Νίκος Καζαντζάκης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Αναίρεση έκδοσης 6774379 από τον 37.6.1.118 (Συζήτηση) |
|||
Γραμμή 32:
== Πρώτη εμφάνιση στα γράμματα ==
Το 1902 μετακόμισε στην [[Αθήνα]] για πανεπιστημιακές σπουδές. Φοίτησε στη [[Τμήμα Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών|Νομική Σχολή]] του [[Πανεπιστήμιο Αθηνών|Πανεπιστημίου Αθηνών]] και το 1906 πήρε το δίπλωμα του [[Διδάκτορας|διδάκτορα]] της [[Νομική|Νομικής]] με άριστα. Στο πτυχίο του Νίκου Καζαντζάκη φαίνεται και η υπογραφή του [[Κωστής Παλαμάς|Κωστή Παλαμά]], ο οποίος ήταν γραμματέας στο πανεπιστήμιο, θέση μία και μοναδική τότε.<ref name="Όφις και Κρίνο">{{Cite book |last= Καζαντζάκης |first= Νίκος |title= Όφις και Κρίνο |url= http://www.biblionet.gr/book/99164/Καζαντζάκης,_Νίκος,_1883-1957/Όφις_και_κρίνο |others= επιμέλεια: Πάτροκλος Σταύρου |publisher= Εκδόσεις Καζαντζάκη |location= Αθήνα |date= 2005 |isbn= 978-960-7948-01-4}}</ref>
Το 1906 πρωτοεμφανίστηκε<ref name="Όφις και Κρίνο"/> στα ελληνικά γράμματα με το μυθιστόρημα ''[[Όφις και Κρίνο]]'' (με το ψευδώνυμο Κάρμα Νιρβαμή),<ref name="Κατσίμπαλης">{{Cite book|url=http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/2/9/b/metadata-200-0000029.tkl|title=Βιβλιογραφία Ν. Καζαντζάκη Α΄ 1906-1948|last=Κατσίμπαλης|first=Γ. Κ.|authorlink=Γιώργος Κατσίμπαλης|date=1958|publisher=[χ.ε.]|year=|isbn=|location=Αθήνα|page=}}</ref> για να ακολουθήσουν την ίδια χρονιά το δοκίμιο ''[[Η Αρρώστια του Αιώνος]]'' και έπειτα το θεατρικό έργο ''[[Ξημερώνει]]''. Το τελευταίο το υπέβαλε στον [[Παντελίδειος Δραματικός Αγώνας|Παντελίδειο Δραματικό Αγώνα]] και επαινέθηκε, δίχως όμως ούτε αυτό ούτε κανένα άλλο εκείνη τη χρονιά να βραβευθεί. Την επόμενη χρονιά ο Καζαντζάκης υπέβαλε ανεπιτυχώς και αυτή τη φορά δύο ακόμη θεατρικά του έργα στον ίδιο διαγωνισμό, το ''[[Έως πότε;]]'', το οποίο επαινέθηκε, και το ''[[Φασγά]]'', ενώ έγραψε και ένα δεύτερο μυθιστόρημα, τις ''[[Σπασμένες Ψυχές]]''. Ακολούθησαν δύο ακόμη θεατρικά έργα, ''[[Κωμωδία, τραγωδία μονόπρακτη]]'' και ''Η Θυσία'', το οποίο δημοσιεύθηκε αργότερα με τον τίτλο ''[[Ο Πρωτομάστορας]]''. Το τελευταίο υποβλήθηκε το 1910 στον [[Λασσάνειος Δραματικός Αγώνας|Λασσάνειο Δραματικό Αγώνα]] και κέρδισε το πρώτο βραβείο, ενώ διασκευάστηκε και σε λιμπρέτο από τον [[Μανώλης Καλομοίρης|Μανώλη Καλομοίρη]] ο οποίος το μελοποίησε σε όπερα.<ref>{{Cite book |last= Καζαντζάκης |first= Νίκος |title= Ο Πρωτομάστορας (Η Θυσία) |url= http://www.biblionet.gr/book/180014/Καζαντζάκης,_Νίκος,_1883-1957/Ο_πρωτομάστορας |others= επιμέλεια: Πάτροκλος Σταύρου, Ευαγγελία Σοφιανού |publisher= Εκδόσεις Καζαντζάκη |location= Αθήνα |date= 2012 |isbn= 978-960-7948-43-4}}</ref>
Παράλληλα αρθρογραφούσε σε διάφορες εφημερίδες και περιοδικά υπό τα ψευδώνυμα ''Ακρίτας'', ''Κάρμα Νιρβαμή'' και ''Πέτρος Ψηλορείτης''<ref name="Κατσίμπαλης"/>, ενώ το 1907 ξεκίνησε [[Μεταπτυχιακό|μεταπτυχιακές]] σπουδές στο [[Παρίσι]]. Σημαντική επίδραση στον Καζαντζάκη είχαν οι διαλέξεις του [[Ανρί Μπεργκσόν]], τις οποίες παρακολουθούσε και τον οποίο παρουσίασε στην Αθήνα με ένα δοκίμιό του το 1912, ''[[H. Bergson]]''. Το 1909 επέστρεψε στην [[Ελλάδα]] και εξέδωσε στο Ηράκλειο τη διατριβή του επί υφηγεσία ''[[Ο Φρειδερίκος Νίτσε εν τη Φιλοσοφία του Δικαίου και της Πολιτείας]]''. Το 1910 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα και το 1911 παντρεύτηκε τη [[Γαλάτεια Καζαντζάκη|Γαλάτεια Αλεξίου]], στην εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίνου, στο νεκροταφείο Ηρακλείου, κι αυτό γιατί φοβόταν τον πατέρα του, που δεν ήθελε για νύφη τη Γαλάτεια.
Στον [[Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος|Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο]], το 1912, κατατάχθηκε εθελοντής, αλλά τελικά διορίστηκε στο γραφείο του πρωθυπουργού [[Ελευθέριος Βενιζέλος|Ελευθερίου Βενιζέλου]].
== Σικελιανός και Νίκος Καζαντζάκης ==
Το 1910 ήταν ένας εκ των ιδρυτών του [[Εκπαιδευτικός Όμιλος|Εκπαιδευτικού Ομίλου]],<ref name="Κατσίμπαλης"
Το 1915 σχεδίασαν με τον Ι. Σκορδίλη να κατεβάσουν ξυλεία από το Άγιον Όρος. Η αποτυχημένη αυτή εμπειρία, μαζί με μία άλλη παρόμοια, το 1917, όπου με έναν εργάτη, τον [[Αλέξης Ζορμπάς|Γιώργη Ζορμπά]], προσπαθούν να εκμεταλλευθούν ένα λιγνιτωρυχείο.<ref>{{Cite web|url=http://www.huffingtonpost.gr/petros-tzeferis/-_3619_b_8988476.html|title=Μεταλλειοκτήτης ο Καζαντζάκης και μεταλλωρύχος ο Ζορμπάς!|last=Τζεφέρης|first=Πέτρος|date=15-01-2016|website=www.huffingtonpost.gr|publisher=|accessdate=09-07-2016}}</ref> στην [[Πραστοβά Λακωνίας|Πραστοβά]] της [[Μάνη]]ς, μεταμορφώθηκαν πολύ αργότερα στο μυθιστόρημα ''[[Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά|Bίος και Πολιτεία του Aλέξη Zορμπά]].''<ref name=":0" /><ref name="ΙΜΚ"/>
Γραμμή 52:
{{Rquote|right|''Γιατί το Φως είναι ένα, αδιαίρετο,''<br />''κι οπουδήποτε νικήσει ή νικηθεί,''<br />''νικάει και νικιέται και μέσα σου.''|Νίκος Καζαντζάκης|Αναφορά στον Γκρέκο<ref>{{Cite book |last= Καζαντζάκης |first= Νίκος |title= Αναφορά στον Γκρέκο |url= http://www.biblionet.gr/book/31736/Καζαντζάκης,_Νίκος,_1883-1957/Αναφορά_στον_Γκρέκο |others= επίμετρο: Δρ. Πάτροκλος Σταύρου |publisher: Εκδόσεις Καζαντζάκη |location= Αθήνα |date= 2009 |isbn= 978-960-7948-26-7}}</ref>}}
Ο Καζαντζάκης ταξίδεψε πολύ στη ζωή του: [[Νάξος]], [[Αθήνα]], [[Παρίσι]], [[Άγιον Όρος]], [[Καύκασος]], [[Βιέννη]], [[Βερολίνο]], [[Ιταλία]], [[Κύπρος]], [[Παλαιστίνη]], [[Αίγυπτος]], [[Όρος Σινάι|Σινά]], [[Ρωσία]], [[Κίνα]], [[Ιαπωνία]], [[Ισπανία]], [[Τσεχοσλοβακία]], [[Αγγλία]], [[Γαλλία]], [[Ολλανδία]], [[Γερμανία]], [[Αυστρία]], [[Γιουγκοσλαβία]] και αλλού.
Το 1922 επισκέφτηκε τη Βιέννη, όπου ήρθε σε επαφή με το έργο του [[Σίγκμουντ Φρόυντ]] και τις [[Βουδισμός|βουδιστικές]] γραφές. Επισκέφτηκε ακόμα τη Γερμανία, ενώ το 1924 έμεινε για τρεις μήνες στην Ιταλία. Την περίοδο 1923–1926 πραγματοποίησε επίσης αρκετά δημοσιογραφικά ταξίδια στη [[Σοβιετική Ένωση]], την Παλαιστίνη, την Κύπρο και την Ισπανία, όπου του παραχώρησε συνέντευξη ο δικτάτορας [[Μιγέλ Πρίμο ντε Ριβέρα|Πρίμο ντε Ριβέρα]].<ref name="ΙΜΚ" /> Τον Οκτώβριο του 1926 πήγε στη Ρώμη και πήρε συνέντευξη από τον [[Μπενίτο Μουσολίνι]].<ref name="ΙΜΚ" /> Επίσης, εργάστηκε ως ανταποκριτής των εφημερίδων [[Ακρόπολις (εφημερίδα)|''Ακρόπολις'']], ''[[Ελεύθερος Λόγος]]'', ''[[Ελεύθερος Τύπος (εφημερίδα)|Ελεύθερος Τύπος]]'', [[Η Καθημερινή|''Η Καθημερινή'']] κ.ά.<ref name="Κατσίμπαλης" /> Είχε, βέβαια, γνωριστεί με την Ελένη Σαμίου, το 1924 (το διαζύγιο με την Γαλάτεια εκδόθηκε το 1926), με την οποία έζησε 21 χρόνια χωρίς γάμο. Παντρεύτηκαν το 1945 κι αυτό γιατί με τον καλό του φίλο, τον [[Άγγελος Σικελιανός|Άγγελο Σικελιανό]] και τη δεύτερη γυναίκα του, θα πήγαιναν στις [[ΗΠΑ]]. Το 1925 ο Καζαντζάκης συνελήφθη στο Ηράκλειο της Κρήτης, αλλά κρατήθηκε μόνο για είκοσι τέσσερεις ώρες, επειδή από το 1924 είχε αναλάβει την πνευματική ηγεσία μιας [[Κομμουνισμός|κομμουνιστικής]] οργάνωσης δυσαρεστημένων προσφύγων και παλαιμάχων από τη [[Μικρασιατική εκστρατεία]].<ref name="ΙΜΚ" /> Σ' αυτό το επεισόδιο αναφέρεται ο Παντελής Πρεβελάκης και η [[Έλλη Αλεξίου]].<ref>{{Cite book|url=http://www.biblionet.gr/book/88429/Αλεξίου,_Έλλη,_1894-1988/Για_να_γίνει_μεγάλος|title=Για να γίνει μεγάλος: Βιογραφία του Νίκου Καζαντζάκη|last=Αλεξίου|first=Έλλη|authorlink=Έλλη Αλεξίου|date=2004|publisher=Εκδόσεις Καστανιώτη|year=2004|isbn=978-960-03-3841-6|location=Αθήνα|page=}}</ref>
| |||