Μαρκήσιος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 5:
Ο τίτλος αυτός εμφανίστηκε στην ιστορία κατά τον [[Μεσαίωνας|Μεσαίωνα]], όταν δόθηκε για πρώτη φορά από τον [[Κάρολος Κουίντος|Κάρολο τον Α΄]] σε ευγενείς στους οποίους εμπιστεύονταν την ασφάλεια των συνοριακών επαρχιών. Αν και ο στρατιωτικός αυτός τίτλος ανάγεται οργανωτικά στη [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία]], τον Μεσαίωνα αμέσως με την Γερμανία υιοθετήθηκε απ΄ όλες τις τότε Ηγεμονίες - Βασίλεια της Ευρώπης, έτσι απαντάται αγγλικά και γαλλικά Μαρκίζ, ιταλικά Μαρκέζ και ισπανικά Μαρκές.
Ο αρχικός τίτλος σήμαινε ''[[Μαργράβος|κόμης των συνόρων]]'', ''([[γερμανικά|γερμ]]. Markgraf)''. Καθένας Μαρκήσιος είχε την δυνατότητα να συγκροτεί, να εξοπλίζει και να συντηρεί στρατό για την υπεράσπιση της Μαρκιωνίας του, και γι' αυτό οι Μαρκιωνίες (γερμ. Markgrafschaft), όπως ονομαζόταν οι υπ΄ αυτών επαρχίες, βρίσκονταν πάντα κοντά στα σύνορα, μεθόριες, εξ ου και ο παράλληλος τίτλος ''Grenzgraf'' ([[λατινικά|λατ]]. comes terminalis).
Στη τότε ηγεμονική εθιμοτυπία ο Μαρκήσιος ήταν ανώτερος του [[κόμης|Κόμη]] και κατώτερος του [[Δούκας|Δούκα]] (γερμ. Herzog). Σημειώνεται ότι η ιεραρχία αυτή δεν παρέμενε σταθερή σε όλες τις τότε Ηγεμονίες, με συνέπεια ν΄ διαφοροποιείται ανάλογα με την χώρα και την εποχή, π.χ. στην Γαλλία ήταν συνήθεια να αποκαλούν όλους τους ξένους ευγενείς με τον τίτλο marquis ή mon marquis.
| |||