Βυζαντινό νόμισμα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[Αρχείο:Justinian II, 7th c. (3542840557).jpg|250px|thumb|left|Νόμισμα επί Ιουστινιανού Β': σε αυτήν την όψη απεικονίζεται ο Χριστός με το αριστερό χέρι του να κρατάει Ευαγγέλιο και με το δεξί να ευλογεί.<ref>Νικόλαος Γεωργιάδης, Εισαγωγή στη βυζαντινή νομισματική, εκδ.Αφοί Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη, 2008, σελ.89</ref>]]

[[Αρχείο:Impero romano d'oriente, romano III, emissione aurea, 1028-1034.JPG|thumb|left|Χρυσό νόμισμα που απεικονίζει τον [[Ρωμανός Γ΄ Αργυρός|Ρωμανό Γ' Αργυρό]] να στέφεται από την Θεοτόκο]]

Την ίδια περίοδο πιθανολογείται η λειτουργία νομισματοκοπείου στην Τραπεζούντα και στις αρχές του 12ου αι. έχει ιδρυθεί εκεί από τον επαναστάτη Θεόδωρο Γαβρά.<ref>Βασιλική Πέννα, «Βυζαντινό νομισματικό σύστημα: παραγωγή και κυκλοφορία», στο: Η Ιστορική Διαδρομή της Νομισματικής Μονάδας στην Ελλάδα (Ε.Ι.Ε, Επιστήμης Κοινωνία/Ειδικές Μορφωτικές Εκδηλώσεις), Αθήνα 2002,σελ.74</ref>

 

Οι Εικονομάχοι αυτοκράτορες συνέχισαν την ιδεολογία του αυτοκράτορα-τοποτηρητή του Χριστού στη Γη. Όμως δεν απεικόνισαν τον Χριστό στα νομίσματά τους, αλλά τον Σταυρό του Γολγοθά πάνω σε τριβαθμιδωτή βάση<ref>Διονυσία Μίσσιου, «Τα νομίσματα της περιόδου της εικονομαχίας ως έκφραση πολιτικής ιδεολογίας», οβολός 2 (1997), σελ.162</ref> ή μέλη της δυναστείας τους. Παράλληλα στα νομίσματα της εικονομαχικής περιόδου απεικονίστηκε η απόπειρα διεύρυνσης των ορίων της εξουσίας τους: απεικονίστηκαν φορώντας ''χλαμύδα'' και ''λώρο'', ενδύματα που συμβόλιζαν την πολιτική και την πνευματική εξουσία.<ref>Νικόλαος Γεωργιάδης, Εισαγωγή στη βυζαντινή νομισματική, εκδ.Αφοί Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη, 2008,σελ.90</ref>

 

 

Μετά την αποκατάσταση των εικόνων στις πρόσθιες όψεις των χρυσών νομισμάτων απεικονίστηκε ο Χριστός Παντοκράτωρ. Στις οπίσθιες όψεις απιεκονίστηκε ο ιερός χαρακτήρας της εξουσίας του αυτοκράτορα ή της αυτοκράτειρας. Απεικονίσθηκε η στέψη των αυτοκρατόρων από το Χέρι του Θεού, τον Χριστό, την Παναγία, τον Αρχάγγελο Μιχαήλ.<ref>Νικόλαος Γεωργιάδης, Εισαγωγή στη βυζαντινή νομισματική, εκδ.Αφοί Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη, 2008,σελ.90</ref>Επίσης ο Άγιος Δημήτριος ως μάρτυρας της πίστεως.<ref>Ιωάννης Μότσιανος, Μαρία Πολυχρονάκη, «Τύπος παλαιολόγειου νομίσματος της συλλογής της 9ης ΕΒΑ με παράσταση του μαρτυρίου του αγίου Δημητριου», οβολός 4 (2000), σελ.211-231</ref>