Γκότσε Ντέλτσεφ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η συμμετοχή του Ντέλτσεφ στην ΒΜΑΕΕ υπήρξε σημαντική για την εξέλιξη Μακεδονο-Αδριανουπολίτικου απελευθερωτικού κινήματος.<ref>[http://www.promacedonia.org/ag/ag_2_1.html Балканските държави и Македонския въпрос, Антони Гиза, превод от полски - Димитър Димитров, Македонски Научен Институт ­ София, 2001; in English: Giza, Anthoni: The Balkan states and the Macedonian question. Macedonian Scientific Institute, Sofia. 2001, translation from Polish: Dimitar Dimitrov.]</ref> Από το 1896, σταμάτησε να διδάσκει και αφοσιώθηκε στην οργάνωση του έργου της οργάνωσης μέχρι το 1903 που πέθανε. Το 1896 μαζί με τον Γκιόρτσε Πετρώφ, σύνταξαν το νέο καταστατικό της οργάνωσης, με διαφορετική διοικητική οργάνωση σε επτά περιφέρειες στην Μακεδονία και την Θράκη, η καθεμία με την δική της περιφερειακή δομή και την δική της μυστική αστυνομία, ακολουθώντας το παράδειγμα της Εσωτερικής Επαναστατικής Οργάνωσης. Οι περιφερειακές επιτροπές χωρίζονταν κατά περιοχές σε τοπικές.<ref>[http://books.google.com/books?id=ppbuavUZKEwC&pg=PA54&dq=vmro+revolutionary+districts+1893&lr=&hl=bg#v=onepage&q=&f=false Who are the Macedonians? Hugh Poulton, C. Hurst & Co. Publishers, 2000, ISBN 1-85065-534-0, pp. 54-55.]</ref> Η έδρα της κεντρικής επιτροπής ορίστηκε η Θεσσαλονίκη. Το 1898 ο Ντέλτσεφ αποφάσισε να δημιουργήσει τοπικές ένοπλες ομάδες, τις [[Τσέτα|τσέτες]] ώστε να ενεργούν σε μόνιμη βάση. Η επικοινωνία του με τα άλλα μέλη ΒΜΑΕΕ / ΜΜΑΕΟ καλύπτεται από εκτενή στοιχεία σχετικά με την προμήθεια, την μεταφορά και την αποθήκευση των όπλων και των πυρομαχικών στη Μακεδονία. Ο Ντέλτσεφ είχε επιδιώξει την ανεξάρτητη παραγωγή όπλων για τον ένοπλο αγώνα της οργάνωσης, και για αυτόν τον λόγο δημιουργήθηκε ένα νέο εργοστάσιο κατασκευής πυρομαχικών στο χωριό Σάμπλερ κοντά στο [[Κιουστεντίλ]] της Βουλγαρίας. Οι βόμβες στη συνέχεια διακινούνταν λαθραία και μεταφέρονταν στην Μακεδονία.<ref>Пейо Яворов, "Събрани съчинения", Том втори, "Гоце Делчев", Издателство "Български писател", София, 1977, стр. 32-33. {{bg}} In English: [[Peyo Yavorov]], "Complete Works", Volume 2, biography '' Delchev'', Publishing house "Bulgarian writer", Sofia, 1977, pp. 32-33.</ref> Έκανε δύο σύντομες επισκέψεις στην περιοχή της Αδριανούπολης στην [[Θράκη]] το 1896 και το 1898.<ref>Memoirs of Georgi Vasilev. Prinosi kam istoriyata na Makedono-odrinskoto revolyutsionno dvizhenie. Vol IV, p. 8, 9. From the memoirs of Petar Kiprilov, priest in the village of Pirok. Opus cit. p. 157.</ref> Το 1900 επιθεώρησε τις τοπικές επιτροπές της ΒΜΑΕΕ στην [[Ανατολική Θράκη]] με σκοπό τον καλύτερο συντονισμό με τις άλλες τοπικές οργανώσεις στην Μακεδονία και την Θράκη. Ηγήθηκε επίσης του συνεδρίου της επαναστατικής περιοχής Αδριανούπολης που πραγματοποιήθηκε στη [[Φιλιππούπολη]] τον Απρίλιο του 1902. Στη συνέχεια ο Ντέλτσεφ επιθεώρησε τις δομές της ΒΜΑΕΕ στην Ανατολική [[Ροδόπη]]. Η ένταξη στην οργάνωση αγροτικών περιοχών συνέβαλε στην εξάπλωση της οργάνωσης και την αύξηση των μελών της, ενώ παρείχε τις βασικές προϋποθέσεις για τη δημιουργία της στρατιωτικής δύναμης της οργάνωσης. Ο Ντέλτσεφ απετέλεσε ταυτόχρονα στρατιωτικός σύμβουλός, επιθεωρητής και προϊστάμενος όλων των εσωτερικών επαναστατικών ομάδων.<ref>Пейо Яворов, "Събрани съчинения", Том втори, "Гоце Делчев", Издателство "Български писател", София, 1977, стр. 39. {{bg}} In English: [[Peyo Yavorov]], "Complete Works", Volume 2, biography '' Delchev'', Publishing house "Bulgarian writer", Sofia, 1977, p. 39.</ref> Ο Ντέλτσεφ βοήθησε επίσης τον καλύτερο συντονισμό μεταξύ ΒΜΑΕΕ και της [[Ανώτατης Μακεδονο-Αδριανουπολίτικης Επιτροπής]] (ΑΜΑΕΕ). Γνωστή είναι η επιστολή του για έναν αγώνα για της αυτονόμηση της Μακεδονίας και της Θράκης προς τους χριστιανικούς πληθυσμούς των Βαλκανίων.<ref>Елдъров, Светлозар. „Върховният македоно-одрински комитет и Македоно-одринската организация в България (1895 - 1903)“, Иврай, София, 2003, ISBN 954-91210-6-2, стр. 6.</ref> Βασική επιδίωξη των περισσοτέρων από τα ηγετικά στελέχη της ΑΜΑΕΕ, που ήταν αξιωματικοί του βουλγαρικού στρατού με ισχυρότερους δεσμούς με την βουλγαρική κυβέρνηση και οργάνωναν τρομοκρατικές ενέργειες εναντίον των Οθωμανών, ήταν η πρόκληση πολεμικής σύρραξης ώστε να προσαρτηθούν αργότερα αυτές οι δυο γεωγραφικές περιοχές στην Βουλγαρία με την επέμβαση των Δυτικών Δυνάμεων. Για ένα σύντομο χρονικό διάστημα, στα τέλη της δεκαετίας του 1890, ο υπολοχαγός Μπορίς Σαράφωφ, πρώην συμμαθητής του Ντέλτσεφ, έγινε ηγέτης της ΑΜΑΕΕ. Εκείνη την περίοδο η ΒΜΑΕΕ είχε καταφέρει να αποκτήσει [[de facto]] τον πλήρη έλεγχο της ΑΜΑΕΕ. Ωστόσο αυτή σύντομα διασπάται σε δύο ομάδες. Η μια ομάδα ήταν πιστή στα όργανα της ΒΜΑΕΕ, ενώ η άλλη καθοδηγούνταν από αξιωματούχους που πρόσκεινται στον Βούλγαρο πρίγκιπα. Ο Ντέλτσεφ αντιστάθηκε στις παρεμβάσεις των φιλοβασιλικών αξιωματικών να επηρεάσουν της ΒΜΑΕΕ,<ref>For example in a speech, addressed to the VIII extraordinary congress of the Bulgarian promilitary Supreme Macedono-Adrianopolitan Organisation in Sofia on April 7, 1901: "Само ако тукашната организация одобрява духът на вътрешната организация и не се стреми да й дава импулс, въздействие, т. е. не й се бърка в нейните работи, само в такъв случай може да съществува връзка между тия две организации.", НБКМ — БИА, ф. 224, а. е. 8, л. 602, in English: "Only if the external organization approves the spirit of the internal organisation /''IMRO, editor's note''/ and doesn't aspire to give it impulse, influence, i.e., it doesn't meddle in its affairs, only in such case relation between these two organisations could exist."; the document is kept in the [[SS. Cyril and Methodius National Library]], the Bulgarian Historical Archive department, fund 224, archive unit 8, page 602).</ref> μερικές φορές ακόμη και με στρατιωτικά μέσα και με την βοήθεια από των τοπικών τσετών της ΜΜΑΕΟ. Ο χρόνος της εξέγερσης στη Μακεδονία και τη Θράκη αποτέλεσε σημείο τριβής ανάμεσα σε ΑΜΑΕΕ και ΜΜΑΕΟ, αλλά και μεταξύ των αντιπροσώπων στο συνέδριο της ΜΜΑΕΟ στην Σόφια το 1903, όπου ο Ντέλτσεφ τάχθηκε κατά της εξέγερσης θεωρώντας την ακατάλληλη ως τακτική και πρόωρη χρονικά.<ref>Пейо Яворов, "Събрани съчинения", Том втори, "Гоце Делчев", Издателство "Български писател", София, 1977, стр. 62-66. {{bg}} In English: [[Peyo Yavorov]], "Complete Works", Volume 2, biography '' Delchev'', Publishing house "Bulgarian writer", Sofia, 1977, pp. 62-66.</ref> Υποστήριξε αντίθετα την διενέργεια τρομοκρατικών επιθέσεων, όπως έγινε αργότερα στις βομβιστικές επιθέσεις στην Θεσσαλονίκης το 1903.<ref>[http://books.google.com/books?id=ZRm-aY6_RBIC&printsec=frontcover&dq=Das+makedonische+Jahrhundert:+von+den+Anf%C3%A4ngen+der+nationalrevolution%C3%A4ren&lr=&hl=bg#v=onepage&q=&f=false Das makedonische Jahrhundert: von den Anfängen der nationalrevolutionären Bewegung zum Abkommen von Ohrid 1893-2001 ; ausgewählte Aufsätze, Stefan Troebst, Oldenbourg Wissenschaftsverlag, 2007, ISBN 3-486-58050-7, s. 54-57.]</ref> Τελικά χωρίς να έχει άλλη επιλογή συμφώνησε στον τρόπο δράσης, αλλά κατάφερε να καθυστερήσει την έναρξη εφαρμογής της αντί του Μάιου ώστε να ξεκινήσει Αύγουστο. Ο Ντέλτσεφ έπεισε επίσης την ηγεσία της ΕΜΕΟ να αλλάξουν την πολιτική της μαζικής εξέγερσης με την συμμετοχή του άμαχου πληθυσμού σε μια μορφή εντεινόμενου [[Ανταρτοπόλεμος|ανταρτοπόλεμου]]. Στα τέλη Μαρτίου του 1903 ο Γκότσε Ντέλτσεφ με το αντάρτικο απόσπασμά του κατέστρεψε τη [[Σιδηρόδρομος|σιδηροδρομική]] γέφυρα στον ποταμό [[Αγγίτης ποταμός|Αγγίτη)]]. Το επόμενο μήνα, συναντήθηκε στην Θεσσαλονίκη με τον Ντάμε Γκρούεφ για να συζητήσουν την όλη κατάσταση. Έπειτα αναχώρησε για το βουνό [[Όρβηλος]] όπου θα συναντούσε εκπροσώπους από τους συνδέσμους των τοπικών επαναστατικών οργανώσεων των [[Σέρρες|Σερρών]].