Μαρλέν Ντίτριχ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
επεκταση |
καριερα |
||
Γραμμή 56:
Η οικογένεια Ντίτριχ την φώναζε με το ψευδώνυμο "Lena" και "Lene". Περίπου στην ηλικία των 11 ετών, ένωσε τα δυο ονόματά της για να σχηματίσει το όνομα "Μαρλέν". Η Ντίτριχ φοίτησε στο σχολείο θηλέων Auguste-Viktoria από το 1907 έως το 1917 και το 1918 αποφοίτησε από το λύκειο Victoria-Luise-Schule (σήμερα Γυμνάσιο Γκαίτε, Goethe Gymnasium Berlin-Wilmersdorf). Έλαβε σπουδές στο βιολί και έδειξε ενδιαφέρον στο θέατρο και την ποίηση ως έφηβη.
== Καριέρα ==▼
== Β' Παγκόσμιος Πόλεμος ==▼
=== Πρώτα χρόνια ===
Οι πρώτες επαγγελματικές εμφανίσεις της στην σκηνή ήταν ως μέλος του χορού σε περιοδεία υπό τη διεύθυνση του Ρούντολφ Νέλσον στο Βερολίνο. Το 1922 η Ντίτριχ έδωσε εξετάσεις για εισαγωγή στην δραματική σχολή του θεατρικού επιχειρηματία [[Μαξ Ράινχαρντ]] στις οποίες απέτυχε ; ωστόσο, σύντομα ξεκίνησε να εργάζεται στα θέατρά του ως μέλος του χορού και σε μικρούς ρόλους σε δραματικά έργα. Αρχικά δεν έλαβε ιδιαίτερη προσοχή. Έκανε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο παίζοντας έναν ρόλο στην ταινία ''Ο Μικρός Ναπολέοντας'' (1923).
Γνώρισε τον μελλοντικό της σύζυγο Ρούντολφ Σίμπερ στα γυρίσματα της ταινίας ''Tragödie der Liebe'' το 1923. Η Ντίτριχ και ο Σίμπερ παντρεύτηκαν με πολιτικό γάμο στο Βερολίνο στις 17 Μαΐου 1923. Το μοναδικό παιδί τους, η κόρη Μαρία Ελίζαμπεθ Σίμπερ, γεννήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 1924.
Η Ντίτριχ συνέχισε να εργάζεται στο θέατρο και στον κινηματογράφο τόσο στο Βερολίνο όσο και στην Βιέννη καθ'όλη την διάρκεια της δεκαετίας του 1920. Στο θεατρικό σανίδι είχε ρόλους ιδιαίτερης σημασίας στα ''Pandora's Box'' του Frank Wedekind, ''The Taming of the Shrew'' και ''A Midsummer Night's Dream'' του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, ''Back to Methuselah'' και ''Misalliance'' του Τζορτζ Μπέρναρντ Σο. Ωστόσο στα μιούζικαλ όπως στα ''Broadway'', ''Es Liegt in der Luft'' και ''Zwei Krawatten'' έλαβε την μεγαλύτερη προσοχή από το κοινό. Προς το τέλος της δεκαετίας του 1920, η Ντίτριχ έπαιξε ποικίλους ρόλους στο πανί, συμπεριλαμβανομένων των ρόλων στα ''Café Elektric'' (1927), ''Ich küsse Ihre Hand, Madame'' (1928), and ''Das Schiff der verlorenen Menschen'' (1929).
=== Αναγνώριση ===
Το 1929, η Ντίτριχ έλαβε τον πρωτοποριακό ρόλο της Λόλα, μιας σέξυ τραγουδίστριας του καμπαρέ, που οδήγησε στην συμπαραγωγή της ταινίας [[Γαλάζιος Άγγελος|''Γαλάζιος Άγγελος'']] το 1930 μαζί με την Paramount Productions. Ο [[Γιόζεφ φον Στέρνμπεργκ]] σκηνοθέτησε την ταινία και έλαβε συγχαρητήρια επειδή "ανακάλυψε" την Ντίτριχ. Η ταινία είναι αξιοσημείωτη επειδή παρουσιάστηκε το τραγούδι κατατεθέν της Ντίτριχ "Falling in Love Again", το οποίο είχε ηχογραφήσει για την εταιρεία Electrola. Την δεκαετία του 1930 η Ντίτριχ έκανε περαιτέρω ηχογραφήσεις του τραγουδιού για τις εταιρείες Polydor και Decca Records.
=== Επιτυχία στις Ηνωμένες Πολιτείες ===
Το 1930, μετά την διεθνή επιτυχία του [[Γαλάζιος Άγγελος|''Γαλάζιου Άγγελου'']], και με την παρότρυνση του [[Γιόζεφ φον Στέρνμπεργκ]], ο οποίος είχε ήδη εγκατασταθεί στο Χόλυγουντ, η Ντίτριχ πήγε στις Ηνωμένες Πολιτείες μετά από το συμβόλαιο με την Paramount Pictures. Η εταιρεία αυτή απέκτησε την Ντίτριχ ως την γερμανική απάντηση στην απόκτηση της Σουηδέζας Γκρέτα Γκάρμπο από την Metro-Goldwyn-Mayer. Ο [[Γιόζεφ φον Στέρνμπεργκ|Στέρνμπεργκ]] την καλωσόρισε με δώρα, συμπεριλαμβανομένων μιας πράσινης Ρολς Ρόις. Το αυτοκίνητο εμφανίστηκε στην πρώτη τους αμερικανική ταινία [[Μαρόκο (ταινία 1930)|''Μαρόκο'']].
Η Ντίτριχ πρωταγωνίστησε σε έξι ταινίες του [[Γιόζεφ φον Στέρνμπεργκ|Στέρνμπεργκ]] με την Paramount από το 1930 μέχρι το 1935. Ο [[Γιόζεφ φον Στέρνμπεργκ|Στέρνμπεργκ]] συνεργάστηκε πετυχημένα με την Ντίτριχ προκειμένου να δημιουργηθεί η εικόνα μιας μυστηριώδους μοιραίας γυναίκας. Την ενθάρρυνε να χάσει βάρος και την εκπαίδευσε αρκετά στην υποκριτική. Πρόθυμα ακολούθησε την μερικές φορές επιθετική του συμπεριφορά, με την οποία άλλοι ηθοποιοί αντιδρούσαν.
Στο [[Μαρόκο (ταινία 1930)|''Μαρόκο'']] (1930) η Ντίτριχ ήταν πάλι στην ομάδα των ηθοποιών ως τραγουδίστρια καμπαρέ. Η ταινία είναι περισσότερο γνωστή για την σκηνή όπου η Ντίτριχ ερμηνεύει ένα τραγούδι ντυμένη με μια ανδρική άσπρη γραβάτα και φιλάει μια άλλη γυναίκα - προκλητική σκηνή για την εποχή. Η ταινία απέσπασε μόνο μια υποψηφιότητα για Όσκαρ.
Το [[Μαρόκο (ταινία 1930)|''Μαρόκο'']] ακολουθήθηκε από το [[Κατάσκοπος Χ-27|''Κατάσκοπος Χ-27'']] (1931), μια τεράστια επιτυχία με την Ντίτριχ να ενσαρκώνει έναν κατάσκοπο, τύπου Μάτα Χάρι. Το [[Σαγκάη Εξπρές|''Σαγκάη Εξπρές'']] (1932) ήταν η μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία του [[Γιόζεφ φον Στέρνμπεργκ|Στέρνμπεργκ]] και της Ντίτριχ και έγινε η ταινία με τις μεγαλύτερες εισπράξεις για το 1932. Η Ντίτριχ και ο [[Γιόζεφ φον Στέρνμπεργκ|Στέρνμπεργκ]] συνεργάστηκαν ξανά στην ρομαντική ταινία ''Blonde Venus'' (1932). Η Ντίτριχ εργάστηκε χωρίς τον [[Γιόζεφ φον Στέρνμπεργκ|Στέρνμπεργκ]] για πρώτη φορά μετά από τρία χρόνια στο ρομαντικό δράμα ''Song of Songs'' (1933), ενσαρκώνοντας μια Γερμανίδα χωρικό,υπό την σκηνοθεσία του Ρούμπεν Μαμούλιαν. Οι δυο τελευταίες ταινίες της Ντίτριχ και του [[Γιόζεφ φον Στέρνμπεργκ|Στέρνμπεργκ]] ''The Scarlet Empress'' (1934) και ''The Devil Is a Woman'' (1935) ήταν οι ταινίες με τα χαμηλότερα κέρδη. Η Ντίτριχ αργότερα υπογράμμισε ότι ήταν στα καλύτερά της στην ταινία ''The Devil Is a Woman''.
Η πρώτη ταινία της Ντίτριχ μετά το τέλος της συνεργασίας της με τον [[Γιόζεφ φον Στέρνμπεργκ|Στέρνμπεργκ]] ήταν η ταινία ''Desire'' (1936) του Φρανκ Μπόρτζαγκ, μια εμπορική επιτυχία που έδωσε στην Ντίτριχ μια ευκαιρία να δοκιμαστεί στην ρομαντική κωμωδία. Το επόμενο έργο της, ''I Loved a Soldier'' (1936), κατέληξε σε παταγώδη αποτυχία όταν η ταινία παρέμεινε για αρκετές εβδομάδες στο στάδιο της παραγωγής εξαιτίας σεναριακών προβλημάτων, δημιουργώντας σύγχυση και καταλήγοντας στην απόλυση του σκηνοθέτη Ερνστ Λούμπιτς.
=== Αναγέννηση ===
Το 1939, με την παρότρυνση του [[Γιόζεφ φον Στέρνμπεργκ]], δέχτηκε την προσφορά του παραγωγού Τζόε Πάστερνακ για να παίξει ρόλους διαφορετικού ύφους στις πρώτες ταινίες της μετά από αποχή δύο ετών : τον ρόλο της καουμπόισας Φρέντσι στην κωμωδία [[Σαρξ και διάβολος]], μαζί με τον Τζέιμς Στιούαρτ. Αυτός ήταν ένας λιγότερο καλοπληρωμένος ρόλος από εκείνους στους οποίους ήταν συνηθισμένη. Ο εν λόγω ρόλος αναγέννησε την καριέρα της και το "See What the Boys in the Back Room Will Have", τραγούδι που εισήγαγε στην σειρά, έγινε επιτυχία όταν το ηχογράφησε για την εταιρεία Decca. Ενσάρκωσε παρόμοιους ρόλους στην ταινία ''Επτά Αμαρτωλοί'' (1940) και ''The Spoilers'' (1942), και στις δυο ταινίες μαζί με τον Τζον Γουέιν.
Ενώ η Ντίτριχ δεν απέκτησε ποτέ πλήρως την προηγούμενη τηλεοπτική της επιτυχία, συνέχισε να συμμετέχει σε κινηματογραφικές ταινίες, συμπεριλαμβανομένων διακεκριμένων σκηνοθετών όπως ο Άλφρεντ Χίτσκοκ, ο Φριτζ Λανγκ, ο Όρσον Ουέλς και ο Μπίλυ Γουάιλντερ σε ταινίες όπως [[Φλόγα και πάθος|''Φλόγα και πάθος'']] (1948), [[Πονεμένο Ρομάντζο|''Πονεμένο Ρομάντζο'']] (1950), ''Rancho Notorious'' (1952), ''[[Μάρτυρας Κατηγορίας]] ''(1957) και ''[[Τα απόρρητα της Νυρεμβέργης]].''
Η Ντίτριχ ήταν γνωστή για τις ισχυρές πολιτικές πεποιθήσεις της και την ικανότητά της να τις μεταδίδει. Σε συνεντεύξεις, η Ντίτριχ δήλωνε ότι εκπρόσωποι του ναζιστικού κόμματος την είχαν πλησιάσει για να επιστρέψει στην Γερμανία αλλά ότι είχε απορρίψει την πρότασή τους. Στα τέλη της δεκαετίας του 1930, η Ντίτριχ δημιούργησε ένα φιλανθρωπικό οργανισμό μαζί με τον Μπίλυ Γουάιλντερ και αρκετούς άλλους Γερμανούς προκειμένου να βοηθήσουν τους Ιησουίτες να διαφύγουν από την Γερμανία. Το 1937 ο μισθός της από την ταινία ''Knight Without Armor'' ($450,000) διατέθηκε προς βοήθεια των προσφύγων. Το 1939 έγινε αμερικανίδα υπήκοος και απαρνήθηκε την γερμανική της υπηκοότητα. Τον Δεκέμβριο του 1941, οι Ηνωμένες Πολιτείες εισήχθησαν στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και η Ντίτριχ έγινε μια από τις πρώτες διασημότητες που βοήθησαν στην πώληση πολεμικών ομολόγων. Έκανε περιοδεία στις Ηνωμένες Πολιτείες από τον Ιανουάριο του 1042 μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1943 και αναφέρεται ότι πούλησε περισσότερα ομόλογα από κάθε άλλος κινηματογραφικός αστέρας.
Γραμμή 71 ⟶ 99 :
Το περιεχόμενο του διαμερίσματος της Ντίτριχ στο Μανχάταν, μαζί με άλλα προσωπικά της αντικείμενα όπως χρυσαφικά και ρούχα, πουλήθηκαν σε μια δημόσια δημοπρασία στο Λος Άντζελες την 1η Νοεμβρίου 1997. Το πρώτο της διαμέρισμα, που βρίσκεται στην οδό Παρκ Άβενιου 993, πουλήθηκε για $615,000 το 1998.
▲== Καριέρα ==
== Προσωπική ζωή ==
| |||