Πόλεμος του Βιετνάμ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτα: επεξεργασία κώδικα 2017
Γραμμή 32:
}}
 
Ο '''πόλεμος του Βιετνάμ''' ήταν ίσως η μεγαλύτερη ένοπλη σύγκρουση μεταξύ Δύσης και Ανατολής κατά τη διάρκεια του [[Ψυχρός Πόλεμος|Ψυχρού Πολέμου]]. Θεωρητικά η μάχη ήταν μεταξύ του Δημοκρατικού Στρατού του [[Βιετνάμ]] (Βόρειο Βιετνάμ) και της Δημοκρατίας του Βιετνάμ (Νότιο Βιετνάμ). Στην πραγματικότητα ήταν ένας [[πόλεμος]] [[Διαμεσολαβητικός πόλεμος | δια αντιπροσώπων]] μεταξύ των [[Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής|ΗΠΑ]] και της [[Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών|ΕΣΣΔ]], παρόλο που η ΕΣΣΔ δεν ενεπλάκειενεπλάκη άμεσα στρατιωτικά. Αμερικανοί στρατιώτες είχαν ήδη εμπλακεί από το [[1959]], αλλά σε μεγάλους αριθμούς κατέφθασαν κατά το [[1965]]. Εγκατέλειψαν τη χώρα το [[1973]], κάτι που οδήγησε τελικά στην παράδοση του Νότου στις [[30 Απριλίου]] [[1975]].
 
== Γεωγραφία περιοχής ==
Γραμμή 43:
 
Από το 1925 είχαν αρχίσει να δημιουργούνται μεταξύ των μορφωμένων νέων Βιετναμέζων, κομμουνιστικά και άλλα απελευθερωτικά κινήματα. Σημαντικότερο από αυτά ήταν το Κομμουνιστικό Κόμμα Ινδοκίνας που ιδρύθηκε το 1930 από τον Νγκουγιέν Αϊ Κουόγκ ή Χο Τσι Μιν. Τα κινήματα αυτά οργάνωσαν ταραχές και εξεγέρσεις κατά των αποικιοκρατών χωρίς να επιτύχουν την εκδίωξή τους.
Με διάφορες οικονομικές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις, μέτρα ανάπτυξης και παραχώρισηπαραχώρηση ημιαυτονομιών, σε συνδυασμό με βίαιες καταστολές των εξεγέρσεων (φυλακίσεις, εκτελέσεις, στρατόπεδα συγκέντρωσης κ.λπ.), η γαλλική αποικιοκρατία έφτασε μέχρι το 1940.
 
Κατά τη διάρκεια του [[Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ ΠΠ]] το Βιετνάμ, όπως και ολόκληρη η χερσόνησος της Ινδοκίνας, καταλήφθηκε από τους [[Ιάπωνες]], οι οποίοι την κατέστησαν βάση των επιχειρήσεών τους στη νοτιοανατολική Ασία. Παρά όμως την ιαπωνική κατοχή, την τοπική εξουσία συνέχισαν να ασκούν οι Γάλλοι, οι οποίοι διέθεταν εκεί στρατό 60.000 ανδρών. Το [[1941]] ο [[Χο Τσι Μιν]] ίδρυσε την «[[Ένωση για την Ανεξαρτησία του Βιετνάμ]]», η οποία υποστηριζόμενη από τους τότε συμμάχους Κινέζους και Αμερικανούς αγωνίστηκε κατά της γάλλο-ιαπωνικής κατοχής.
Γραμμή 64:
[[Αρχείο:Gen-commons.jpg|thumb|right|Η Διάσκεψη της Γενεύης, 1954]]
 
Ο Γάλλος αρχιστράτηγος Ναβάρ, για να μπορέσει να εκδιώξει τους αντάρτες από το δέλτα του Ερυθρού Ποταμού, αποφάσισε τον Νοέμβριο του [[1953]] να δημιουργήσει μια τεράστια οχυρωμένη βάση στην περιοχή της πόλης ΝτιένΝτιεν ΜπιένΜπιεν Φου.
Οι Βιετμίν αποφάσισαν να ρίξουν όλο το βάρος των επιχειρήσεων στο ΝτιένΝτιεν ΜπιένΜπιεν Φου. Έτσι, αφού συγκέντρωσαν δύναμη 100.000 ανδρών, στις αρχές Μαρτίου του [[1954]] επιτέθηκαν κατά της οχυρωμένης βάσης. Μετά από σκληρότατο αγώνα, στις [[7 Μαΐου]] [[1954]] κατέβαλαν την αντίσταση των αμυνόμενων και τους ανάγκασαν να παραδοθούν.
Περίπου 10.000 Γάλλοι παραδόθηκαν, ενώ 4.000 έχασαν τη ζωή τους. Από την πλευρά των ανταρτών υπήρξαν 8.000 νεκροί και 10.000 τραυματίες. Μετά την πτώση του οχυρού οι αντάρτες συνέχισαν τις επιθέσεις τους σε άλλες περιοχές και τελικά η Γαλλία αναγκάστηκε να ζητήσει ανακωχή.