Ελευθεροτεκτονισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Gts-tg (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Nikolaos16 (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Γραμματικά λάθη κυρίως.
Γραμμή 1:
{{Ελευθεροτεκτονισμός}}
[[Αρχείο:Square compasses.svg|thumb|right|220px| Ο Τεκτονικός [[Ο Τεκτονικός Γνώμων και Διαβήτης|Γνώμων και Διαβήτης]].<br />(''Τον συναντάμε με ή δίχως το λατινικό γράμμα [[G]]'')]]
[[Αρχείο:Santacruzmasontemple03.jpg|thumb|right|220px|ΜασονικόΜασονικός ναόναός [[Σάντα Κρουθ ντε Τενερίφε]]]]
Ο '''ελευθεροτεκτονισμός''' (γνωστός και ως '''μασονία''' ή '''τεκτονισμός''') είναι παγκόσμιο σύστημα [[αδελφότητα|αδελφοτήτων]], που ξεκίνησε κατά τα τέλη του 16ου/αρχές του 17ου αιώνα και αριθμεί γύρω στα 5 εκατομμύρια μέλη. Οι επιμέρους αδελφότητες, των οποίων η σχέση και μεταξύ τους σύνδεση κυμαίνεται, έχουν ως κοινά στοιχεία κάποιες εθιμοτυπικές διαδικασίες (όπως τη χρήση ιεραρχίας και συγκεκριμένα σύμβολα) και την αναγκαιότητα κάθε μέλος να πιστεύει σε κάποια ''ανώτερη δύναμη'' ή [[Θεός|Θεό]].
 
Γραμμή 247:
Κάθε υποψήφιος αναλαμβάνει κάποιες υποχρεώσεις, βάσει του όρκου που δίνει κατά τη μύησή του στην αδελφότητα. Οι υποχρεώσεις αυτές είναι να παραμένει πιστός στους κανόνες της αδελφότητας και να τηρεί τα «μυστικά του ελευθεροτεκτονισμού», που είναι τα διάφορα σημεία, τεκμήρια και λέξεις αναγνώρισης σε κάθε βαθμό.<ref name="Ritual" /> Στις «κανονικές» Στοές αυτός ο όρκος δίνεται οικεία βουλήσει, στη «Βίβλο του Ιερού Νόμου» του Υπέρτατου Όντος που ο κάθε υποψήφιος πιστεύει.
 
=== ΟροθέσιαΟριοθέσια ===
 
Τα ''οροθέσιαοριοθέσια'' του Ελευθεροτεκτονισμού ορίζονται ως αρχαίες και αμετάβλητες αρχές και κριτήρια με τα οποία κρίνεται η «κανονικότητα» των στοών και των μεγάλων στοών. Κάθε μεγάλη στοά είναι αυτοδιοικούμενη και δεν υπάρχει κάποιο μοναδικό σώμα που να άρχει στο σύνολο του ελευθεροτεκτονισμού, για αυτόν τον λόγο η μετάφραση των οροθεσίων ποικίλλει ανάμεσα στις μεγάλες στοές.
 
Η σκέψη για οροθέσιατα οριοθέσια εμφανίζεται σε ελευθεροτεκτονικούς κανονισμούς από το [[1723]], και μάλλον προέρχονται από τους κανονισμούς των μεσαιωνικών συντεχνιών λιθοξόων. Το [[1858]], ο Albert G. Mackey επιχείρησε να θεσπίσει 25 οροθέσιαοριοθέσια.<ref>{{cite journal
{{cite journal
| last = Mackey
| first = Albert G.
Γραμμή 281:
| quote = Illustrious Borgnine also told of the difficulties he had in becoming a Mason. He did not know that, at the time, it was necessary to ask three times.
| accessdate = 2006-07-12 |archiveurl=http://web.archive.org/web/20010528020249/http://www.srmason-sj.org/council/journal/jan01/cijan.html|archivedate=2001-05-28}}</ref>
 
Κάποιες Στοές είναι πιο δεκτικές σε νέα μέλη ενώ άλλες περισσότερο επιλεκτικές. Ασχέτως με τον τρόπο που μια Στοά δέχεται υποψηφίους, ένας υποψήφιος για να γίνει δεκτός ως μέλος της και να μυηθεί από αυτή στον Ελευθεροτεκτονισμό, πρέπει να υπερψηφισθεί από τα μέλη της ενόσω αυτή είναι «ανοιχτή», δηλαδή ενόσω η Στοά εργάζεται. Το εάν ο υποψήφιος γίνεται αποδεκτός με σχετική ή απόλυτη πλειοψηφία, διαφέρει ανά περίπτωση και εξαρτάται από τον εσωτερικό κανονισμό της εκάστοτε Στοάς.
 
Γραμμή 287 ⟶ 288 :
Γενικότερα, για να γίνει Ελευθεροτέκτονας στον (αμιγή) Τεκτονισμό, κάποιος υποψήφιος πρέπει:<ref name="Aims and Relationships"/>
 
* Να είναι ενήλικας άνδρας ή γυναίκαενήλικας που προσέρχεται αυτοβούλως.
* Να πιστεύει σε κάποιο Υπέρτατο Ον, όποια υπόσταση και εάν έχει αυτό για τον καθένα. (Άθεοι δεν γίνονται δεκτοί).
* Να έχει τουλάχιστον το ελάχιστο της αποδεκτής ηλικίας. Αυτό κυμαίνεται από 18 έως 25 έτη αναλόγως της Μεγάλης Στοάς (Στην Ελλάδα είναι τα 21 έτη).