Νικολάι Ρίμσκι-Κόρσακοφ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Bach (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 10:
Η θεματολογία του Ρίμσκι-Κόρσακοφ για τις όπερές του και τα άλλα μουσικά έργα του, όπως και των άλλων μελών της «Ομάδας των Πέντε», ήταν επηρεασμένη από το [[Ρομαντική μουσική|ρομαντισμό]] του [[Εκτόρ Μπερλιόζ|Μπερλιόζ]] (Berlioz), πολύ αγαπητού συνθέτη στη Ρωσία, καθώς και από τη ρωσική λαϊκή μουσική του [[Μιχαήλ Γκλίνκα|Γκλίνκα]] (Glinka), διανθισμένη μερικές φορές με στοιχεία [[Οριενταλισμός|οριενταλισμού]]. Αντλούσε την έμπνευσή του από την κλασική ρωσική λογοτεχνία του 19ου αιώνα, τα λαϊκά διηγήματα και τα παραδοσιακά ρωσικά παραμύθια και την ιστορία της Ρωσίας. Θεωρείται ένας από τους θεμελιωτές της εθνικής ρωσικής μουσικής.
 
Ανάμεσα στους μαθητές του συγκαταλέγονται οι [[Σεργκέι Προκόφιεφ|Προκόφιεφ]], [[ΑλεξάντερΑλεξάντρ Γκλαζουνόφ|Γκλαζουνόφ]], [[Ίγκορ Στραβίνσκι|Στραβίνσκι]] και [[Οττορίνο Ρεσπίγκι|Ρεσπίγκι]]. Ως διευθυντής ορχήστρας έκανε πολλές εμφανίσεις στο εξωτερικό αποκαλύπτοντας τη ρωσική μουσική στους νεαρούς [[Ευρώπη|Ευρωπαίους]] συνθέτες.
 
Στο έργο του συμπεριλαμβάνονται 15 όπερες, πολλά έργα [[Μουσική δωματίου|μουσικής δωματίου]], κονσέρτα και άλλα. Αξιοσημείωτη είναι επίσης η συμβολή του στη συγκέντρωση συλλογών λαϊκών τραγουδιών. Από το συγγραφικό του έργο ξεχωρίζει το «Εγχειρίδιο ενορχήστρωσης». Έγραψε επίσης το αυτοβιογραφικό έργο ''«Χρονικό της μουσικής μου ζωής»''.