|
Οι αρχές του 20ου αιώνα είδαν μια σύντομη περίοδο «δημοκρατίας Ταϊσό» που επισκιάστηκε από την αύξηση του [[επεκτατισμός|επεκτατισμού]] και της στρατιωτικοποίησης. Ο [[ΑΠΠ]] βοήθησε την Ιαπωνία, από την πλευρά των νικητών Συμμάχων, να διευρύνει την επιρροή της και την εδαφική έκταση. Συνέχισε την επεκτατική πολιτική της καταλαμβάνοντας τη [[Μαντζουρία]] το 1931. Ως αποτέλεσμα της διεθνούς καταδίκης αυτής της κατοχής, η Ιαπωνίας παραιτήθηκε από την [[Κοινωνία των Εθνών]] δύο χρόνια αργότερα. Το 1936 η Ιαπωνία υπέγραψε το [[σύμφωνο Αντι-Κομιντέρν]] με τη [[ναζιστική Γερμανία]] και το 1940, με το [[Τριμερές Σύμφωνο του Άξονα|Τριμερές Σύμφωνο]], έγινε μία από τις [[Δυνάμεις του Άξονα]].<ref>{{cite web|title=The Axis Alliance|url=http://www.ibiblio.org/pha/policy/pre-war/361125a.html#3|publisher=iBiblio|accessdate=16 Ιανουαρίου 2011}}</ref> Το 1941, η Ιαπωνία διαπραγματεύτηκε το Σοβιετικοϊαπωνική Σύμφωνο Ουδετερότητας.<ref>{{cite book|last=Totman|first=Conrad|title=A History of Japan ''(2nd ed.)''|year=2005|publisher=Blackwell|isbn=1-4051-2359-1|page=442}}</ref>
Η Αυτοκρατορία της Ιαπωνίας εισέβαλε σε άλλα μέρη της Κίνας το 1937, επισπεύδοντας το [[Δεύτερος Σινοϊαπωνικός Πόλεμος|δεύτερο Σινοϊαπωνικό πόλεμου]] (1937-1945). Ο αυτοκρατορικός[[Αυτοκρατορικός ιαπωνικόςΙαπωνικός στρατόςΣτρατός]] κατέλαβε γρήγορα την πρωτεύουσα [[Ναντζίνγκ]] και διεξήγαγε τη [[Σφαγή της Ναντσίνγκ]].<ref>{{cite web |url=http://www.ibiblio.org/hyperwar/PTO/IMTFE/IMTFE-8.html |title=Judgment International Military Tribunal for the Far East, Chapter VIII: Conventional War Crimes (Atrocities) |publisher=iBiblio |date=November 1948}}</ref> Το 1940, η Αυτοκρατορία στη συνέχεια εισέβαλε στην [[Γαλλική Ινδοκίνα]], μετά την οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες άσκησαν [[εμπάργκο]] πετρελαίου στην Ιαπωνία.<ref>{{cite book |first=Roland H., Jr. |last=Worth |title=No Choice But War: the United States Embargo Against Japan and the Eruption of War in the Pacific |publisher=McFarland |year=1995 |pages=56, 86|isbn=0-7864-0141-9}}</ref> Τις 7 Δεκεμβρίου 1941, η Ιαπωνία [[Επίθεση στο Περλ Χάρμπορ|επιτέθηκε στην ναυτική βάση των ΗΠΑ]] στο [[Περλ Χάρμπορ]] και κήρυξε τον πόλεμο, φέρνοντας τις ΗΠΑ στον [[ΒΠΠ|Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο]].<ref>{{cite web |url=http://www.sankei.co.jp/seiron/koukoku/2005/0504/ronbun3-2.html |title=インドネシア独立運動と日本とスカルノ（２）|work=馬 樹禮 |publisher=産経新聞社 |date=Απριλιος 2005 |accessdate=October 2, 2009|language=Japanese}}{{dead link|date=June 2015}}</ref><ref>{{cite web |url=http://www.ibiblio.org/pha/policy/1941/411208c.html |title=The Kingdom of the Netherlands Declares War with Japan |publisher=iBiblio |accessdate=October 2, 2009}}</ref> Μετά τη σοβιετική εισβολή στη Μαντζουρία και τη [[Ρίψη ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι|ρίψη ατομικών βομβών σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι]] το 1945, η Ιαπωνία συμφώνησε σε άνευ όρων παράδοση στις 15 Αυγούστου.<ref>{{cite journal|last=Pape|first=Robert A.|title=Why Japan Surrendered|journal=International Security|year=1993|volume=18|issue=2|pages=154–201|doi=10.2307/2539100}}</ref> Ο πόλεμος στοίχισε στην Ιαπωνία και στην υπόλοιπη Σφαίρα Συν-Ευημερίας της Ευρύτερης Ανατολικής Ασίας εκατομμύρια ζωές και άφησε ένα μεγάλο μέρος της βιομηχανίας και των υποδομών της χώρας κατεστραμμένο. Οι Σύμμαχοι (με επικεφαλής τις ΗΠΑ) επαναπάτρισαν εκατομμύρια των εθνοτικών Ιαπώνων από τις αποικίες και τα στρατόπεδα σε όλη την Ασία, εξαλείφοντας σε μεγάλο βαθμό την ιαπωνική αυτοκρατορία και αποκατέστησαν την ανεξαρτησία των κατακτημένων εδαφών της.<ref>{{cite book|last=Watt|first=Lori|title=When Empire Comes Home: Repatriation and Reintegration in Postwar Japan|publisher=Harvard University Press|year=2010|isbn=978-0-674-05598-8|pages=1–4}}</ref> Οι Σύμμαχοι συγκάλεσαν επίσης το Διεθνές Στρατιωτικό Δικαστήριο για την Άπω Ανατολή στις 3 Μαΐου 1946 για τη δίωξη κάποιων Ιαπώνων ηγετών για [[εγκλήματα πολέμου]]. Ωστόσο, οι [[Μονάδα 731|βακτηριολογικές ερευνητικές μονάδες]] και τα μέλη της αυτοκρατορικής οικογένειας που ενεπλάκησαν στον πόλεμο είχαν απαλλαγεί από ποινικές διώξεις από τον Ανώτατο Συμμαχικό Διοικητή παρά τις εκκλήσεις για δίκη και για τις δύο ομάδες.<ref>{{cite book|last=Thomas|first=J.E.|title=Modern Japan|year=1996|publisher=Longman|isbn=0-582-25962-2|pages=284–287}}</ref>
Το 1947, η Ιαπωνία υιοθέτησε νέο σύνταγμα, τονίζοντας φιλελεύθερες δημοκρατικές πρακτικές. Η συμμαχική κατοχή έληξε με τη Συνθήκη του Σαν Φρανσίσκο το 1952<ref>{{cite web |url=http://www.japantimes.co.jp/news/2007/03/06/national/52-coup-plot-bid-to-rearm-japan-cia/ |title='52 coup plot bid to rearm Japan: CIA |first=Joseph |last=Coleman| date=March 6, 2007|work=The Japan Times |accessdate=3 Απριλίου 2007}}</ref> και η Ιαπωνία εντάχθηκε στα [[Ηνωμένα Έθνη]] το 1956. Η Ιαπωνία αργότερα γνώρισε ταχεία ανάπτυξη και έγινε η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο, μέχρι να ξεπεραστεί από την Κίνα το 2010. Αυτό τελείωσε στα μέσα της δεκαετίας του 1990, όταν η Ιαπωνία υπέστη σοβαρή οικονομική ύφεση. Στις αρχές του 21ου αιώνα, θετική ανάπτυξη έχει σηματοδότησε σταδιακή ανάκαμψη της οικονομίας.<ref>{{cite news |url=http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/5178822.stm |title=Japan scraps zero interest rates |publisher=BBC News |date=July 14, 2006 |accessdate=December 28, 2006}}</ref>
|
