Υπεριώδης ακτινοβολία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Esslet (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Spectre visible light el.png|thumb|right|340px|Το φάσμα της ορατής ακτινοβολίας.]]
'''Υπεριώδης ακτινοβολία''' ονομάζεται η περιοχή της [[ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία|ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας]] της οποίας το [[μήκος κύματος]] στο [[κενό]] κυμαίνεται περίπου μεταξύ 380 και 60 νανομέτρων (nm)<ref name="Σχολικό Βιβλίο Φυσικής">{{cite book|title=Φυσική Θετικής & Τεχνολογικής Κατεύθυνσης Γ΄Τάξης Γενικού Λυκείου|editor=Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, Υπουργείο Εθνικής παιδείας και Θρησκευμάτων|publisher=Oργανισμός Eκδόσεων Διδακτικών Βιβλίων|edition=Η' 2008|pages=62-63|chapter=Κύματα|isbn=960-06-1154-8|accessdate=9-1-2010|}}</ref>
.
 
Γραμμή 18:
Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι το δέρμα έχει την ικανότητα να αφομοιώσει την υπεριώδη ακτινοβολία με την παραγωγή [[μελανίνη]]ς (μαύρισμα), η οποία προστατεύει από την έκθεση στην UV ακτινοβολία. Το ανθρώπινο μάτι όμως δεν έχει τέτοια ικανότητα.
 
Όταν η υπεριώδης ακτινοβολία αλληλεπιδράσει με το DNA προκαλεί μια αναδιάταξή του όπου υπάρχουν δύο συνεχόμενες βάσεις [[θυμίνη]]ς δημιουργώντας τα [[διμερή θυμίνης]]. Tο σχήμα του DNA αλλάζει τοπικά στο σημείο όπου σχηματίζονται τα διμερή, με αποτέλεσμα οι πολυμεράσες τόσο του DNA όσο και του RNA να τα προσπερνούν, αλλάζοντας με αυτό το τρόπο το πλαίσιο ανάγνωσης, με αποτέλεσμα την εμφάνιση μεταλλάξεων. Οι οργανισμοί έχουν αναπτύξει αρκετούς διαφορετικούς μηχανισμούς για να επιδιορθώσουν τα διμερή θυμίνης, όπως το [[ένζυμο]] [[φωτοϋλάση|φωτολυάση]] που ενεργοποιείται με [[μπλε|μπλε ακτινοβολία]] και διαχωρίζει τα διμερή. Άλλοι μηχανισμοί αποκόπτουν το σημείο που σχηματίστηκαν τα διμερή και η DNA πολυμεράση συμπληρώνει τις ελλιπείς βάσεις.
 
Η ικανότητα του ανθρώπινου σώματος να προστατεύει και να αποκαθιστά τις βλάβες που προκαλούνται από την υπεριώδη ακτινοβολία, μειώνεται κατά τη διάρκεια της ζωής μας. Ορισμένα άτομα παρουσιάζουν αντιδράσεις [[φωτοευαισθησία]]ς στην έκθεση σε ακτινοβολία UV (photosensitivity) λόγω γενετικών-μεταβολικών ιδιαιτεροτήτων ή χρήση φαρμάκων.
 
Γενικά, όσο μικρότερο το μήκος κύματος, τόσο μεγαλύτεροι οι κίνδυνοι από την έκθεση σε ακτινοβολία UV.