κέμπριτζ προς το βρετανικό Υπουργείο Εξωτερικών για να γνωμοδοτήσει για τον ποιητή και διπλωμάτη. Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.537</ref>. Ο Σεφέρης βρισκόταν τότε ακόμη στη θέση του πρεσβευτή στο [[Λονδίνο]]. Τα Ημερολόγιά του με τίτλο ''"Μέρες"'', που άρχισαν να γράφονται το [[1925]], σταματούν την Τρίτη [[27 Δεκεμβρίου]] του [[1960]] (''Μέρες Ζ''). Την ίδια χρονιά γράφει για τον [[Ανδρέας Κάλβος|Ανδρέα Κάλβο]] (''Δοκιμές'', δεύτερος τόμος) με αφορμή τη μετακομιδή των οστών του στην [[Αθήνα]].
| |||