Χριστιανισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

</ref> Ο Ιησούς ακόμη, στον γάμο της Κανά, μιλάει απότομα στην μητέρα του, με τρόπο που παραβιάζει την εντολή για να τιμάει κάποιος τους γονείς του.<ref>Schalom Ben-Chorin.''Brother Jesus: the Nazarene through Jewish eyes.'' U of Georgia Press, 2001. {{ISBN|978-0-8203-2256-8}}, p.66</ref>

 

Μιά άλλη γραμμή κριτικής είναι η '''χριστιανική βία''' που έχει εκδηλωθεί είτε ως οργανωμένη σε επίσημα σύνολα, είτε από μικρές ομάδες, είτε με τις ευλογίες της εκκλησίας είτε από ακόλουθους του Χριστιανισμού. Η Αγία Γραφή πάντως, όπως και άλλα ιερά βιβλία (πχ το Κοράνι), έχει εκτενή αποσπάσματα που είτε αποδοκιμάζει είτε επιδοκιμάζει την βία.<ref name="Boustan">{{cite book|title=Violence, Scripture, and Textual Practice in Early Judaism and Christianity|last=Boustan|first=Ra'anan S.|publisher=BRILL|year=2010|page=3}}</ref><ref name="DarkPassages">{{cite news|url=http://www.boston.com/bostonglobe/ideas/articles/2009/03/08/dark_passages/|title=Dark Passages|last=Jenkins|first=Philip|date=March 8, 2009|quote=the Bible overflows with "texts of terror," to borrow a phrase coined by the American theologian [[Phyllis Trible]]. The Bible contains far more verses praising or urging bloodshed than does the Koran, and biblical violence is often far more extreme, and marked by more indiscriminate savagery. … If the founding text shapes the whole religion, then Judaism and Christianity deserve the utmost condemnation as religions of savagery.|accessdate=2010-11-26|periodical=Boston Globe}}</ref><ref>{{Cite web|url=http://www.independent.co.uk/arts-entertainment/books/violence-more-common-in-bible-than-quran-text-analysis-reveals-a6863381.html|title='Violence more common' in Bible than Quran, text analysis reveals|last=Osborne|first=Samuel|date=9/2/2016|website=Indepented|publisher=|accessdate=}}</ref> Παραδείγματα χριστιανικής βίας αποτελούν οι Σταυροφορίες, οι πολλαπλές ευλογίες πολέμων, η υποστήριξη της θανατικής ποινής, η δικαιολόγηση της σκλαβιάς και της αποικιοκρατίας, η βια κατά των γυναικών που πρέπει να υπόκεινται στην εξουσία των ανδρών.<ref name="Weaver">{{cite web|url=http://www.crosscurrents.org/weaver0701.htm#TEXT1|title=Violence in Christian Theology|year=2001|publisher=Cross Currents|accessdate=2010-10-27|author=J. Denny Weaver}}</ref> Σύμφωνα με την άποψη πολλών ιστορικών, ο Μέγας Κωνσταντίνος μετέτρεψε το Χριστιανισμό από διωκόμενη θρησκεία σε θρησκεία διώκτη.<ref>see e.g.: John Coffey, ''Persecution and Toleration on Protestant England 1558–1689'', 2000, p.22</ref><ref>{{cite book|title=The Scapegoat|last=Girard|first=Rene|page=204}}</ref> Η φράση του Ιησού Χριστού, "«Μη νομίσητε ότι ήλθον βαλείν ειρήνην επί την γην· ουκ ήλθον βαλείν ειρήνην, αλλά μάχαιραν» (Κατά Ματθαίον, 10, 24) χρησιμοποιήθηκε ως δικαιολόγηση για πολέμους από τους χριστιανούς.<ref name="mind" /> Η αιματηρή παράδοση συνεχίζεται με επιθέσεις σε κλινικές εκτρώσεως, οι οποίες θεωρούνται από αρκετούς ως επιθέσεις σε μια πρακτική που οι Χριστιανοί θεωρούν ανήθικη.<ref name="mind">{{Cite book|title=Terror in the Mind of God: The Global Rise of Religious Violence|publisher=University of California Press|year=2004|isbn=0-520-24011-1|author=Mark Juergensmeyer}}</ref>

=== Κριτική από Αθεϊσμό ===

Ο αθεϊσμός εμφανίστηκε περίπου την ίδια χρονική περίοδο στην Αρχαία Ελλάδα και την Κίνα, πριν δηλαδή την εμφάνιση του Χριστιανισμού. Επεκτάθηκε στην Αρχαία Ρώμη, αλλά με την επιβολή του Χριστιανισμού στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, εξασθένισε δραματικά, και κατά την περίοδο του Μεσαίωνα στην Ευρώπη σχεδόν εξαλείφθηκε η Αθεϊστική κριτική- και ο αθεϊσμός<ref name=":17">{{Cite web|url=http://atheism.about.com/od/abouthumanism/a/ancientrome.htm|title=Humanism in Ancient Rome|last=|first=|date=|website=|publisher=|accessdate=}}</ref>. Μετά την αναγέννηση και τον Διαφωτισμό, ο αθεϊσμός ξαναεμφανίστηκε στην Ευρώπη, και επηρέασε αρκετά φιλοσοφικά και πολιτικά ρεύματα του [[19ος αιώνας|19ου]] και [[20ός αιώνας|20ου αιώνα]].