Ελληνική ιστορία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
{{πηγές|11|05|2010}}
{{Ελληνική ιστορία}}
Η '''Ελληνική ιστορία''' είναι η ιστορία των [[Έλληνες|Ελληνικών]] που εχουν ινσταγκραμ! φύλων και πολιτισμού, από την εμφάνισή τους έως σήμερα. Παρ' όλο το ότι ανεξάρτητο κράτος με το όνομα [[Ελλάδα]] αναγνωρίσθηκε μόλις το [[1828]], η Ελληνική ιστορία εκτείνεται πέρα από τα γεωγραφικά όρια του σημερινού κράτους και σε μακριά περίοδο αιώνων προς το παρελθόν. Σε γενικές γραμμές η Ελληνική ιστορία χωρίζεται στις εξής περιόδους, συνήθως χωρίς σαφή όρια ανάμεσά τους:
* [[Μινωικός πολιτισμός]] (πριν το [[3η χιλιετία π.Χ.|3000 π.Χ.]]-[[1420 π.Χ.]])
Γραμμή 43:
=== Εποχή του χαλκού ===
Με την επικράτηση του χαλκού σαν βασικό υλικό κατασκευής εργαλείων και όπλων αρχίζει η λεγόμενη [[εποχή του χαλκού]] (περίπου 2600 π.Χ. – 1100 π.Χ.). Κάποιοι παλαιότεροι οικισμοί εγκαταλείπονται τώρα και πολλοί νέοι ιδρύονται, ήδη από το ξεκίνημα της περιόδου σε όλο τον [[Ελλάδα|ελληνικό γεωγραφικό χώρο]]. Από τις 929 θέσεις (στοιχεία 1990) της πρώιμης εποχής του χαλκού που έχουν εντοπιστεί, 9 βρίσκονται στην [[Ήπειρος|Ήπειρο]], 85 στην [[Μακεδονία]], 18 στην [[Θράκη]], 57 στην [[Θεσσαλία]], 206 στην [[Στερεά Ελλάδα]] και [[Εύβοια]], 172 στην [[Πελοπόννησος|Πελοπόννησο]], 16 με 17 στα νησιά του [[Ιόνιο πέλαγος|Ιονίου]], 229 στα νησιά του [[Αιγαίο|Αιγαίου]] και 136 στην [[Κρήτη]].
Η πληθυσμιακή αυτή έξαρση θεωρείται ότι δεν είναι δυνατό να εξηγηθεί μόνο με την βελτίωση των συνθηκών ζωής, λόγω της παγίωσης της γεωργοκτηνοτροφικής οικονομίας στην [[νεολιθική περίοδος|νεολιθική περίοδο]] και εικάζεται ότι οφείλεται και σε μεταναστεύσεις πληθυσμών. Η κατανομή του μεγάλου μέρους των θέσεων που κατοικούνται την πρώιμη εποχή του χαλκού (περίπου 2600 π.Χ. – 2000 π.Χ.), στον νότιο και ανατολικό ελληνικό χώρο υπονοεί ίσως μεταναστεύσεις πληθυσμών από ανατολικά προς την Ελλάδα. Αυτές οι μετακινήσεις δεν είναι κατακτητικές εκστρατείες αφού δεν συνοδεύονται από καταστροφές παλιότερων οικισμών ή τουλάχιστον δεν έχουν μέχρι τώρα βρεθεί [[αρχαιολογική μαρτυρία|αρχαιολογικές μαρτυρίες]] που να στηρίζουν ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Φαίνεται ότι παλιός και νέος πληθυσμός συνεργάζονται και τελικά συγχωνεύονται.
| |||