Λουίτζι Πιραντέλλο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ignoto (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ignoto (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 22:
Ο '''Λουίτζι Πιραντέλλο''' ([[ιταλική γλώσσα|ιταλικά]]: ''Luigi Pirandello'', [[28 Ιουνίου]] [[1867]] - [[10 Δεκεμβρίου]] [[1936]]), ήταν [[Ιταλός]] δραματουργός, μυθιστοριογράφος και δοκιμιογράφος, στον οποίο απονεμήθηκε το [[βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας]] το [[1934]].
 
==Βιογραφία==
Γεννήθηκε στο [[Αγκριτζέντο]] της [[Σικελία|Σικελίας]], τον αρχαίο Ακράγαντα. Προερχόταν από αστική οικογένεια που ήταν ιδιοκτήτρια κτημάτων και ορυχείων [[θείο]]υ. Αρχικά, ήθελε να ακολουθήσει σταδιοδρομία φιλολόγου και διαλεκτολόγου (υποστηρίζει στη Βόννη μια διατριβή για τη φωνητική και τη μορφολογία του ιδιώματος της γενέτειράς του πόλης). Tα πρώτα του δημοσιεύματα είναι μικροί τόμοι λυρικών ποιημάτων που κλίνουν προς την ευαισθησία του λυκόφωτος και του ρομαντισμού, όπως τα ''Mal giocondo'' (Χαρούμενο κακό, 1889), Pasqua di Gea (Πάσχα της Γης, 1891) και ''Elegia renane'' (Ελεγεία του Ρήνου, 1895)- που έχουν συντεθεί λίγο πολύ πάνω στο πρότυπο των Ρωμαϊκών ελεγείων του Γκαίτε τα οποία μετέφρασε τον επόμενο χρόνο. Ο ίδιος ο συγγραφέας έλεγε πως ήταν ελληνικής καταγωγής και πως το επίθετό του είναι παραφθορά του ελληνικού Πυράγγελος{{πηγή}}. Σπούδασε φιλολογία στο [[Παρίσι]] και στη [[Βόννη]] και δίδαξε ως καθηγητής της ιταλικής φιλολογίας στο ανώτατο ινστιτούτο της ιταλικής πρωτεύουσας. Στη [[Ρώμη]] ο Πιραντέλο συνεργάστηκε με πολλά λογοτεχνικά περιοδικά. δημοσιεύοντας ποιήματα και πεζογραφήματά του. Έγινε γνωστός στο ευρύτερο κοινό με το μυθιστόρημά του "Ο μακαρίτης Ματθαίος Πασκάλ". Εκείνο όμως που τον έκανε παγκοσμίως γνωστό ήταν το θεατρικό του έργο. Το πρώτο μέρος του συνολικού θεατρικού του έργου ο Πιραντέλο το έγραψε σε μια ιδιαίτερα οδυνηρή εποχή γι' αυτόν, εξαιτίας του θανάτου της μητέρας του και της διανοητικής αρρώστιας της συζύγου του. Από τα πολλά έργα του Πιραντέλο αναφέρουμε τα : ''Όταν ήμουν τρελός'', ''Όπως με θέλεις'', ''Να ντύσουμε τους γυμνούς'', ''Έξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα'', ''Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε'', ''Απόψε αυτοσχεδιαζουμε''.
[[Αρχείο:Pirandello.jpg|right|thumb|200px|Προτομή του Πιραντέλλο σε δημόσιο πάρκο στο [[Παλέρμο]].]]
Γραμμή 27 ⟶ 28 :
== Εργογραφία (και ελληνικές μεταφράσεις) ==
 
=== ;<big>Θέατρο ===</big>
(Οι χρονολογίες είναι της πρώτης παράστασης)
 
Γραμμή 99 ⟶ 100 :
 
 
=== ;<big>Πεζογραφία</big> ===
===='''Μυθιστορήματα===='''
*''L’ esclusa , 1901 (Η αποδιωγμένη)
::—μτφ. Πάνος Ράμμος (εκδ. "Παρατηρητής")
Γραμμή 113 ⟶ 114 :
::—μτφ. Αγνή Σπηλιώτη-Αγγέλου (εκδ. "Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος")
 
==== '''Διηγήματα και νουβέλες ===='''
Για ένα διάστημα στα διηγήματα και στις νουβέλες του Πιραντέλλο αποδιδόταν μεγαλύτερη σημασία απ’ ό,τι στα θεατρικά του έργα. Ο Πιραντέλλο φιλοδοξούσε να γράψει "novelle per un anno", δηλαδή 365 διηγήματα, ένα για κάθε μέρα του χρόνου. Έφτασε τελικά τα 256.
 
Πολλά διηγήματα του Πιραντέλλο έχουν μεταφραστεί σε περιοδικά και ανθολογίες. Δίτομη επιλογή διαφόρων μεταφραστών εκδόθηκε το 1968 από τις εκδόσεις "Δίφρος" και μεταφράσεις της Κατερίνας Γλυκοφρύδη και του Σωτήρη Τριβιζά από τις εκδόσεις Καστανιώτη.
 
===''' Ποιητικές συλλογές ==='''
* ''Mal giocondo'', 1889
* ''Pasqua di Gea'', 1891