Βιμινάκιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 47:
[[File:Viminatium.jpg|thumb|right|200px|Ερείπια των [[Θέρμες|Θερμών]] στο Βιμινάκιο.]]
[[File:Skelet.jpg|thumb|200px|Σκελετοί μητέρας και παιδιών που πέθαναν από [[ πανώλη]] στη Ρωμαϊκή πόλη Βιμινάκιο γύρω στο 251 μ.Χ. και τάφηκαν μαζί στον τομέα των ευγενών στο νεκροταφείο της πόλης.]]
Τα ερείπια του Βιμινάκιοy, πρωτεύουσας της Rωμαϊκής επαρχίας thw [[Μοισία|Aνω Μοισίας]], βρίσκονται στην περιοχή των χωριών Στάρι Κόστολατς και Ντρμνο, περίπου 12 χλμ. από την πόλη Κόστολατς και περίπου 159 χλμ. νοτιοανατολικά του [[Βελιγράδι|Βελιγραδίου]]. Το Βιμινάκιο ήταν μία από τις σημαντικότερες Ρωμαϊκές πόλεις και στρατιωτικές βάσεις κατά την περίοδο από τον 1ο ως τον 4ο αιώνα. Η εξαιρετική στρατηγική του σημασία είχε να κάνει τόσο με την υπεράσπιση των βόρειων συνόρων της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας όσο και των επικοινωνιών και των εμπορικών συναλλαγών. Εξίσου ελκυστική για τους Ρωμαίους ήταν η ενδοχώρα της κοιλάδας του ποταμού [[Μλάβα]], πλούσια σε μεταλλεύματα και σιτηρά. Στους Ρωμαϊκούς χρόνους η βόρεια πλευρά της πόλης βασιζόταν άμεσα στον κλάδο του [[ΔούναβηςΔούναβη]], ενώ η δυτική πλευρά οριζόταν από τον ποταμό Μλάβα. Μόνο μεταγενέστερα το Βιμινάκιο εξαπλώθηκε στην αριστερή όχθη του Mλάβα. Χάρη στη θέση του, την ενδοχώρα και τις πλωτές οδούς το Βιμινάκιο αντιπροσώπευε μία από εκείνες τις περιοχές όπου η συνάντηση των πολιτισμών Ανατολής και Δύσης ήταν αναπόφευκτη. Αν και αυτοί οι δρόμοι είχαν πρωταρχικά στρατιωτική και στρατηγική λειτουργία απέκτησαν κατά την αρχαιότητα πολύ ζωηρή κυκλοφορία και σίγουρα συνέβαλαν το ίδιο το Βιμινάκιο να ευμερεί και να γίνει σημαντικός εμπορικός και επιχειρηματικός κόμβος. Εκεί τοποθετήθηκε η [[Λεγεώνα|7η Κλαυδιανή Ρωμαϊκή λεγεώνα]] και από τη στρατιωτική βάση προέκυψε ένας γειτονικός αστικός οικισμός. Το 117 επί της βασιλείας του [[Αδριανός|Αδριανού]] απέκτησε το καθεστώς πόλης. Στο στρατόπεδο εγκαταστάθηκαν 6.000 στρατιώτες και 30-40.000 κατοικούσαν στον οικισμό. Στο πρώτο μισό του 3ου αιώνα η πόλη ήταν σε πλήρη ανάπτυξη, όπως αποδεικνύεται από το γεγονός ότι εκείνη την εποχή απέκτησε το καθεστώς Ρωμαϊκής αποικίας και το δικαίωμα να κόβει το δικό της νόμισμα. Εδώ το 196 ο [[Σεπτίμιος Σεβήρο]]ς ανακήρυξε το γιο του [[Καρακάλλας|Καρακάλλα]] διάδοχο με τον τίτλο του "[[Καίσαρας|Καίσαρα]]". Στο μαυσωλείο ετάφη ο Ρωμαίος αυτοκράτορας [[Οστιλιανός]], που πέθανε το 251.
Μία λεγεώνα πιθανόν να είχε τοποθετηθεί εδώ από τον Αύγουστο (27 π.Χ.-14 μ.Χ.). Το 33/34 μ.Χ. κατασκευάστηκε ένας δρόμος που συνέδεε το Βιμινάκιο με τη Ραζαρία. Ο [[Κλαύδιος]] (41-54) επάνδρωσε το Βιμινάκιο, την Οίσκο και τη Νόβαι ως βάσεις για τις λεγεώνες της [[Μοισία]]ς.
Η πρώτη λεγεώνα που εμφανίζεται στο Βιμινάκιο ήταν η 7η Κλαυδιανή που προήλθε από τη [[Δαλματία]] το 52 μ.Χ.
Ο [[Τραϊανός|Αυτοκράτορας Τραϊανός]] (98-117) είχε το αρχηγείο του εδώ κατά τους [[Δακία|Δακικούς]] Πολέμους. Το 239 μ.Χ. επί της βασιλείας του [[Γορδιανός Γ΄|Γορδιανού]] (238-244) έγινε ''αποικία'' (''colonia'') με προνόμιο κοπής νομίσματος και στέγασε τν 7η και την 4ηη Λεγεώνα.
Ο Αυτοκράτορας [[Οστιλιανός]] ήταν γιος του Αυτοκράτορα [[Δέκιος|Δέκιου]], που σκοτώθηκε σε ενέδρα κοντά στην αρχαία πόλη Aμπρουτους που βρίσκεται στη σημερινή Βουλγαρία. Σύμφωνα με παλιό χειρόγραφο ο αυτοκράτορας Οστιλιανός και η μητέρα του ήλθαν στο Βιμινάκιο για να επιβλέψουν την οργάνωση της άμυνας των βόρειων συνόρων, αλλά και οι δύο πέθαναν από την πανώλη. Λόγω της απόστασης και του φόβου εξάπλωσης της πανώλης, θάφτηκε με όλες τις τιμές στο Βιμινάκιο.
Το Βιμινάκιο ήταν πρωτεύουσα της επαρχίας της Ανω Μοισίας. Στα τέλη της άνοιξης του 294 ο [[Διοκλητιανός]] ταξίδεψε ανά την επικράτειά του και αναδιοργάνωσε το Βιμινάκιο ως πρωτεύουσα της νέας επαρχίας ''Moesia Superior Margensis''. Παρήγγειλε οι άνθρωποι να γράφουν στα Λατινικά, σε αντίθεση με τα Ελληνικά στις νότιες επαρχίες. Το Viminacium ήταν το στρατόπεδο βάσης της 7ης Κλαύδιας Λεγεώνας και φιλοξένησε για κάποιο διάστημα την 4η Φλάβια Ευτυχή Λεγεώνα. Είχε ένα ρωμαϊκό αμφιθέατρο με χώρητικότητα 12.000.
Το 382 η πόλη ήταν ο τόπος συνάντησης του [[Θεοδόσιος Α΄|Θεοδόσιου]] και του [[Γρατιανός|Γρατιανού]] κατά τους Γοτθικούς Πολέμους.
<gallery>
| |||