Ακρίτας Φλώρινας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Οι παλαιότεροι κάτοικοι του χωριού εξιστορούν ότι η κοινότητα αποφάσισε το [[1907]], λόγω της αύξησης του πληθυσμού και των αναγκών για στέγαση των μαθητών, το κτίσιμο ενός νέου σχολικού κτιρίου και για το λόγο αυτό απευθύνθηκε στο γνωστό αρχιμάστορα Μπραν (ο οποίος είχε κτίσει και την εκκλησία του Αγίου Νικολάου το 1872). Το σχέδιο προέβλεπε την κατασκευή ενός διώροφου κτιρίου με οκτώ συνολικά αίθουσες διδασκαλίας, γραφεία και υπνοδωμάτια δασκάλων, βοηθητικούς χώρους στο υπόγειο κλπ, με προοπτική να στεγάσει 800 - 1.000 μαθητές. Η κατασκευή του σχολείου ξεκίνησε το Μάιο του [[1908]] με συνεργείο 40 ατόμων και τη συμβολή των κατοίκων του χωριού και ολοκληρώθηκε το [[1910]], με συνολικό κόστος 3.200 λίρες.Το σχολείο τις περιόδους 1910 μεχρι τέλη του 1912 και αρχές το 1913 λειτουργούσε σαν βουλγαρικό σχολείο, με την απελευθέρωση απο τους Τούρκους λειτουργούσε σαν Ελληνικό σχολείο. Στην τελική του μορφή, εκτός από τις αίθουσες διδασκαλίας, υπήρχε στα ανατολικά ένας μεγάλος χώρος εκδηλώσεων, ενώ στην εξωτερική του πλευρά υπήρχε εξώστης πάνω από την κεντρική θύρα εισόδου. Τα μορφολογικά του χαρακτηριστικά έχουν έντονες νεοκλασικές επιρροές, με τονισμένο τον κύριο άξονα συμμετρίας και ρυθμική επανάληψη των ανοιγμάτων εκατέρωθεν των εισόδων, οι οποίες στέφονται με κυκλικά διακοσμητικά υπέρθυρα. Το Δημοτικό Σχολείο λειτουργούσε μεχρι το 1995 με μια μονο αιθουσα διδασκαλίας. Όλες αυτές οι αρχιτεκτονικές και μορφολογικές ιδιαιτερότητες, σε συνδυασμό με τη μοναδικότητα του κτιρίου στην περιοχή, οδήγησαν το [[2000]] το [[Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης]] στον χαρακτηρισμό του ''Δημοτικού Σχολείου Ακρίτα'' ως διατηρητέο.