Ξωτικά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Προστεθηκε περιεχομενο Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
||
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Ängsälvor - Nils Blommér 1850.jpg|right|thumb|250px|''Ängsälvor'', ξωτικά που χορεύουν στα λιβάδια, (Nils Blommér - 1850)]]
Τα '''ξωτικά''' είναι μυθικά πλάσματα της [[Σκανδιναβική μυθολογία|Σκανδιναβικής μυθολογίας]], που επέζησαν στις λαϊκές παραδόσεις της βόρειας [[Ευρώπη|Ευρώπης]]. Αρχικά ως γένος ελάσσονων θεών της φύσης και της γονιμότητας, τα ξωτικά απεικονίζονται συχνά σαν φαινομενικά νεαροί άντρες και γυναίκες εξαίσιας ομορφιάς που ζουν σε δάση και άλλες φυσικές περιοχές, υπογείως, ή σε κρύπτες. Περιγράφονται σαν υπεραιωνόβια ή αθάνατα πλάσματα και τους αποδίδουν μαγικές δυνάμεις. Ακολουθώντας την επιτυχία του έπους του [[Τζον Ρόναλντ Ρούελ Τόλκιν|Τόλκιν]] ''[[Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών]]'', τα ξωτικά έγιναν κλασικοί χαρακτήρες της σύγχρονης φανταστικής λογοτεχνίας. O [[Τζον Ρόναλντ Ρούελ Τόλκιν|Τόλκιν]] χρησιμοποίησε τον όρο "ξωτικά" ως συμβατική απόδοση της ονομασίας των "πρωτόπλαστων όντων" του κόσμου του. Τα πλάσματα αυτά διευκρινίζεται ότι έχουν περισσότερα κοινά με τους ανθρώπους (Εdain) παρά με τα πνευματικά όντα, τους '''''Maiar''''' και τους '''''Valar''''', μοιάζοντας περισσότερο με εξιδανικεύσεις της ανθρώπινης φύσης.
Ένα παράδειγμα ξωτικού στην ιστορία των ξωτικών ήταν ο Ευάγγελος Ευγενικός ο οποίος ήταν γνωστος για τα κατορθώματα του.Όταν πήγαινε γυμνάσιο ο αγαπημένος του καθηγητής ήταν ο Δημήτριος Τσουμπελής
== Ξωτικά (elves) και ετυμολογία ==
| |||