Ομοσπονδιακή Συνέλευση (Γερμανική Συνομοσπονδία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 1:
[[Image:Frankfurt Palais Thurn und Taxis Portal.jpg|thumb|Το Palais ''Thurn und Taxis'' στην [[Ελεύθερη Πόλη της Φρανκφούρτης|Φρανκφούρτη]] ήταν η έδρα της Ομοσπονδιακής Συνέλευσης της Γερμανικής Συνομοσπονδίας]]
Η '''Ομοσπονδιακή Συνέλευση''' ([[Γερμανική γλώσσα|γερμανικά]]: Bundesversammlung ''ή'' Bundestag) ήταν ο μόνος κεντρικός θεσμός της [[Γερμανική Συνομοσπονδία|Γερμανικής Συνομοσπονδίας]] από το [[1815]] μέχρι το [[1848]], και από το [[1850]] μέχρι το [[1866]]. Η Ομοσπονδιακή Συνέλευση έδρευε στο ανάκτορο ''Thurn und Taxis'' στην [[Φραγκφούρτη|Ελεύθερη Πόλη της Φραγκφούρτης]]. Οργανώθηκε ως μόνιμομόνιμη κογκρέσοσυνέλευση απεσταλμένων των [[Γερμανικά κρατίδια|κρατιδίων-μελών]] της Συνομοσπονδίας.
 
Η Γερμανική Συνομοσπονδία και η Ομοσπονδιακή της Συνέλευση δημιουργήθηκαν ως επακόλουθο του [[ΚογκρέσοΣυνέδριο της Βιέννης|ΚογκρέσουΣυνεδρίου της Βιέννης]] το [[1815]] μετά την ήττα του [[Ναπολέων Α΄ της Γαλλίας|Ναπολέοντα]]. Το αρχικό σχέδιο ήταν να δημιουργηθεί μια νέα συνταγματική δομή για τη Γερμανία μετά τη διάλυση της [[Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]] οκτώ χρόνια νωρίτερα. Οι πρίγκηπεςηγεμόνες των Γερμανικών κρατιδίων ήθελαν να διατηρήσουν την ανεξαρτησία τους, και ως εκ τούτου η Γερμανική Συνομοσπονδία δημιουργήθηκε ως χαλαρή [[συνομοσπονδία]] ανεξάρτητων μοναρχικών κρατιδίων, αλλά περιελάμβανε επίσης τέσσερις [[ελεύθερες πόλεις]]. Η ιδρυτική πράξη ήταν η ''Γερμανική Ομοσπονδιακή Πράξη'' της 8ης Ιουνίου 1815 ([[Γερμανική γλώσσα|Γερμανικά]]: ''Deutsche Bundesakte''<ref name="Bundesakte1815">[http://www.documentarchiv.de/nzjh/dtba.html Deutsche Bundesakte 1815] - ''German Federal Act'', 1815</ref>), η οποία ήταν μέρος της συνθήκης του ΚογκρέσουΣυνεδρίου της Βιέννης.
 
Η Ομοσπονδιακή Συνέλευση δημιουργήθηκε ως μόνιμομόνιμη κογκρέσοσυνέλευση αντιπροσώπων όλων των κρατών μελών, το οποίο αντικατέστησε την πρώην αυτοκρατορική κεντρική εξουσία της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Η Ομοσπονδιακή Συνέλευση έλαβε ως έδρα το ανάκτορο ''Thurn und Taxis'' στην [[Ελεύθερη Πόλη της Φραγκφούρτης|Φραγκφούρτη]], όπου συνεδρίαζε εβδομαδιαία μετάαπό τιςτην 5 Νοεμβρίου 1816.
 
Στην Ομοσπονδιακή Συνέλευση προέδρευε ο [[Αυστριακή Αυτοκρατορία|Αυστριακός]] εκπρόσωπος και αποτελείτο από δύο εκτελεστικά σώματα: το εσωτερικό συμβούλιο και την συνεδρίαση της ολομέλειας. Τα μέλη της δεν εκλέγονταν, ούτε με λαϊκή ψηφοφορία ούτε από τα κοινοβούλια των κρατιδίων (τα οποία συνήθως δεν υπήρχαν στα κράτη μέλη της Γερμανικής Συνομοσπονδίας), αλλά διορίζονταν από τις κυβερνήσεις των κρατιδίων ή από τον πρίγκιπαηγεμόνα του κρατιδίου.
 
Το εσωτερικό συμβούλιο αποτελείτο από 17 αντιπροσώπους (μία έδρα έκαστο για τα 11 μεγαλύτερα κρατίδια, 5 έδρες για τα 23 μικρότερα κρατίδια και μία έδρα για τις τέσσερις ελεύθερες πόλεις). Το εσωτερικό συμβούλιο καθόριζε την νομοθετική ατζέντα και αποφάσιζε ποια θέματα έπρεπε να συζητηθούν από την συνεδρίαση της ολομέλειας. Οι αποφάσεις του εσωτερικού κύκλου απαιτούσαν απόλυτη πλειοψηφία.
 
Η συνεδρίαση της ολομέλειας είχε 69 έδρες, σύμφωνακατανεμημένες περίπου ανάλογα με τα μεγέθη τουτων κρατιδίουκρατιδίων. Η συνεδρίαση της ολομέλειας αναμειγνυότανγινόταν ειδικά σε αποφάσεις αναφορικάσχετικές με τις συνταγματικές αλλαγές, οι οποίες απαιτούσαν την πλειοψηφία των 2/3 της ολομέλειας.
 
Οι αποφάσεις της Ομοσπονδιακή Συνέλευσης ήταν υποχρεωτικές για τα κράτη μέλη, αλλά η εκτέλεση αυτών των αποφάσεων παρέμενε υπό τον έλεγχο κάθε κράτους μέλους. Επίσης, τα κράτη μέλη παρέμειναν πλήρως ανεξάρτητα όσον αφορά τα τελωνεία, την αστυνομία και τον στρατό.
 
Μέχρι την [[Επαναστάσεις του 1848 στα Γερμανικά κράτη|Επανάσταση του Μαρτίου]] του 1848 και πάλι μετά το 1850 η ομοσπονδιακήΟμοσπονδιακή Συνέλευση της Γερμανικής Συνομοσπονδίας ήταν το κύριο όργανο των αντιδραστικών δυνάμεων της Γερμανίας για την καταπίεση της δημοκρατίας, του φιλελευθερισμού και του εθνικισμού. Για παράδειγμα κατά το 1835/36 η Ομοσπονδιακή Συνέλευση θέσπισε κανόνες για τη λογοκρισία, που σημάδευσαν τα έργα του [[Χάινριχ Χάινε]] και άλλων συγγραφέων ως παράνομα σε όλα τα κράτη της Γερμανικής Συνομοσπονδίας.
 
Μετά την Επανάσταση του Μαρτίου του 1848 η Ομοσπονδιακή Συνέλευση της Γερμανικής Συνομοσπονδίας αδρανοποιήθηκε και παρέδωσε την εξουσία της στην προσωρινή κεντρική κυβέρνηση της [[Κοινοβούλιο της Φραγκφούρτης|Εθνοσυνέλευση]]Εθνοσυνέλευσης στη Φραγκφούρτη]], η οποία προσπάθησε να ενώσει τη Γερμανία με δημοκρατικό τρόπο.
 
Μετά την αποτυχία της επανάστασης η Γερμανική Συνομοσπονδία αποκαταστάθηκε μεταξύ 1850 και 1851. Η Ομοσπονδιακή Συνέλευση επανιδρύθηκε τον Σεπτέμβριο 1850 και χρησιμοποιήθηκε για να καταπνίξει όλα τα δημοκρατικά και φιλελεύθερα επιτεύγματα της αποτυχημένης επανάστασης.
 
Η Ομοσπονδιακή Συνέλευση διαλύθηκε μετά τον [[Αυστρο-πρωσικός πόλεμος|Αυστροπρωσικό πόλεμο]] του [[1866]] και την πρωσική προσάρτηση της [[Φραγκφούρτη|Φραγκφούρτης]]. Την Ομοσπονδιακή Συνέλευση διαδέχθηκε το Ομοσπονδιακό Συμβούλιο της [[Βόρεια Γερμανική Συνομοσπονδία|Βόρειας Γερμανικής Συνομοσπονδίας]] και τέσσερα χρόνια μετά το [[Ράιχσταγκ (Γερμανική Αυτοκρατορία)|Ράιχσταγκ]] της [[Γερμανική Αυτοκρατορία|Γερμανικής Αυτοκρατορίας]].
 
==Παραπομπές==