Αδολεσχία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Την αδολεσχία καυτηρίαζαν ήδη από την Αρχαιότητα οι Έλληνες σοφοί ([[Ησίοδος]], [[Πυθαγόρας]], [[Πλάτων]], [[Ισοκράτης]], [[Ευριπίδης]], [[Επίκτητος]], [[Θεόφραστος]], [[Κλεόβουλος]],ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΝΙΚΑΣ κ.ά.), επαινώντας, αντιθέτως, τη λακωνικότητα: («το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν» ή «κρείττον σιωπάν ή λαλείν μάτην») και τη σιωπή: «Οι κράτιστοι των ανθρώπων βραχυλογώτατοι» (Απολλώνιου Τυανέως, Επιστολή π’) ή «ή λέγε τι σιγής κρείττον ή σιγήν έχε» (Μενάνδρου, 245). Και τούτο, γιατί ηθικώς η φλυαρία υπερβαίνει το μέτρον (βλ. μετριολογία).