Τσαρλς Σκοτ Σέρινγκτον: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μ διόρθ.εσωτερ.συνδέσμου
Γραμμή 56:
Ο Σέρινγκτον απέδειξε ότι η διέγερση των μυών ήταν αντιστρόφως ανάλογη της καταστολής μιας ανταγωνιστικής ομάδας μυών. Ως προς τη σχέση διεγέρσεως και καταστολής, συμπέρανε ότι «η επιβολή αποχής από τη δράση μπορεί να είναι εξίσου πραγματική με την ανάληψη δράσεως». Συνέχισε επίσης τις έρευνές του στην αντίστροφη νευρική εντολή, που υπήρξαν αξιοσημείωτη συνεισφορά στη γνώση της σπονδυλικής στήλης<ref name=onfrsV8/>.
 
Το [[1913]] το [[Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης]] προσέφερε στον Σέρινγκτον την έδρα Waynflete της Φυσιολογίας<ref name=onfrsV8/>. Οι εκλέκτορες τον πρότειναν ομόφωνα, χωρίς να εξετάσουν κάποιον άλλον υποψήφιο. Ως καθηγητής στην Οξφόρδη, ο Σέρινγκτον είχε την τιμή να διδάξει πολλούς ιδιοφυείς φοιτητές, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονταν ο [[Γουάιλντερ Πένφηλντ]] και οι τιμηθέντες με Νόμπελ [[Τζων ΕκλεςΚ. Εκλς]], [[Ράγκναρ Γκράνιτ]] και [[Χάουαρντ Φλόρεϋ]]<ref name=gibson2001>{{cite book | last=Gibson | first=W.C. | pages=4–6 | chapter=Chapter 1: Sir Charles Sherrington, O.M., P.R.S. (1857–1952) | title=Twentieth Century Neurology: The British Contribution | location=Λονδίνο | publisher=Imperial College Press | year=2001 | isbn=1-86094-245-8 |chapterurl=http://www.worldscibooks.com/medsci/etextbook/p210/p210_chap1.pdf | accessdate=2008-07-23}}</ref>. Ο Σέρινγκτον επηρέασε επίσης τον πρωτοπόρο Αμερικανό νευροχειρουργό [[Χάρβεϋ Κάσινγκ]].
 
[[Αρχείο:Sir Charles Sherrington's histology demonstration slides box.jpg|thumb|Κουτί με δείγματα μικροσκοπίου που φέρει την επιγραφή: «Δείγματα ιστολογικών επιδείξεων του σερ Τσαρλς Σέρινγκτον / Νοσοκομείο Σαιν Τόμας / 1886–1895 / Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ 1895–1915 / Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης 1914–1935»]]
Γραμμή 67:
Ο Τσαρλς Σέρινγκτον συνταξιοδοτήθηκε το 1936<ref name=onfrsV8/>, οπότε επέστρεψε στην πόλη των παιδικών του χρόνων, το `Ιπσουιτς, όπου έχτισε σπίτι<ref name=jpmV50/> και από όπου συνέχισε να επικοινωνεί με επιστολές με πρώην φοιτητές του και άλλους επιστήμονες από ολόκληρο τον κόσμο. Από το 1944 μέχρι τον θάνατό του ήταν πρόεδρος του Μουσείου του `Ιπσουιτς.
 
Οι διανοητικές ικανότητές του διατηρούνταν στο ακέραιο μέχρι την ημέρα του αιφνίδιου θανάτου του, που προκλήθηκε από καρδιακή ανεπάρκεια σε ηλικία 94 ετών. Σωματικά πάντως υπέφερε από [[αρθρίτιδα]], εξαιτίας της οποίας κυρίως περάσεπέρασε τον τελευταίο χρόνο της ζωής του σε οίκο φροντίδας<ref name=gibson2001/>.
 
===Προσωπική ζωή===
Γραμμή 94:
* Δεύτερος νόμος του Σέρινγκτον ή νόμος της αντίστροφης νευρικής εντολής
* Φαινόμενο Βυλπιάν-Χάιντενχάιν-Σέρινγκτον (Vulpian-Heidenhain-Sherrington phenomenon)
 
 
==Παραπομπές==
Γραμμή 104 ⟶ 105 :
 
{{Βραβευμένοι με Νόμπελ Φυσιολογίας και Ιατρικής 1926–1950}}
 
{{Authority control}}
 
 
{{DEFAULTSORT:Σερινγκτον, Τσαρλς Σκοτ}}
 
[[Κατηγορία:Νευροεπιστήμονες]]
[[Κατηγορία:Βρετανοί γιατροί]]