Διονύσιος Παπαδόγγονας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 3:
==Βιογραφία==
Γεννήθηκε στο Πεταλίδι [[Μεσσηνία|Μεσσηνίας]] το 1888, με καταγωγή από την Μάνη. Ακολουθώντας στρατιωτικό επάγγελμα φοίτησε στη [[Σχολή Ευελπίδων]] και συμμετείχε στις επιχειρήσεις Βορείου Ηπείρου και σε όλους τους μετέπειτα πολέμους, [[Βαλκανικοί πόλεμοι|Βαλκανικούς 1912-1913]], στον [[Α' Π.Π.]]. Έλαβε μέρος στην [[Εκστρατεία της Κριμαίας]] στην Ουκρανία, στη [[Μικρασιατική Εκστρατεία]] και στο [[Β' Π.Π.]]. Ειδικότερα στον τελευταίο συμμετείχε ως αρχηγός πεζικού της [[XII Μεραρχία|
Στη διάρκεια της κατοχής οργάνωσε αντικομμουνιστικές ομάδες [[Ελληνικός Στρατός (οργάνωση)|Ελληνικός Στρατός]] (ΕΣ) που αργότερα διαλύθηκαν από τον [[ΕΛΑΣ]]. Ήρθε σε επαφή με τους συνδέσμους του Στρατηγείου Μέσης Ανατολής, Ρίντ και Φράϊζερ και εξέθεσε την γενική κατάσταση που επικρατούσε στην Καλαμάτα με τους κατακτητές αλλά και του ΕΑΜ. Ανέλαβε αρχηγός του Β΄ Αρχηγείου Χωροφυλακής Πελοποννήσου (1944) και οργάνωσε τα [[Τάγματα Ασφαλείας]] Πελοποννήσου<ref>Heinz Richter, British intervention in Greece: from Varkiza to civil war σελίδες 156-160</ref> συνεργαζόμενος με τους Γερμανούς και υπαγόμενος διοικητικά στις εντολές τους. Η σκληρότητά του ήταν παροιμιώδης. Αναφέρεται ότι με δική του πρωτοβουλία εκτελέστηκαν επιπλέον 100 αντιστασιακοί πέρα από τους [[200 της Καισαριανής]] ως αντίποινα της [[Εκτέλεση του υποστράτηγου Κρεχ|εκτέλεσης του υποστράτηγου Κρεχ]], ενώ οι Γερμανοί ήταν πολύ ικανοποιημένοι από τη συνεργασία του, τόσο ώστε να λάβει συγχαρητήρια επιστολή από τον ίδιο τον Χίτλερ.<ref>Hondros, 1983, σελίδες 83-85</ref>
| |||