Αντίσωμα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{επιμέλεια|θέλει εικόνες, συνδέσμους, γενική μορφοποίηση}}

 

Αν και η γενικότερη δομή όλων των αντισωμάτων είναι παρόμοια, μια μικρή περιοχή στην κορυφή της πρωτεΐνης είναι εξαιρετικά ποικιλόμορφη επιτρέποντας την ύπαρξη εκατομμυρίων αντισωμάτων με ελάχιστα διαφορετική κορυφαία δομή ή περιοχές δέσμευσης αντιγόνου. Η περιοχή αυτή είναι γνωστή και ως μεταβλητή περιοχή. Κάθε μια από αυτές τις διαφορετικές δομές μπορούν να συνδεθούν με διαφορετικό στόχο το επονομαζόμενο αντιγόνο. Η τεράστια ποικιλότητα των αντισωμάτων επιτρέπει το ανοσοποιητικό να αναγνωρίζει μια εξίσου μεγάλη ποικιλία αντιγόνων. Ο τεράστιος και ποικιλόμορφος πληθυσμός των αντισωμάτων παράγεται από τυχαίους συνδυασμούς μιας ομάδας [[γονίδιο|γονιδίων]] που κωδικοποιούν διαφορετικές περιοχές πρόσδεσης αντιγόνου σε συνδυασμό με τις τυχαίες μεταλλάξεις αυτών των περιοχών στα γονίδια αντισωμάτων οι οποίες προκαλούν μεγαλύτερη ποικιλία. Τα γονίδια των αντισωμάτων επανοργανώνονται στην διαδικασία που ονομάζεται αλλαγή τάξης που αλλάζει την γενετική βάση των βαριών αλυσίδων δημιουργώντας ένα διαφορετικό ισότοπο του αντισώματος το οποίο όμως διατηρεί την μεταβλητή περιοχή συγκεκριμένη για ένα συγκεκριμένο αντιγόνο. Αυτό επιτρέπει ένα αντίσωμα να χρησιμοποιείται από διαφορετικά τμήματα του ανοσοποιητικού.

 

Όταν δίνεται η ανοσοσφαιρίνη, το σώμα χρησιμοποιεί τα αντισώματα από το πλάσμα του αίματος των άλλων ανθρώπων για να βοηθήσει στην πρόληψη της ασθένειας. Ακόμη και αν οι ανοσοσφαιρίνες λαμβάνονται από το αίμα, αυτά καθαρίζονται έτσι ώστε να μην μπορούν να περάσουν στις ασθένειες στο άτομο που τα λαμβάνει.

==Πώς παράγονται==

Τα αντισώματα παράγονται από ένα τύπο λευκοκυττάρων που ονομάζεται πλασματοκύτταρο. Τα αντισώματα μπορούν να υπάρξουν σε δύο μορφές, μια διαλυτή μορφή που εκκρίνεται από το [[κύτταρο]] και μια μεμβρανο-συνδετή μορφή που προσκολλάται στην επιφάνεια ενός Β [[λεμφοκύτταρο|λεμφοκυττάρου]] και ονομάζεται υποδοχέας κυττάρου Β (B cell receptor BCR). Η BCR μορφή εντοπίζεται μόνο στην επιφάνεια των Β λεμφοκυττάρων και οδηγεί στην ενεργοποίηση των κυττάρων αυτών και την επακόλουθη διαφοροποίηση τους είτε σε εργοστάσια αντισωμάτων που ονομάζονται πλασματοκύτταρα είτε σε κύτταρα μνήμης Β τα οποία θα επιζήσουν στο σώμα και θα "θυμούνται" το συγκεκριμένο αντιγόνο ώστε τα κύτταρα Β να αντιδράσουν γρηγορότερα σε μελλοντική έκθεση σε αυτό. Στις περισσότερες περιπτώσεις η αντίδραση των Β κυττάρων με ένα Τ βοηθητικό κύτταρο είναι απαραίτητη για να παραχθούν πλήρως ενεργά Β κύτταρα και ως αποτέλεσμα δημιουργία αντισωμάτων και αντιγονοδέσμευση. Τα διαλυτά αντισώματα απελευθερώνονται στο αίμα και στα [[ιστός (βιολογία)|ιστικά]] υγρά όπως και σε πολλές εκκρίσεις ώστε να συνεχίσουν την έρευνα για εισβάλλοντες μικροοργανισμούς.

 

== Μορφές ==

Τα αντισώματα είναι βαριές (150kDa) σφαιρικές πρωτεΐνες του [[πλάσμα αίματος|πλάσμα]]τος. Έχουν υδατανθρακικές αλυσίδες ενωμένες σε κάποια κατάλοιπα αμινοξέων τους. Με άλλα λόγια τα αντισώματα είναι [[γλυκοπρωτεΐνες]]. Η βασική λειτουργική μονάδα είναι ένα μονομερές ανοσοσφαιρίνης΄ τα εκκρινόμενα αντισώματα μπορούν να είναι και διμερή, τετραμερή και πενταμερή. Τα μεταβλητά μέρη του αντισώματος είναι η περιοχή V ενώ τα σταθερά η περιοχή C.

 

=== Ανοσοσφαιρινικές περιοχές ===