Βενετική Δημοκρατία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 54:
== Εσωτερική οργάνωση ==
Το πολίτευμα της Δημοκρατίας του Αγίου Μάρκου υπήρξε μια ιδιότυπη μορφή περιορισμένης [[δημοκρατία|δημοκρατίας]], με την αμεσότητα της γενικής της συνέλευσης να ενσωματώνεται σε ένα σύστημα διακυβέρνησης επί της ουσίας [[ολιγαρχία|ολιγαρχικό]]. Το σύστημα αυτό λειτουργούσε ιεραρχικά βάσει της πυραμίδας [[Δόγης]],
Κατά την περίοδο από τον 11o έως τον 13ο αιώνα η ευημερία των ευρωπαϊκών πόλεων εμφανίζεται αυξημένη. Στη Β. Ιταλία ωστόσο παρατηρείται μια πολιτική αστάθεια εξαιτίας των πολλαπλών πιέσεων που ασκούν οι επιδιώξεις της [[Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|αυτοκρατορικής Γερμανίας]] από τη μία και οι βλέψεις των [[Βατικανό|παπικών κρατών]] από την άλλη. Πόλεις που ευημερούσαν μεν αλλά απειλούνταν, προσπάθησαν να αποκτήσουν μέσω της ενεργητικής συμμετοχής των πολιτών έλεγχο της ζωής τους διαμορφώνοντας ένας είδος διακυβέρνησης με αρκετά αμεσοδημοκρατικά χαρακτηριστικά που έμεινε στην ιστορική γλώσσα ως ''μεσαιωνική [[κομμούνα]]'' ή ''κοινότητα''. Στα πρώτα χρόνια σε αυτές τις κοινότητες συμμετείχαν ή μπορούσαν να συμμετέχουν όλοι οι άρρενες ελεύθεροι πολίτες σε μια συνάθροιση γνωστή ως ''αρένγκο'' (arengo). Ιδιαίτερα στην περίπτωση της Ενετικής Δημοκρατίας η ''αρένγκο'' φαίνεται πως είχε πολύ μεγάλη δύναμη. Όριζε στη συνέλευσή της έναν ισόβιο [[Δόγης|δόγη]] και δύο [[τριβούνος|τριβούνους]] (δημάρχους) για να τον βοηθούν. Ο δόγης είχε απόλυτη [[εκτελεστική εξουσία]], μόνον εάν εξασφάλιζε την αποδοχή της πολυπληθούς και δυναμικής συνέλευσης. Όπως ήταν φυσικό οι δόγηδες επιχείρησαν να διαμορφώσουν δυναστείες, οι οποίες εξέπεσαν κατόπιν λαϊκών εξεγέρσεων, με αποτέλεσμα μεταξύ του 804 και του 1032 να έχουν εξοριστεί ή δολοφονηθεί 6 δόγηδες<ref>Finer S. E. 1999, 987.</ref>.
| |||