Γεώργιος Μαύρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ορθογραφικά |
διά |
||
Γραμμή 112:
* Ως Υφυπουργός Δικαιοσύνης το 1945 εισηγήθηκε και συνέταξε το σχέδιο νόμου «Περί αποσυμφορήσεως των φυλακών», που αφορούσε στην αμνήστευση εγκλημάτων κατά των ταγμάτων ασφαλείας και των συνεργατών των Γερμανών<ref>Εφημερίδα [[Ελευθερία (εφημερίδα)|Ελευθερία]] 14-12-1945 & 19-12-1945</ref>.
* Ως Υπουργός Οικονομικών προέβη στη λήψη μέτρων, το πνεύμα των οποίων διαφαίνεται στις ακόλουθες ανακοινώσεις του:
<blockquote>''«…πιστεύω ότι η φορολογία διά να επιτύχη έχει ανάγκην της αμοιβαίας εμπιστοσύνης Κράτους και φορολογουμένων ήτις αποκτάται μόνον όταν εφαρμόζεται δικαία και ορθή φορολογία. Αποτελεί ασφαλώς καίριον πλήγμα η δημιουργία εκπλήξεων εις τους φορολογουμένους
* Το 1952, ως Υπουργός Εθνικής Άμυνας, βάζει τέλος στα επίσημα γεύματα και τις κοσμικές δεξιώσεις που παρέθεταν οι ναυτικοί διοικητές μετατρέποντας τις βάσεις των ανωτάτων ναυτικών διοικήσεων και τα πολεμικά πλοία σε κοσμικά σαλόνια<ref>Εφημερίδα [[Αθηναική (εφημερίδα)|''Αθηναική'']], 03-09-1952</ref>.
Επίσης, κατά τη διάρκεια της θητείας του συνέβη ένα γεγονός, η αντίδρασή του στο οποίο υποδηλώνει τις αντιλήψεις του ως προς το ζήτημα της άμυνας της χώρας. Η [[Βουλγαρία]] κατέλαβε ελληνική νησίδα και δολοφονήθηκε έλληνας αξιωματικός. Η ελληνική κυβέρνηση επέλεξε να απέχει από κάθε ενέργεια μέχρι οι ξένοι παρατηρητές να ολοκληρώσουν τη σύνταξη του πορίσματος. Μετά την υποβολή του εν λόγω πορίσματος, οι βούλγαροι κλήθηκαν να εγκαταλείψουν τη νησίδα, δεν υπάκουσαν και δέχθηκαν ελληνικά πυρά. Σε αρνητικά σχόλια που διατυπώθηκαν σχετικά με αυτή την αντίδραση δήλωσε τα εξής: <blockquote>''«… Η διαφύλαξις της ακεραιότητος της χώρας εναντίον εισβολών εις την μεθόριον … είναι θέμα του Διοικητού της μονάδος προκαλύψεως, ο οποίος οφείλει να δράσει κεραυνοβόλως … Ως προς την ανάμιξιν του Ατλαντικού Οργανισμού διευκρινίζεται ότι ουδεμία ανάγκη προηγούμενης εγκρίσεώς του υπάρχει… Εν τοιαύτη περιπτώσει η Ελλάς θα ευρίσκετο εις δεινήν θέσιν, διότι θα εγνώριζον οι παρά τα σύνορα εχθροί ότι εις οιανδήποτε επίθεσίν των, η Ελλάς ώφειλε να αναμένη με τας χείρας εσταυρωμένας την συγκατάθεσιν των χωρών του Ατλαντικού. Θα ήτο αφελές να υποστηρίξει κανείς ότι η Ελλάς δαπανώσα το ήμισυ του προϋπολογισμού
* Το 1956 καταθέτει επερώτηση προς τον Υπουργό Εργασίας ζητώντας καθιέρωση ημέρας αργίας για τα θέατρα, έτσι ώστε να ''«… αφεθή εις αυτούς [τους ηθοποιούς] μία ημέρα την εβδομάδα ελευθέρα, τόσον δι΄ ανάπαυσίν των, όσον και διά την ιδιωτικήν των ζωήν».''<ref>Εφημερίδες: [[Τα Νέα|''Τα Νέα'']] 08-04-1956, [[Έθνος (εφημερίδα)|''Έθνος'']] 08-04-1956</ref>
* Στις 24 Αυγούστου του 1959 καταθέτει επερώτηση προς τον Υπουργό Εξωτερικών, σχετικά με τις αποζημιώσεις των θυμάτων του ναζισμού αναφέροντας ότι ''«… Η Ελλάς, υποστάσα δεινά πλήγματα του Ναζισμού, έπρεπε να είναι μεταξύ των πρώτων χωρών εις την ρύθμισιν του ζητήματος τούτου»''.
* Την ταραγμένη περίοδο του 1963 επισημαίνει με άρθρο του ότι ''«υπάρχει πολιτικόν θέμα και μάλιστα οξύτατον … γι΄ αυτό επιβάλλεται αποκατάστασις της ομαλής λειτουργίας των δημοκρατικών θεσμών»''<ref>Εφημερίδα [[Έθνος (εφημερίδα)|Έθνος]], 11-02-1963 </ref> και αργότερα υπογραμμίζει την ανάγκη για ''«άμεσον και ριζικήν κάθαρσιν του αθλίου κομματικού κράτους».''<ref>Εφημερίδα [[Το Βήμα|Βήμα]], 20-07-1963</ref>
* Το Νοέμβριο του 1963 ως Υπουργός Συντονισμού σε συνάντησή του με τον τότε γενικό γραμματέα του [[ΝΑΤΟ]] Στίκκερ συζήτησε την ανάγκη εξεύρεσης τρόπου ελάττωσης των αμυντικών δαπανών της Ελλάδας και ζήτησε την ενίσχυση των δυτικών, καθώς, όπως αναφέρει ''«… Η αμυντική συμβολή της Ελλάδος, στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, εν αναλογία με τον πληθυσμόν και τους πόρους της, αποτελεί το μεγαλύτερο βάρος εξ όσων έχουν επωμισθή όλα τα κράτη του ελευθέρου κόσμου».''<ref>Εφημερίδα [[Τα Νέα|''Τα Νέα'']] 20-11-1963</ref>
* Αμέσως μετά την παραίτησή του από την [[Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος]] προειδοποιεί για τα δεινά που έρχονται με σειρά άρθρων ''«Μεγάλος κίνδυνος
* Με αφορμή την [[Υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ]] γράφει άρθρα μεταξύ των οποίων ''«Εντροπή»'' (01/10/1966), ''«Η εσχάτη προδοσία»'' (16/10/1966), ''«Προς νέαν εκτροπήν»'' (26/02/1967), ''«Κίνδυνος»''<ref>Εφημερίδα [[Το Βήμα|''Βήμα'']] 12-03-1967 </ref> προειδοποιώντας για τον κίνδυνο επιβολής δικτατορίας, ενώ με τα άρθρα του ''«Μοιραίον σχέδιον»''<ref>Εφημερίδα [[Το Βήμα|''Βήμα'']] 02-04-1967</ref> και ''«Ποιος δαίμων»''<ref>Εφημερίδα [[Το Βήμα|''Βήμα'']] 09-04-1967</ref> επισημαίνει την ευθύνη του βασιλιά για διενέργεια τίμιων εκλογών καθώς και την ανάγκη να απαγκιστρωθεί αυτός από τον ''«εναγκαλισμό μιας πολιτικής παρατάξεως»''.
| |||