Σαντορίνη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Dmendrinos (συζήτηση | συνεισφορές)
Πρωτοχρονιά στην Σαντορίνη
Γραμμή 175:
[[File:Oryktologiko mouseio santorinis.jpg|250px|thumb|left|Ορυκτολογικό Μουσείο Σαντορίνης]]Η θηραϊκή γη, αποτελώντας ένα σημαντικό οικοδομικό υλικό, εξορύχθηκε σε εντατικούς ρυθμούς από τον 19ο αιώνα μέχρι τις αρχές τις δεκαετίας του 1980, κυρίως στις περιοχές της Οίας, των Φηρών, του Ακρωτηρίου και της Θηρασιάς. Χρησιμοποιήθηκε σε μεγάλα λιμενικά και άλλα έργα όπως η διώρυγα του Σουέζ καθώς και τα λιμάνια της Αλεξάνδρειας και της Κωστάντζας. Η μεγάλη τουριστική ανάπτυξη της Σαντορίνης από την δεκαετία του 1970 και μετά δημιούργησε πιέσεις για τη διακοπή της λειτουργίας των ορυχείων, προκειμένου να προστατευθεί το φυσικό περιβάλλον και η βιοποικιλότητα. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα το κλείσιμο των περισσότερων λατομικών επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνταν στο νησί. Το 1984 διακόπτεται με νόμο η εκμετάλλευση όλων των ορυχείων θηραϊκής γης που δεν διέθεταν άδεια εκμετάλλευσης ορυχείων βιομηχανικών ορυκτών<ref>{{Cite web|url=http://www.oryktosploutos.net/2016/11/blog-post_3.html#.WB2b4fmLTIU|title=Η θηραϊκή γη και το ορυκτολογικό μουσείο Σαντορίνης|last=|first=|date=|website=|publisher=|accessdate=}}</ref>.
 
== Αρχιμηνιά κι Αρχιχρονιά...στη Σαντορίνη<ref>{{Cite web|url=http://kallistorwntas.blogspot.gr/2010/12/blog-post_30.html|title=Αρχιμηνιά κι Αρχιχρονια...στη Σαντορίνη|website=kallistorwntas.blogspot.gr|accessdate=2018-01-06}}</ref> ==
Το πρωί της Πρωτοχρονιάς υπήρχε ένα παλιό έθιμο που οι ρίζες του φθάνουνε στους βυζαντινούς χρόνους. Όλα τα παιδιά του δημοτικού σχολείου έπρεπε μετά τη λειτουργία να πάνε την "καληχέρα" στο δάσκαλό τους και να του πουνε τα χρόνια πολλά. Του πηγαίνανε ότι είχανε προαίρεση χρήματα, αυγά, ή κοτόπουλα.
Ο αφέντης κάθε φαμέλιας από την άλλη έπρεπε να επισκεφθεί τους συγγενείς του για να δώσει και εκείνος τις "καληχέρες" στα παιδιά. το ίδιο και ο σάντουλος στους φιλιότσους του.
Στην Οία έχουν και το εξής χαρακτηριστικό τις μέρες αυτές: Το Δωδεκαήμερο (Χριστούγεννα-Πρωτοχρονιά-Φωτά) ήταν οι μοναδικές γιορτές του χρόνου που οι ναυτικοί της Οίας περνούσαν μαζί με τις οικογένειες τους!  Και αυτό γιατί όλα τα ιστιοφόρα ήδη από τα τέλη Νοεμβρίου είχαν επιστρέψει στην Οία από τα ταξίδια τους.
 
1) Το «ποδαρικό» του σπιτιού γινόταν από τον αρχηγό της οικογένειας.  Μόλις επέστρεφε η οικογένεια στο σπίτι από την Πρωτοχρονιάτικη θεία λειτουργία που γίνεται στον Αγιο Βασίλειο στον Περίβολα, ο άντρας κρατώντας στο χέρι του μια μικρή εικόνα από το εικονοστάσι του σπιτιού (την οποία είχε πάρει μαζί η οικογένεια στη θεία λειτουργία για «να λειτουργηθεί»), έμπαινε πρώτος στο σπίτι απαραίτητα με το δεξί πόδι κάνοντας το «καλό ποδαρικό» με την ευλογία της εικόνας («για να κάνει το ποδαρικό στο σπίτι ο Θεός») δίνοντας παράλληλα κι ευχές για καλή χρονιά.
 
2) Εν αντιθέσει με τα κάλαντα των Χριστουγέννων τα οποία έψελναν τα μικρά παιδιά την παραμονή, τα κάλαντα της Πρωτοχρονιάς τα έψελναν παρέες ανδρών, ως επι το πλείστον νεαρών, συνοδεία βιολιών το μεσημέρι της Πρωτοχρονιάς.  Ήταν η ώρα του γιορτινού τραπεζιού όπου όλες οι οικογένειες ήταν μαζεμένες στο τραπέζι και έτσι όλα τα σπίτια είχαν ανοιχτές τις πόρτες για να ακούσουν τα κάλαντα από τα παλικάρια του χωριού.  Χωρισμένοι σε ομάδες γύριζαν σε όλη την Απάνω Μεριά με τα βιολιά (λίγο-πολύ όλοι ήξεραν να παίζουν βιολί, αυτοδίδακτοι ως επί το πλείστον) και έλεγαν τα κάλαντα στις γειτονίες σαν να έκαναν καντάδες. Από τα πρώτα σπίτια που επισκέπτονταν ήταν των κοριτσιών που κρυφοαγαπούσαν και έτσι με τη δικαιολογία για τα κάλαντα είχαν την ευκαιρία να δουν τις αγαπημένες τους.  Φυσικά ποτέ δεν έπαιρναν λεφτά. (Λεφτά έδιναν μόνο στα μικρά παιδιά όταν έψελναν τα Χριστουγεννιάτικα κάλαντα). Άλλωστε δεν έβγαιναν να πουν τα κάλαντα για να μαζέψουν λεφτά, αλλά γιατί ήταν το έθιμο οι νέοι να έυχονται την καλή χρονιά για γούρι.
 
== Πασχαλινά έθιμα στη Σαντορίνη ==