Μαρξιστικός φεμινισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Μαρξιστικός φεμινισμός''' είναι μια υποκατηγορία της [[φεμινισμός|φεμινιστικής]] θεωρίας που εστιάζει στην αποσύνθεση του [[καπιταλισμός|καπιταλισμού]] ως τρόπος για την απελευθέρωση των γυναικών και δηλώνει πως ο καπιταλισμός, ο οποίος αυξάνει την οικονομική ανισότητα, την εξάρτηση, την πολιτική σύγχυση και τελικά τις μη υγιείς κοινωνικές σχέσεις μεταξύ αντρών και γυναικών, είναι η ρίζα της καταπίεσης τντων γυναικών.

Η φεμινιστική θεωρία (ή ο [[ριζοσπαστικός φεμινισμός]]) αναδύθηκε τη δεκαετία του ’70 δηλώνοντας πως η σύγχρονη κοινωνία και οι κατασκευές της (νόμοι, θρησκεία, πολιτική, τέχνη κλπ.) είναι βασικά προϊόντα των αντρών και επομένως έχουν [[πατριαρχία|πατριαρχικό]] χαρακτήρα. Σύμφωνα με τους οπαδούς της θεωρίας αυτής, η καλύτερη λύση για την καταπίεση των γυναικών θα ήταν η αντικατάσταση της πατριαρχίας με έναν πολιτισμό ισότιμο απέναντι στα δύο φύλα ή ένας διαχωρισμός των φύλων. Μερικοί φεμινιστές της περιόσουπεριόδου αυτής ένιωσαν πως η έμφαση που δίνεται στην κριτική εναντίον μιας αντιληπτής πατριαρχίας ήταν αρκετά περιοριστική και/ή παραπλανητική και έτσι σύντομα αναδείχθηκαν φεμινιστές που ξεκίνησαν να αναλύουν την κατάσταση των γυναικών μέσω μιας βασισμένης στις τάξεις [[Μαρξισμός|Μαρξιστικής]]/[[σοσιαλισμός|σοσιαλιστικής]] προοπτικής.

Οι μαρξιστές φεμινιστές βλέπουν την ανισότητα των φύλων να καθορίζεται τελικά από τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής και τους μείζονες κοινωνικούς διαχωρισμούς ως σχετιζόμενους με τις τάξεις. Η υποταγή της γυναίκας θεωρείται ως μία μορφή καταπίεσης (παρά σαν ανελεύθερη διάκριση) που διατηρείται (όπως ο ρατσιμόςρατσισμός) γιατί εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου και της ηγετικής τάξης. Οι μαρξιστές φεμινιστές έχουν επίσης επεκτείνει την παραδοσιακή Μαρξιστική ανάλυση θεωρώντας την οικιακή εργασία σαν έμμισθη εργασία.