Κώνστας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 44:
Στις [[25 Δεκεμβρίου]] του [[333]], ο Κωνσταντίνος Α΄ του απένειμε τον τίτλο του [[Καίσαρας|Καίσαρα]] στην Κωνσταντινούπολη. Πριν το 337, ο Κώνστας αρραβωνιάστηκε την Ολυμπιάδα, κόρη του Πραιτωριανού Αβλάβιου, αλλά ο γάμος τους δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ<ref name="ReferenceA"/>. Μετά το θάνατο του Κωνσταντίνου το 337, ο Κώνστας μοιράστηκε την αυτοκρατορία με τους αδερφούς του [[Κωνσταντίνος Β'|Κωνσταντίνο Β΄]] και [[Κωνστάντιος Β'|Κωνστάντιο Β΄]]<ref name="Eutropius, 10:9">Eutropius, 10:9</ref>, αφού πρώτα εκκαθάρισαν όλους τους συγγενείς του πατέρα τους που θα μπορούσαν να αξιώσουν το θρόνο<ref name="Victor, 41:20">Victor, 41:20</ref>. Ο στρατός τους ανακήρυξε Αυγούστους στις [[9 Σεπτεμβρίου]] του 337. Σχεδόν ταυτόχρονα, ο Κώνστας αναγκάστηκε να εκστρατεύσει ενάντια στου [[Σαρμάτες]] που είχαν εισβάλει στη Ρωμαϊκή επικράτεια, τελικά νικώντας τους κατά κράτος<ref name="ReferenceA"/>.
[[Αρχείο:Impero Romano da maggio a settembre 337.png|thumb|left|220px|Διαίρεση της αυτοκρατορίας μετά το θάνατο του Μ. Κωνσταντίνου. ''Πορτοκαλί'': Κωνσταντίνος Β΄, ''Πράσινο'': Κώνστας, ''Μπεζ'': Δαλμάτιος, ''Γαλάζιο'': Κωνστάντιος Β΄]]
Αρχικά, ο Κώνστας ήταν υπό την κηδεμονία του Κωνσταντίνου
Σύμφωνα με τις πηγές μας, ο Κώνστας ξεκίνησε τη βασιλεία του δυναμικά<ref name="Eutropius, 10:9"/>. Τα έτη [[341]]-[[342]] οδήγησε επιτυχώς τα στρατεύματά του ενάντια των [[Φράγκοι|Φράγκων]] και στις αρχές του [[343]] επισκέφτηκε τη Βρετανία<ref name="ReferenceA"/>. Ο συγγραφέας [[Ιούλιος Φίρμικος Ματήρνος]] που μας μεταφέρει την πληροφορία δεν εξηγεί τους λόγους του ταξιδιού του, αλλά το γεγονός ότι ο Κώνστας διέσχισε τα στενά τους επικίνδυνους μήνες του χειμώνα δείχνει πως ο αυτοκράτορας μάλλον αντέδρασε σε στρατιωτικές προκλήσεις των [[Πίκτοι|Πικτών]] ή των [[Σκώτοι|Σκώτων]]<ref name="ReferenceA"/>. <br>
Στα θρησκευτικά ζητήματα, ο Κώνστας υπήρξε ανεκτικός με τον [[Ιουδαϊσμός|Ιουδαϊσμό]], αλλά δημοσίευσε νόμους που απαγόρευαν τις θυσίες των απανταχού παγανιστών<ref name="ReferenceA"/>. Κατεδίωξε τους [[Δονατισμός|Δονατιστές]] στην Αφρική και υποστήριξε το «[[Σύμβολο της Πίστεως]]» που εδραιώθηκε στην [[Πρώτη Σύνοδος της Νίκαιας |Πρώτη Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας]], αντιστεκόμενος στον [[Αρειανισμός|Αρειανισμό]] που είχε ενστερνιστεί ο αδερφός του Κωνσταντίνος Β΄. Για να ξεκαθαρίσει την αντιπαράθεση με τον Αρειανισμό, ο Κώνστας συγκάλεσε, το 343, την τοπική [[Σύνοδος της Σαρδικής |Σύνοδο της Σαρδικής]]<ref>[http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus:text:1999.04.0064:entry=serdica-geo&highlight=serdi Smith, Dictionary of Greek and Roman geography (1854)]</ref><ref>Socrates Scholasticus, ''Church History'', book 2, chapter 20.</ref> (σημερινή [[Σόφια]] της [[Βουλγαρία|Βουλγαρίας]]), η οποία όμως απέτυχε παταγωδώς<ref>Catholic Encyclopedia, 1930, Patrick J. Healy, Sardica</ref>. Ως αποτέλεσμα, το 346, οι δυο εναπομείναντες συναυτοκράτορες βρίσκονταν σε σχεδόν μόνιμη σύγκρουση<ref name="Canduci, pg. 131">Canduci,
== Το τέλος ==
Στα τελευταία χρόνια της διακυβέρνησής του, ο Κώνστας απέκτησε τη φήμη σκληρού και κακού κυβερνήτη<ref>Zosimus, 2:42</ref>. Οι [[λεγεώνα|λεγεώνες]] έχασαν την εμπιστοσύνη τους στο πρόσωπό του, καθώς ο Κώνστας στηριζόταν στους απόλυτα έμπιστούς του, ήταν [[ομοφυλοφιλία|ομοφυλόφιλος]]
== Παραπομπές και σημειώσεις ==
Γραμμή 68:
{{Ρωμαίος Αυτοκράτορας | προηγούμενος = [[Κωνσταντίνος
{{Ρωμαίοι Αυτοκράτορες}}
{{authority control}}
|