Βυζαντινοί Έλληνες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Οι '''Βυζαντινοί''' (ή '''Βυζαντινοί Έλληνες''') ήταν οι [[Ρωμαίοι]] υπήκοοι της [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινής Αυτοκρατορίας]] (Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία) με κυρίαρχο το ελληνικό πολιτισμικό στοιχείο. Η πρωτεύουσα τους ήταν στην [[Βυζαντινή Κωνσταντινούπολη|Κωνσταντινούπολη]], και ήταν συγκεντρωμένοι κυρίως στα νότια [[Βαλκάνια]], την [[Κάτω Ιταλία]], τα [[Κατάλογος ελληνικών νησίδων ανά νομό|ελληνικά νησιά]], τη [[Μικρά Ασία]], την [[Κύπρος|Κύπρο]], και στα μεγάλα αστικά κέντρα του [[Λεβάντες|Λεβάντε]] και στην βόρεια [[Αίγυπτος|Αίγυπτο]]. Κατά τη διάρκεια του [[Μεσαίωνας|Μεσαίωνα]] οι Βυζαντινοί αυτό-προσδιορίζονταν ως ''Ρωμαίοι'' ([[Μεσαιωνική ελληνική γλώσσα|μεσαιωνική ελληνική]]: Ῥωμαῖοι), αλλά πλέον αναφέρονται ως «Βυζαντινοί» και «Βυζαντινοί Έλληνες» στη σύγχρονη ιστοριογραφία. Ο όρος «Βυζαντινή αυτοκρατορία» και «Βυζαντινοί» δημιουργήθηκε τον 15ο αιώνα από τον Γερμανό λόγιο [[Ιερώνυμος Βολφ|Ιερώνυμο Βολφ]],<ref name=":0">{{Cite book|url=https://books.google.co.uk/books?id=GURgGDb5j58C&pg=PR6&lpg=PR6&dq=hieronymus+wolf+byzantium&source=bl&ots=cHWFoDHJ3R&sig=2mdNUeQmejSB-b8osc9LvTsBQ2I&hl=en&sa=X&ved=0ahUKEwiW6JHt3dHVAhWHAsAKHc11AQ8Q6AEIUTAH#v=onepage&q=hieronymus%20wolf%20byzantium&f=false|editor=Evans, Helen C.|title=Byzantium, Faith, and Power (1261-1557): Perspectives on Late Byzantine Art and Culture|lastyear=N.Y.)2006|firstpublisher=Metropolitan Museum of Art (New York|datelocation=2006|publisher=MetropolitanΝέα Museum of ArtΥόρκη|isbn=9780300111415}}</ref> και μετέπειτα ο όρος χρησιμοποιήθηκε στην [[αγγλική γλώσσα]] για πρώτη φορά από τον Βρετανό ιστορικό [[Τζορτζ Φίνλεϊ]] το 1857 και από εκεί διαδόθηκε και σε άλλες γλώσσες μέσω της [[Βρετανική Αυτοκρατορία|Βρετανικής αυτοκρατορίας]].<ref>{{harvnb|Rosser|2011|p=2}}: "George Finlay's ''History of the Byzantine Empire from 716 to 1057'', published in 1857, was the first occasion of "Byzantine Empire" being used in a modern historical narrative in English."</ref> Κατά την εποχή της βυζαντινής αυτοκρατορίας ο αυτοπροσδιορισμός της ήταν ''βασιλεία των Ρωμαίων''.<ref name=":0" />

Η κοινωνική δομή των Βυζαντινών βασιζόταν κυρίως σε αγροτική βάση δουλοπαροικίας που αποτελούσαν οι χωρικοί και ένα μικρό μέρος των [[Φτώχεια|απόρων]]. Αυτοί οι χωρικοί ζούσαν σε τρία είδη οικισμών: το ''χωρίον'', ή [[Χωριό|χωριό]], το ''αγρίδιον'', ή μικρό χωριό, και το ''προάστειον'', ή αγροικία<ref>{{cite web|last=Ράγια|first=Έφη|title=Βυζαντινῶν μέτρον τύχης – Προάστειον|publisherwebsite=ΕΘΝΙΚΟ[[Εθνικό ΙΔΡΥΜΑΊδρυμα ΕΡΕΥΝΩΝΕρευνών]] ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ/ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝΙνστιτούτο ΕΡΕΥΝΩΝΙστορικών ΤΟΜΕΑΣΕρευνών ΒΥΖΑΝΤΙΝΩΝ- ΕΡΕΥΝΩΝΤομέας Βυζαντινών Ερευνών|url=http://byzmettyhes.gr/δεδομένα-κειμένου/Προάστειον}}</ref>. Πολλές κοινωνικές αναταραχές κατά τη διάρκεια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας αποδόθηκαν στις πολιτικές φράξιες μέσα στην Αυτοκρατορία παρά στην ευρύτερη λαϊκή βάση της. Οι στρατιώτες που προέρχονταν από τους Βυζαντινούς στην αρχή στρατολογήθηκαν από τους χωρικούς αγρότες και εκπαιδευόταν ετησίως. Καθώς η Βυζαντινή Αυτοκρατορία πέρασε στον 11ο αιώνα, οι περισσότεροι στρατιώτες του [[Βυζαντινός στρατός|στρατού]] ήταν είτε επαγγελματίες είτε [[Μισθοφόρος|μισθοφόροι]].

===Βιβλιογραφία===