Μακεδόνες (Έλληνες): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Κοιτίδα των [[Έλληνες|Ελλήνων]] είναι η Δυτική Μακεδονία. Ελληνικοί πληθυσμοί έχουν κατοικήσει την περιοχή της Μακεδονίας από την αρχαιότητα. ήδη από το [[2400 π.Χ.]] Η άνοδος της [[Μακεδονική Αυτοκρατορία|Μακεδονίας]], από ένα μικρό [[Μακεδονικό Βασίλειο|βασίλειο]] στην περιφέρεια των κλασσικών [[Αρχαία Ελλάδα|ελληνικών]] πόλεων-κρατών, σε ένα που κυριάρχησε ολόκληρο τον ελληνικό κόσμο, έλαβε χώρα κάτω από τη βασιλεία του [[Φίλιππος Β'|Φιλίππου Β ']]. Ο γιος του Φίλιππου, ο [[Μέγας Αλέξανδρος]] (356-323 π.Χ.) κατάφερε να επεκτείνει για λίγο τη μακεδονική εξουσία όχι μόνο πάνω στα κεντρικά ελληνικά [[Ασία|αστικά]] κράτη αλλά και σε ολόκληρη την περσική αυτοκρατορία την οποία κατέστρεψε, συμπεριλαμβανομένης της [[Αρχαία Αίγυπτος|αιγύπτου]], στα ανατολικά ως τα σύνορα της [[Ινδία|Ινδίας]], και στο σήμερινό [[Πακιστάν]]. Η υιοθέτηση από τον Αλέξανδρο των μορφών κυβέρνησης των κατακτημένων περιοχών συνοδεύτηκε από την εξάπλωση του [[ελληνικός πολιτισμός|ελληνικού πολιτισμού]] και τη μάθηση μέσα από την τεράστια αυτοκρατορία του. Αν και η αυτοκρατορία διαλύθηκε σε πολλά ελληνικά κράτη λίγο μετά το θάνατό του, οι κατακτήσεις του άφησαν μόνιμη κληρονομιά, κυρίως στις νέες ελληνόφωνες πόλεις που ιδρύθηκαν στα δυτικά εδάφη της [[Πέρσικη Αυτοκρατορία|Περσίας]], προανήγγειλαν την [[ελληνιστική περίοδος|ελληνιστική περίοδο]]. Στη διαίρεση της αυτοκρατορίας του Αλεξάνδρου μεταξύ των Διαδοχών, η Μακεδονία έπεσε στην Αντιπατριδική δυναστεία, η οποία ανατράπηκε από τη δυναστεία των Αντιγονιδών μετά από λίγα μόνο χρόνια, το 294 π.Χ. Η [[Αρχαία μακεδονική γλώσσα]], είτε ήταν ελληνική διάλεκτος είτε γλώσσα συγγενής με τα ελληνικά, αντικαταστάθηκε σταδιακά από την [[αττική ελληνική γλώσσα]].