Χριστιανισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→‎Δουλεία: Ένας ειδικός εξηγεί
→‎Δουλεία: αφαίρεση κειμένου που στηρίζεται σε εργασία μη-ειδικού (βλ. και ΣΔ για λεπτομέρειες)
Γραμμή 164:
</ref> Ο Ιησούς ακόμη, στον γάμο της Κανά, μιλάει απότομα στην μητέρα του, με τρόπο που παραβιάζει την εντολή για να τιμάει κάποιος τους γονείς του.<ref>Schalom Ben-Chorin.''Brother Jesus: the Nazarene through Jewish eyes.'' U of Georgia Press, 2001. {{ISBN|978-0-8203-2256-8}}, p.66</ref>
 
</ref><ref>{{cite book|title=Oh, Your God! The Evil Idea That Is Religion|publisher=Pitchstone Publishing|year=2016|isbn=978-1-63431-064-2|page=84|author=Joshua Kelly}}</ref>. Κατά τον οικονομολόγο Κώστα Λάμπο, η γυναίκα δημιουργήθηκε από το πλευρό του άνδρα, όχι ως ισάξιά του αλλά ως βοήθημά του και ως αντικείμενο της εξουσίας του με την εντολή ''«θα εξαρτάσαι πάντοτε από τον άνδρα σου και αυτός θα είναι ο κύριός σου».''<ref>{{Cite web|url=http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/thriskeytikos-misogynismos-kai-patriarxiki-eksoysia|title=θρησκευτικός Μισογυνισμός|last=Λάμπος|first=Κώστας|date=1/2/2016|website=|publisher=|accessdate=}}</ref>[[Αρχείο:Gustave dore crusades entry of the crusaders into constantinople.jpg|μικρογραφία|Οι Σταυροφορίες έχουν χρησιμοποιηθεί στην κριτική κατά του Χριστιανισμού πως προάγει τη βία]]
Σύμφωνα με άθεους κριτικούς, που θεωρούν τη Βίβλο αντανάκλαση των ηθικών αρχών της εποχής που γράφτηκε, η Αγία Γραφή περιγράφει και υπερασπίζεται σεξιστικά στερεότυπα, τα οποία έχουν ξεπεραστεί από τον σύγχρονο δυτικό κόσμο, με παράδειγμα την χειραφέτηση πλέον των γυναικών που δεν καλούνται πλέον να υποτάσσονται στους άντρες τους, σύμφωνα με το βιβλίο της καινής Διαθήκης προς Εφέσιους.<ref>'''[http://www.imgap.gr/file1/AG-Pateres/AG%20KeimenoMetafrasi/KD/10.%20Efes.htm ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΑΥΛΟΥ]'''
 
Εφ. 5,22                   Αι γυναίκες να υποτάσσωνται στους άνδρας των, σαν να υποτάσσωνται στον Κυριον, ο οποίος και παραγγέλλει την υποταγήν αυτήν των γυναικών.
Εφ. 5,23                    Διότι ο άνδρας είναι κεφαλή και αρχηγός της γυναικός, όπως και ο Χριστός είναι κεφαλή και αρχηγός της Εκκλησίας, ο οποίος όμως Χριστός είναι συγχρόνως και σωτήρ του σώματος της Εκκλησίας όλων δηλαδή ανεξαιρέτως των πιστών.
Εφ. 5,24                   Αλλ' όπως η Εκκλησία υποτάσσεται στον αρχηγόν, στον Χριστόν, έτσι και αι γυναίκες πρέπει να υποτάσσωνται στους άνδρας των εις κάθε τι, που δεν αντιστρατεύεται στο θείον θέλημα.
</ref><ref>{{cite book|title=Oh, Your God! The Evil Idea That Is Religion|publisher=Pitchstone Publishing|year=2016|isbn=978-1-63431-064-2|page=84|author=Joshua Kelly}}</ref>. Κατά τον οικονομολόγο Κώστα Λάμπο, η γυναίκα δημιουργήθηκε από το πλευρό του άνδρα, όχι ως ισάξιά του αλλά ως βοήθημά του και ως αντικείμενο της εξουσίας του με την εντολή ''«θα εξαρτάσαι πάντοτε από τον άνδρα σου και αυτός θα είναι ο κύριός σου».''<ref>{{Cite web|url=http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/thriskeytikos-misogynismos-kai-patriarxiki-eksoysia|title=θρησκευτικός Μισογυνισμός|last=Λάμπος|first=Κώστας|date=1/2/2016|website=|publisher=|accessdate=}}</ref>
[[Αρχείο:Gustave dore crusades entry of the crusaders into constantinople.jpg|μικρογραφία|Οι Σταυροφορίες έχουν χρησιμοποιηθεί στην κριτική κατά του Χριστιανισμού πως προάγει τη βία]]
Μιά άλλη γραμμή κριτικής είναι η '''χριστιανική βία''' που έχει εκδηλωθεί είτε ως οργανωμένη σε επίσημα σύνολα, είτε από μικρές ομάδες, είτε με τις ευλογίες της εκκλησίας είτε από ακόλουθους του Χριστιανισμού. Η Αγία Γραφή πάντως, όπως και άλλα ιερά βιβλία (πχ το Κοράνι), έχει εκτενή αποσπάσματα που είτε αποδοκιμάζει είτε επιδοκιμάζει την βία.<ref name="Boustan">{{cite book|title=Violence, Scripture, and Textual Practice in Early Judaism and Christianity|last=Boustan|first=Ra'anan S.|publisher=BRILL|year=2010|page=3}}</ref><ref name="DarkPassages">{{cite news|url=http://www.boston.com/bostonglobe/ideas/articles/2009/03/08/dark_passages/|title=Dark Passages|last=Jenkins|first=Philip|date=March 8, 2009|quote=the Bible overflows with "texts of terror," to borrow a phrase coined by the American theologian [[Phyllis Trible]]. The Bible contains far more verses praising or urging bloodshed than does the Koran, and biblical violence is often far more extreme, and marked by more indiscriminate savagery. … If the founding text shapes the whole religion, then Judaism and Christianity deserve the utmost condemnation as religions of savagery.|accessdate=2010-11-26|periodical=Boston Globe}}</ref><ref>{{Cite web|url=http://www.independent.co.uk/arts-entertainment/books/violence-more-common-in-bible-than-quran-text-analysis-reveals-a6863381.html|title='Violence more common' in Bible than Quran, text analysis reveals|last=Osborne|first=Samuel|date=9/2/2016|website=Indepented|publisher=|accessdate=}}</ref> Παραδείγματα χριστιανικής βίας αποτελούν οι Σταυροφορίες, οι πολλαπλές ευλογίες πολέμων, η υποστήριξη της θανατικής ποινής, η δικαιολόγηση της σκλαβιάς και της αποικιοκρατίας, η βια κατά των γυναικών που πρέπει να υπόκεινται στην εξουσία των ανδρών.<ref name="Weaver">{{cite web|url=http://www.crosscurrents.org/weaver0701.htm#TEXT1|title=Violence in Christian Theology|year=2001|publisher=Cross Currents|accessdate=2010-10-27|author=J. Denny Weaver}}</ref> Σύμφωνα με την άποψη πολλών ιστορικών, ο Μέγας Κωνσταντίνος μετέτρεψε το Χριστιανισμό από διωκόμενη θρησκεία σε θρησκεία διώκτη.<ref>see e.g.: John Coffey, ''Persecution and Toleration on Protestant England 1558–1689'', 2000, p.22</ref><ref>{{cite book|title=The Scapegoat|last=Girard|first=Rene|page=204}}</ref> Η φράση του Ιησού Χριστού, "«Μη νομίσητε ότι ήλθον βαλείν ειρήνην επί την γην· ουκ ήλθον βαλείν ειρήνην, αλλά μάχαιραν» (Κατά Ματθαίον, 10, 24) χρησιμοποιήθηκε ως δικαιολόγηση για πολέμους από τους χριστιανούς.<ref name="mind" /> Η αιματηρή παράδοση συνεχίζεται με επιθέσεις σε κλινικές εκτρώσεως, οι οποίες θεωρούνται από αρκετούς ως επιθέσεις σε μια πρακτική που οι Χριστιανοί θεωρούν ανήθικη.<ref name="mind">{{Cite book|title=Terror in the Mind of God: The Global Rise of Religious Violence|publisher=University of California Press|year=2004|isbn=0-520-24011-1|author=Mark Juergensmeyer}}</ref>