Βοβούσα Ιωαννίνων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η Βοβούσα γνώρισε μεγάλη ακμή ωε μέλος της αυτόνομης περιοχής του Ζαγορίου επί [[Οθωμανική περίοδος στην Ελλάδα|Τουρκοκρατίας]] και θεωρούνταν ένα από τα μεγαλύτερα Ζαγοροχώρια<ref>Λαμπρίδης Ιωάννης "Ζαγοριακά", Τυπογραφείον Αυγής, Αθήνα, 1870</ref>. Κατά τα παλαιότερα χρόνια, οι κύριες ασχολίες των κατοίκων της Βοβούσας περιστρέφονταν γύρω από την κτηνοτροφία, το εμπόριο και τις μεταφορές<ref name=":0" />, ενώ το [[1817]] υπολογίζεται πως ζούσαν στο χωριό 2.500 άτομα, τα οποία όμως μειώθηκαν σημαντικά τα επόμενα έτη, εξαιτίας ληστρικών επιδρομών. Σύμφωνα με την οθωμανική στατιστική του 1895, ο πληθυσμός της Βοβούσας ανερχόταν στους 497 κατοίκους (269 άνδρες και 228 γυναίκες), κατανεμημένους σε 58 φορολογικούς χανέδες<ref name=":1">Μιχάλης Κοκολάκης, ''Η τουρκική στατιστική της Ηπείρου στο Σαλναμέ του 1895'', στο ''Τετράδια Εργασίας'', τεύχος 18, Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών, Αθήνα 2008, σελ. 265.</ref>. Γύρω στο 1900 αποτελούσε τμήμα του λεγόμενου ''Βλαχοζάγορου'', της ανατολικής περιοχής του Ζαγορίου όπου εξακολουθούσε να ομιλείται η βλάχικη γλώσσα<ref>{{Cite book|title=Από τη ζωή των Βλάχων στα 1900|first=Κουκούδης|last=Αστέριος|publisher=Ίδρυμα Εγνατία Ηπείρου - Ίδρυμα Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα|isbn=|year=2008|location=Θεσσαλονίκη|page=15}}</ref>. Απελευθερώθηκε το [[1913]], στη διάρκεια των [[Βαλκανικοί Πόλεμοι|Βαλκανικών Πολέμων]].