Νόαμ Τσόμσκι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ προστέθηκε η Κατηγορία:Αντικουλτούρα δεκαετίας 1960 (με το HotCat) |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
{{πηγές|27|12|2012}}{{πληροφορίες επιστήμονα}}Ο '''Νόαμ Τσόμσκι''' ([[αγγλικά|αγγ]]: Avram Noam Chomsky, γενν. [[7 Δεκεμβρίου]] [[1928]]) είναι [[ΗΠΑ|Αμερικανός]] καθηγητής στο Τμήμα [[Γλωσσολογία|Γλωσσολογίας]] και [[Φιλοσοφία|Φιλοσοφίας]] του [[Τεχνολογικό Ινστιτούτο Μασαχουσέτης|Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης]] (MIT)<ref>''[[The Cambridge Dictionary of Philosophy]]'' (1999),
Ο Τσόμσκι είναι ο εισηγητής της λεγόμενης «γενετικής-μετασχηματιστικής γραμματικής», κυρίως με το ριζοσπαστικό γλωσσολογικό του σύγγραμμα ''Συντακτικές Δομές'' του [[1957]]. Η γενετική θεωρία για τη γλώσσα, παρά τις αλλεπάλληλες εξελίξεις και αναθεωρήσεις της, χαρακτηρίζεται από κάποιες σταθερές παραδοχές όπως η ακόλουθη: η ικανότητα του ανθρώπου να παράγει και να κατανοεί ασύλληπτο για τον ανθρώπινο νου αριθμό προτάσεων είναι έμφυτη και μας οδηγεί βάσιμα στην υπόθεση για την ύπαρξη γλωσσικών καθολικών, γενικευμένων δομών και περιορισμών στους οποίους υπακούν όλες οι φυσικές γλώσσες, παρά την παρατηρούμενη τεράστια τυπολογική ποικιλία τους. Η ύπαρξη μιας εγγενούς «Καθολικής Γραμματικής» καθιστά το παιδί ικανό να μαθαίνει τη μητρική του γλώσσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, παρά την αποσπασματικότητα των δεδομένων τα οποία προσλαμβάνει ο άνθρωπος κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής του.
Γραμμή 5:
Ο Τσόμσκι αμφισβήτησε τη συμπεριφοριστική θεωρία για την γλωσσική κατάκτηση και προώθησε ένα τυπικό/[[Τυπική γραμματική#Τυπικός ορισμός|φορμαλιστικό]] πρότυπο περιγραφής και ανάλυσης της γλώσσας, ιδιαίτερα στο επίπεδο της σύνταξης. Ο τρόπος με τον οποίο ο Τσόμσκι απέδωσε φορμαλιστικά την γλωσσική ικανότητα εξηγεί επαρκώς τη λεγόμενη "γλωσσική δημιουργικότητα", κεντρική ιδιότητα των φυσικών γλωσσών: με ένα πεπερασμένο αριθμό κανόνων και ένα ορισμένο σύνολο γλωσσικών μονάδων (φωνολογικών και λεξικών), οι άνθρωποι είναι ικανοί να παραγάγουν και να αντιληφθούν άπειρο πλήθος προτάσεων, συμπεριλαμβανομένων προτάσεων που ποτέ ξανά δεν έχουν παραχθεί.
Ο Chomsky αναφέρει ότι τα παιδιά δεν γεννιούνται
== Συνεισφορά στη γλωσσολογία ==
=== Συντακτικές Δομές (1957) και Βασική Θεωρία (1965) ===
Ο Τσόμσκι δημοσιεύει το [[1957]] τις ''Συντακτικές Δομές'' (''Syntactic Structures'')<ref>{{cite journal
# Π-> ΟΦ + ΡΦ
Γραμμή 25:
Κρίνεται ωστόσο ότι ούτε το πρότυπο φραστικής δομής επαρκεί πλήρως, για τους εξής λόγους:
α) δεν μπορεί να αποδώσει τη δομή προτάσεων με
Η πρόταση παράγεται κανονικά ως εξής:
Γραμμή 38:
# Πρόθ-> από.
Εφαρμόζοντας τους κανόνες επαναγραφής, η δυνατή παραγόμενη δομή είναι η (ii)
β) κατ' επέκταση, δεν μπορεί να αποδώσει τις δομικές σχέσεις μεταξύ διαφορετικών προτάσεων, τις οποίες ωστόσο ο φυσικός ομιλητής διαισθητικά αντιλαμβάνεται, π.χ. μεταξύ των προτάσεων (iii)
Για τους παραπάνω λόγους, ο Τσόμσκι κρίνει αναγκαία τη συμπλήρωση της [[γραμματική|γραμματικής]] της φραστικής δομής με
:ΟΦ<sub>1</sub> Ρ<sub><nowiki>[ενεργ]</nowiki></sub> ΟΦ<sub>2</sub> --> ΟΦ<sub>2</sub> Ρ<sub><nowiki>[παθ]</nowiki></sub> από ΟΦ<sub>1</sub>
Οι δομικά συγγενείς προτάσεις θεωρείται ότι ανάγονται στην ίδια ''Βαθεία Δομή''. Με την λειτουργία των κατάλληλων μετασχηματιστικών κανόνων, η Βαθεία Δομή μπορεί να δώσει στην ''Επιφανειακή Δομή'' διαφορετικές προτάσεις. Η διάκριση Βαθείας και Επιφανειακής Δομής ανάγεται κυρίως στο έργο του Τσόμσκι ''Απόψεις της Συντακτικής Θεωρίας'' (Aspects of the Theory of Syntax) του [[1965]], όπου γίνεται επίσης η προσάρτηση στη γραμματική και του σημασιολογικού τομέα, τον οποίο είχαν παραμερίσει οι δομιστικών καταβολών
Λεξικό + Κανόνες Φραστικής Δομής
Γραμμή 59:
=== Διευρυμένη Βασική Θεωρία (δεκαετία 1970) ===
Από τις διαλέξεις του Τσόμσκι στην Πίζα της [[Ιταλία|Ιταλίας]] το [[1979]], τέθηκαν οι βάσεις για μια νέα προσέγγιση, βασισμένη σε ένα πλαίσιο
:«''
Μια χαρακτηριστική περίπτωση Παραμέτρου είναι η δυνατότητα/μη δυνατότητα παράλειψης του γραμματικού υποκειμένου (''pro-drop parameter''). Γλώσσες όπως η Ελληνική, που μπορούν να έχουν μη φωνολογικά εκπεφρασμένο υποκείμενο, χαρακτηρίζονται ως pro-drop γλώσσες, ενώ γλώσσες όπως τα αγγλικά, όπου η δήλωση του υποκειμένου είναι υποχρεωτική, χαρακτηρίζονται ως ''non pro-drop''.
Γραμμή 67:
Έτσι, σύμφωνα με αυτήν την οπτική, το παιδί κατακτά εύκολα τη μητρική του γλώσσα, εφόσον κατέχει εγγενώς ένα σύνολο καθολικών αρχών και το μόνο που χρειάζεται να κάνει είναι, αφενός, με λίγες μόνο ενδείξεις από το περιβάλλον του, να ενεργοποιήσει τις κατάλληλες παραμετρικές επιλογές και, αφετέρου, να μάθει απλώς ένα σύνολο λεξημάτων, γραμματικών μορφημάτων και ιδιω(μα)τισμών.
Η νέα αυτή φάση της γενετικής θεωρίας συνοδεύεται από αλλαγές και στον
α) λεξική κατηγορία Χ, π.χ. Ο (όνομα), Ρ (ρήμα), Πρόθ (Πρόθεση), Επίθ (Επίθετο),
Γραμμή 80:
α. Χ΄΄--> (Υ), Χ΄
β. Χ΄ --> Υ, Χ΄ (αλλά και: Χ΄΄--> (Υ),Χ΄΄ «''
γ. Χ΄ --> Χ, (Υ)
Γραμμή 92:
Η κοινή αυτή ανατομία που παρουσιάζουν οι φράσεις και των τεσσάρων βασικών λεξικών κατηγοριών (Ο, Ρ, Επίθ, Πρόθ), δηλαδή η δυνατότητα αναπαράστασής τους με τη σύμβαση του Χ-τονούμενου, θεωρείται ως μια καθολική Αρχή.
Άλλη σημαντική καινοτομία αυτού του προτύπου προς την κατεύθυνση της οικονομίας και της καθολικότητας (επικρατούσα τάση της θεωρίας κατά τη δεκαετία του '70 κ.εξ.) ήταν ο περιορισμός του αριθμού των μετασχηματιστικών κανόνων σε έναν μόνο, τον κανόνα
Και ένα παράδειγμα μετακινήσεων από τα αγγλικά:
[[Αρχείο:Mov-syntax tree.png]]
Γραμμή 104:
β) Η ΟΦ Mary μετακινείται από τη θέση του χαρακτηριστή της ΡΦ (VP), την αρχική θέση όπου παράγεται ο δράστης, στη θέση του χαρακτηριστή της IP, όπου θεωρείται ότι προσλαμβάνει (αφηρημένη) πτώση ονομαστική.
γ) Η wh-φράση
σσ. Και οι λειτουργικές κατηγορίες, π.χ. η Κλίση (I) και ο Συμπληρωματικός Δείκτης (C), ακολουθούν, όπως και οι λεξικές κατηγορίες, τη δομή του Χ-τονούμενου.
Η πιο πρόσφατη εκδοχή της θεωρίας (από τη δεκαετία του '90 και εξής), ο [[μινιμαλισμός]], αποτυπώνεται μεταξύ άλλων στα έργα του ''The Minimalist Program'' <ref>{{PDFlink|[http://www.let.rug.nl/zwart/docs/minprogrev.pdf The minimalist program]}}</ref>([[1995]]) και ''Minimalist Inquiries''<ref>{{PDFlink|[http://ocw.mit.edu/courses/linguistics-and-philosophy/24-952-advanced-syntax-spring-2007/lecture-notes/minimalist_hdt.pdf Minimalist Inquiries]}}</ref> ([[2000]]) και αποτελεί προέκταση της θεωρίας
== Πολιτική ==
Γραμμή 115:
Ο Νόαμ Τσόμσκι είναι ευρέως γνωστός διανοούμενος, πολιτικός ακτιβιστής και επικριτής της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ και άλλων κυβερνήσεων. Ο ίδιος αυτοχαρακτηρίζεται ελευθεριακός [[Σοσιαλισμός|σοσιαλιστής]], υποστηρικτής του [[Αναρχοσυνδικαλισμός|αναρχοσυνδικαλισμού]] ενώ θεωρείται σημαίνουσα προσωπικότητα στο χώρο της [[Αριστερά (πολιτική)|Αριστεράς]] στις ΗΠΑ. Οι πολιτικές του θέσεις έχουν αλλάξει ελάχιστα από τη νεανική του ηλικία,{{sfnm|1a1=Barsky|1y=1997|1p=95|2a1=McGilvray|2y=2014|2p=4}} και το περιβάλλον της εβραϊκής μεσοαστικής οικογένειας στο οποίο μεγάλωσε.{{sfn|Sperlich|2006|p=77}}{{sfnm|1a1=Sperlich|1y=2006|1p=14|2a1=McGilvray|2y=2014|2p=17}} Θεωρεί τις θέσεις του όχι ως ακριβείς πολιτικές θεωρίες αλλά ως ιδανικά που καλύπτουν τις ανάγκες του ανθρώπινου είδους, όπως η [[ελευθερία]], [[κοινωνία]], και ελευθερία συναναστροφής.{{sfn|McGilvray|2014|p=17}} Αντίθετα με τους [[Μαρξιστής|μαρξιστές]], ο Τσόμσκι θεωρεί πως η [[πολιτική]] δεν μπορεί να οριστεί από την [[επιστήμη]].{{sfnm|1a1=Sperlich|1y=2006|1p=74|2a1=McGilvray|2y=2014|2p=16}}
Η κύρια ώθηση πίσω από τις πεποιθήσεις της πολιτικής κοσμοθεωρίας του Τσόμσκι είναι η ιδέα πως η [[αλήθεια]] σχετικά με την πολιτική πραγματικότητα διαστρεβλώνεται συστηματικά και οργανωμένα μέσω της χειραγώγησης από τα μεγαλο-επιχειρηματικά συμφέροντα, πολιτικές ελίτ, και τα [[Μέσα μαζικής ενημέρωσης|Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης]] τα οποία ελέγχονται επίσης από αυτά τα κέντρα εξουσίας,{{sfn|Rai|1995|pp=20}}{{sfn|Rai|1995|pp=42}} και ο ίδιος ασχολείται με την αποκάλυψη αυτών των δραστηριοτήτων.{{sfn|Sperlich|2006|p=8}} Θεωρεί πως η [[κοινή λογική]] είναι αρκετή για την ανακάλυψη της αλήθειας, εάν εφαρμοστεί υπό το πρίσμα της κριτικής σκέψης και με επίγνωση του ρόλου που διαδραματίζει η ιδιοτέλεια και αυτοεξαπάτηση στον εαυτό του καθενός καθώς και έναντι στους άλλους.{{sfnm|1a1=Sperlich|1y=2006|1p=74|2a1=McGilvray|2y=2014|2pp=12–13}} Αν και έχει συμμετάσχει σε πολλές πολιτικές διαμαρτυρίες και συγκεντρώσεις, ταυτίζεται περισσότερο με τον τομέα της εκπαίδευσης και προσφέρει δωρεάν σεμινάρια και διαλέξεις με σκοπό την ενδυνάμωση και ενθάρρυνση ευρύτερης πολιτικής συνειδήσεως.{{sfn|Sperlich|2006|p=71}}
Είναι επίσης γνωστός για την διαχρονικά αιχμηρή κριτική προς την εξωτερική πολιτική των [[Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής|Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής]], και την διάβρωση που υφίσταται η κυβέρνηση των ΗΠΑ από τις μεγάλες εταιρείες και επιχειρηματικό κατεστημένο, κάτι που έχει παγκόσμιο αρνητικό αντίκτυπο μέσω του επηρεασμού της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ,{{sfn|Sperlich|2006|p=92}} με τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα που αναφέρει να είναι αυτά του πολέμου στο Βιετνάμ, Φιλιπίννες, Λατινική Αμερική και Μέση Ανατολή.{{sfn|McGilvray|2014|p=13}} Έχει επίσης διατυπώσει έντονη κριτική προς το [[Ισραήλ]] σχετικά με το [[Κράτος της Παλαιστίνης|Παλαιστινιακό ζήτημα]], με αποτέλεσμα να του έχει απαγορευτεί η είσοδος στη χώρα το 2010.<ref>{{Cite web|url=http://www.theguardian.com/world/2010/may/16/israel-noam-chomsky-palestinian-west-bank|title=Noam Chomsky barred by Israelis from lecturing in Palestinian West Bank|last=Pilkington|first=Ed|date=2010-05-16|website=the Guardian|access-date=2016-05-04}}</ref><ref>{{Cite news|url=http://www.nytimes.com/2010/05/18/world/middleeast/18chomsky.html|title=Israel Roiled After Chomsky Barred From West Bank|last=Bronner|first=Ethan|date=2010-05-17|newspaper=The New York Times|issn=0362-4331|access-date=2016-05-04}}</ref><ref>{{Cite web|url=http://www.aljazeera.com/news/middleeast/2010/05/201051904343834346.html|title=Israel: Chomsky ban 'big mistake'|website=www.aljazeera.com|access-date=2016-05-04}}</ref>
Θεωρεί πως οι περισσότερες [[θεωρίες συνωμοσίας]] είναι αναποτελεσματικές, καθώς δεν φέρνουν πρακτικά αποτελέσματα και αποπροσανατολίζουν τους ανθρώπους από το να ασχολούνται με την δημιουργία και βελτίωση της πολιτικής σε θεσμικό επίπεδο, όπου η ατομική χειραγώγηση είναι δευτερεύουσα ως προς τις ευρύτερες κοινωνικές εγκλίσεις.{{sfn|Rai|1995|pp=70}} Σχετικά με την κριτική που έχει δεχθεί πως και οι δικές του θεωρίες αποτελούν θεωρία συνομωσίας, απάντησε πως θεωρεί πολύ λογικό τα ΜΜΕ να χειραγωγούν τις πληροφορίες έτσι ώστε να αποτελούν ένα καλύτερο προϊόν προς πώληση, όπως κάθε άλλη επιχείρηση.{{sfn|Rai|1995|pp=42}}
|