Συνθήκη της Λωζάνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→Ιστορικό: Διόρθωση ορθογραφικού λάθους Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 4:
== Ιστορικό ==
Κατήργησε την Συνθήκη των Σεβρών που δεν είχε γίνει αποδεκτή από την νέα κυβέρνηση της Τουρκίας που διαδέχθηκε τον [[Σουλτάνος|Σουλτάνο]] της [[Κωνσταντινούπολη]]ς. Μετά την εκδίωξη από την [[Μικρά Ασία]] του Ελληνικού στρατού από τον Τουρκικό υπό την ηγεσία του [[Μουσταφά Κεμάλ]], εμφανίστηκε η ανάγκη για αναπροσαρμογή της συνθήκης των Σεβρών. Στις [[20 Οκτωβρίου]] [[1922]] ξεκίνησε το συνέδριο που διακόπηκε μετά από έντονες διαμάχες στις [[4 Φεβρουαρίου]] [[1923]] για να ξαναρχίσει στις [[23 Απριλίου]]. Το τελικό κείμενο υπογράφηκε στις [[24 Ιουλίου]] μετά από 7,5 μήνες διαβουλεύσεων.
Η Τουρκία ανέκτησε την [[Ανατολική Θράκη]], κάποια νησιά του [[Αιγαίο]]υ, συγκεκριμένα την [[Ίμβρος|Ίμβρο]] και την [[Τένεδος|Τένεδο]], μια λωρίδα γης κατά μήκος των συνόρων με την [[Συρία]], την περιοχή της [[Σμύρνη]]ς και της Διεθνοποιημένης Ζώνης των Στενών η οποία όμως θα έμενε αποστρατικοποιημένη και αντικείμενο νέας διεθνούς διάσκεψης. Παραχώρησε τα [[Δωδεκάνησα]] στην [[Ιταλία]], όπως προέβλεπε και η συνθήκη των Σεβρών, αλλά χωρίς πρόβλεψη για δυνατότητα [[Εθνική αυτοδιάθεση|αυτοδιάθεσης]]. Ανέκτησε πλήρη κυριαρχικά δικαιώματα σε όλη της την επικράτεια και απέκτησε δικαιώματα στρατιωτικών εγκαταστάσεων σε όλη την επικράτειά της εκτός της ζώνης των στενών.
Γραμμή 16:
Μεταξύ των ανταλλάξιμων περιελαμβάνονταν επίσης οι Έλληνες του Πόντου, αλλά και τουρκόφωνοι Έλληνες, όπως τουρκόφωνοι [[Πόντιοι]] και [[Καραμανλήδες]], καθώς και ελληνόφωνοι μουσουλμάνοι, όπως οι [[Βαλαάδες]] της Δυτικής Μακεδονίας<ref>{{cite web|author = Βλάσης Αγτζίδης|title = Οι εξισλαμισμένοι Έλληνες στη σημερινή Τουρκία|url= http://www.hri.org/forum/diaspora/turkey/krypto1.html|publisher= Hellenic Resources Network|date = |accessdate = 5 Μαΐου 2011}}</ref>. Μαζί με τους Έλληνες, πέρασε στην Ελλάδα και αριθμός Αρμενίων και Συροχαλδαίων. Εξαιρέθηκαν από την ανταλλαγή οι Έλληνες κάτοικοι της νομαρχίας της Κωνσταντινούπολης (οι 125.000 μόνιμοι κάτοικοι της Κωνσταντινούπολης, των [[Πριγκηπονήσια|Πριγκηπονήσων]] και των περιχώρων, οι οποίοι ήταν εγκατεστημένοι πριν από τις [[30 Οκτωβρίου]] του [[1918]]) και οι κάτοικοι της [[Ίμβρος|Ίμβρου]] και της [[Τένεδος|Τενέδου]] (6.000 κάτοικοι), ενώ στην Ελλάδα παρέμειναν 110.000 Μουσουλμάνοι της Δυτικής [[Θράκη]]ς{{fn|2}}<ref>[http://el.wikisource.org/wiki/%CE%A3%CF%85%CE%BD%CE%B8%CE%AE%CE%BA%CE%B7_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%9B%CF%89%CE%B6%CE%AC%CE%BD%CE%B7%CF%82:_%CE%A3%CF%8D%CE%BC%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B9%CF%82_%CE%A0%CE%B5%CF%81%CE%AF_%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CE%B3%CE%AE%CF%82_%CF%84%CF%89%CE%BD_%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD_%CE%BA%CE%B1%CE%B9_%CE%A4%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD_%CF%80%CE%BB%CE%B7%CE%B8%CF%85%CF%83%CE%BC%CF%8E%CE%BD Συνθήκη της Λωζάνης, τμήμα VI, άρθρο 2]</ref>.
Επιπλέον, βάσει του άρθρου 23, με όλα τα δεινά που η Συνθήκη αυτή συσσώρευσε στον Μικρασιατικό Ελληνισμό, η Τουρκία απεμπόλησε πλήρως τα κυριαρχικά της δικαιώματα επί της Κύπρου και Κρητης.<ref>{{Cite book|title=Διεθνές Δίκαιο: Με έμφαση στο Δίκαιο του Πολέμου|last=Καρεκλάς|first=Ιάκωβος|publisher=Νομική Βιβλιοθήκη|year=2014|isbn=978-960-562-266-4|location=Αθήνα|page=152}}</ref>
== Παραπομπές ==
| |||